این مسابقات را که تنها چند سالی است برگزار می‌شود باید در حد متوسط ارزیابی کرد. میدانی که روس‌ها، آمریکایی‌ها، کشورهای شرق آسیا و مدعیان کشتی فرنگی اروپا چندان رغبتی برای حضور در آن از خود نشان نمی‌دهند. حتی هندی‌ها هم ترجیح می‌دهند در میدان سخت‌تری چون جام پیلکئونه ایتالیا که چند روز بعد از مسابقات اوکراین برگزار می‌شود شرکت کنند. در چنین شرایطی آزاد و فرنگی‌کاران ما با جمعی از چهره‌های جوان و چند باتجربه به کی یف اعزام شدند. نگاهی به شاکله نفرات اعزامی و اهدافی که طی آن مربیان تیم‌های ملی از شرکت در این رقابت‌ها به دنبال آن بودند، گویای این واقعیت است که اعزام نفرات به این مسابقات یاد شده، خصوصا در کشتی آزاد چندان با حساب جور درنمی‌آید. به عبارت دیگر ترکیب نفرات با اهدافی که به فاصله چندماه تا المپیک موردنظر است ارتباط معناداری نداشتند. این حساب و کتاب را می‌توان تا حدودی در برنامه‌های سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی جستجو کرد، جایی که به نظر می‌رسد محمد بنا هم به جهت تعداد نفرات و هم به واسطه موقعیت و جایگاه کشتی‌گیران اعزامی در رقابت‌های اوکراین، دوراندیشی بیشتری از خود نشان داده بود. او با درک این واقعیت که برخی از فرنگی‌کاران مطرح در یک سال گذشته در هیچ میدان معتبری حضور پیدا نکرده بودند، به این جمع‌بندی رسیده بود که چهره‌های مطرحی همانند محمدعلی گرایی دارنده دو مدال برنز جهان، علیرضا نجاتی که سهمیه المپیک را گرفته، رامین طاهری که از جمله مدعیان اصلی وزن ۸۷ کیلوگرم محسوب می‌شود به همراه جوانان پرامیدی چون امین کاویانی نژاد، مهدی بالی، محمدرضا مختاری و سجاد عباسپور را راهی میدان اوکراین کند تا هم کسانی چون گرایی و نجاتی که پیشاپیش سهمیه المپیک دریافت کرده‌اند موقعیت خود را مورد سنجش قرار دهند و هم چهره‌های جوانتر و جویای نام در این آوردگاه آبدیده‌تر شوند. قرار بود امیرقاسمی منجزی که از قضا او هم سهمیه سنگین وزن المپیک را گرفته به اوکراین اعزام شود که آسیب‌دیدگی مانع اعزام وی شد. به این ترتیب می توان پذیرفت که سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی تا حدود زیادی به اهداف موردنظر خود در این مسابقات دست یافت. کشتی‌گیران محمد بنا هم نتیجه خوبی گرفتند و هم در آزمونی شرکت کردند که طی آن و پس از مدت‌ها دوری از میادین بین‌المللی موقعیت خود را در معرض نمایش گذاشتند.
در سوی دیگر غلامرضا محمدی سرمربی تیم ملی کشتی آزاد نیز ۵ آزادکار را راهی مسابقات مذکور کرده بود، کشتی‌گیرانی که نه سهمیه المپیک گرفته بودند و نه اصولا به نظر می‌رسد در ترکیب تیم‌های اعزامی به مسابقات گزینشی جای داشته باشند. نمایندگان جوانی که دیدن چنین میادینی برای آنان مفید اما چه بسا در شرایط حاضر در راستای اهداف تیم نباشد. کادر فنی تیم کشتی آزاد می‌توانست برخی از چهره‌های شاخصی چون حسن یزدانی، کامران قاسم پور، امیرحسین زارع، محمدحسین محمدیان، علی شعبانی و حتی رضا اطری را پس از ماه‌ها دوری از میادین بین المللی در اوکراین محک بزند. وقتی قرار نیست هیچ کدام از آنها در مسابقات پیش روی پلیکئونه ایتالیا شرکت کنند چه اشکالی داشت در همین اوکراین پای در میدان می‌گذاشتند؟ بهتر بود کشتی‌گیرانی که پیشاپیش سهمیه المپیک گرفته‌اند به این مسابقات نه چندان دشوار اعزام شوند. در هر حال شاید سرمربی تیم آزاد دلایلی برای این اقدام خود دارد که حداقل برای ما روشن نیست. بدیهی است وقتی فدراسیون برای ارائه اخبار و مصاحبه‌های خود کانال‌های خاصی را تعریف کرده و از قضا اغلب این کانال‌ها غیرمتخصص هستند طبیعی است نباید انتظار زیادی از کادر فنی داشت.
در هر حال نفرات اعزامی کشتی آزاد به اوکراین جز یک نفر نتایج قابل قبولی به دست نیاوردند. به عنوان مثال چهره‌هایی چون عرفان الهی، علی قلی‌زادگان، امیرحسین فیروز پور و محمد علی تبار عناوینی بهتر از چهاردهم، هجدهم، شانزدهم و دوازدهم کسب نکردند . تحت این شرایط پرسش واقعی این است که براستی هدف از اعزام نفرات یادشده به میدان یادشده چه بود، آیا صرفا محک زدن تعدادی از آینده‌سازان مورد توجه بود یا اینکه قرار است از آنها در جایی و برای اهداف دیگری چون تقویت تیم‌های جوانان و امید استفاده شود؟
محسن کاوه مدیر تیم‌های ملی که به جای غلامرضا محمدی در کنار کشتی آزاد اعزامی به اوکراین حضور داشت سطح مسابقات مذکور را متوسط اعلام کرده، وی البته با اندکی اغماض چنین نظری را ارائه می‌کند و چه بسا سطح مسابقات کشتی آزاد اوکراین از متوسط هم اندکی پایین‌تر بود. به همین دلیل معدود چهره‌های خارجی شاخص که در میدان یاد شده حضور داشتند مدال‌ها را به خود اختصاص دادند. در این وضعیت و پرهزینه بودن اعزام‌های برون مرزی باید پرسید با کدام استدلال چنین نفراتی به اوکراین فرستاده شده بودند؟ چه بسا توضیحات کادر فنی و بیان نقشه راه و اهداف آینده بتواند ابهامات موجود را برطرف و دلایل اعزام تنها دو کشتی‌گیر به مسابقات سطح بالای ایتالیا را توجیه کند.