این روزها فشار عصبی بر روی جامعه بیش از هر زمان دیگری است. اخبار ناگوار شیوع کورونا به قدری فراگیر شده که گویی جز از این ویروس نوشتن و سخن گفتن کاری گزاف به نظر می رسد. اما از بهمن ماه بود که می خواستیم بدعت هایی را که در زمان وزارت سلطانی فر بنا نهاده شد را بر شماریم اما به دلیل ایام دهه فجر، انتخابات و اکنون کورونا مکررا به تعویق انداختیم.
در تمام این اوقات روزی نبوده که حاشیه و خبر جدیدی از این سازمان به گوش نرسد. برای مثال در جملات وزیر آمده است که: «ورزش ایران امسال(1398) در تمامی بخش ها توانست نمره قابل قبولی بگیرد». با خواندن این جمله ناگزیر به یاد داستان طوطی و بازرگان و مصرع: «از قیاسش خنده آمد خلق را» افتادم. البته این جمله تنها بیان شاذ آقایان نیست.
متاسفانه ویروس ورزش ما تنها بلاتکلیفی دومیدانی، تنیس، همگانی و هشت فدراسیون دیگر یا تعطیلی ورزش و احکام فیفا و ... نیست؛ ویروس اصلی سنتی است که ما فکر می کردیم با رفتن داورزنی از وزارت ورزش برچیده می شود اما می بینیم که هر کسی در این ساختار غلط قرار می گیرد بدان سنت پایبند است و نه تنها از گذشته درس نمی گیرد بلکه قدم های بلندتری را بر می دارد.
سیاهه ای از اقدامات و اتفاقات ورزش ایران در سال1398 تهیه کردیم اما ریشه تمام مشکلات را در 5 مورد مشترک یافتیم:
1. گسترش موج و شوق به مهاجرت: وزارت ورزش به دلیل عدم توجه لازم و آگاهی به شرایط و نیازهای جامعه ورزش و بی توجهی و بسیاری از عوامل دیگر، ناتوان از اداره امور است و با رفتار منفعلانه خود موجب شده تا روز به روز سرمایه های بیشتری را از دست دهیم. از کیمیا و مولایی گرفته تا بخشی، محجوب، منصوری و ...
2. دخالت مستقیم در فوتبال: التهاب سکوها که دلیل اصلی آنها بی تدبیری در انتخاب هیئت مدیره ای توانا و انتصاب دوستان در راس امور است به گونه ای که شان به قدری تنزل یافته که برخی آقایان بدون هیچ سابقه ای در ورزش و مدیریت به مناصب بالا در دو باشگاه مطرح کشور می رسد.
3. سناریو تکراری در برگزاری انتخابات فدراسیون ها: هر کدام از مدیران را به شیوه ای کنار گذاشتند تا افراد مد نظر خود را روی کار بیاورند. حجم وسیعی از سرپرستان بر دوش ورزش سنگینی می کند که تا کنون در ورزش مشاهده نشده و تماما از بدعت های این دوران است.
4. خدشه دار ساختن وجهه ایران در مجامع جهانی: بدلیل ضعف در بستن قراردادها و ناتوانی در پرداخت صحیح و مناسب و بدعهدی در پرداخت حقوق ورزشکاران و مربیان. فراری دادن مربیان خارجی و ... عمدا یا سهوا در حال تخریب چهره کشور در مجامع ورزشی جهان هستیم.
5. عدم نظارت صحیح بر کاروان ها و اعزام ها: بدلیل عدم شناخت و ناتوان از توزیع مناسب و کارآمد، کاروانی مانند المپیک جوانان لوزان را بدون هیچ توانایی و دستاوردی راهی مسابقات کردیم.
اکنون که ورزش چند ماهی است تعطیل شده در رفع کدام مورد اقدامی صورت گرفته است و یا در این چند ماه اساسا چه کاری انجام داده اند؟ آیا غیر از این است که با تعطیلی جامعه آقایان هم تعطیل کردند و به استراحت پرداختند؟
اگر سلطانی فر علی رغم وجود این همه اتفاق تلخ و ناگوار کارنامه یک ساله اخیر خود را قابل قبول می داند پس وای به حال زمانی که استاندار گیلان و یا رئیس سازمان میراث فرهنگی بود.
انتخابات دو میدانی شروع خوبی بود که نشان دهد آقایان نمی تواند هر کاری را انجام دهند و پاسخگو نباشند. کافی است در این روزها در کنار دعا برای سلامتی مردم و تمامی عزیزانمان نگاهی به این ورزش و حال روزی که آن را انداخته اند بیاندازیم آن وقت با از سر گیری مسابقات ورزشی مسلما با انگیزه و شور بیشتری جهت جلوگری از تعرض و نابودی ورزش اقدام خواهیم کرد.
حسین محمدی