در همین راستا طی حدود یک هفته اخیر رییس کمیسیون داوران فدراسیون تغییر پیدا کرد و سپس سومین مسئول روابط عمومی با شرح وظایفی طویل منصوب شد تا مگر آب رفته را به جوی بازگرداند. این خواسته از فردی ناشناخته در میان جامعه کشتی تکلیف مالایطاق است و نمی توان تضمین کرد فردی که آشنایی چندانی با معادلات فدراسیون و جامعه مخاطب ندارد تا چه زمانی می تواند در این فضای پر فراز و نشیب دوام بیاورد؟ کوتاه زمانی قبل، فرد ناشناس دیگری به عنوان مسئول انستیتو کشتی منصوب شد تا بر مسند با تجربه سرد و گرم چشیده ای به نام یوسفی افشار و سرپرست بعد از او تکیه بزند.از تغییرات پیاپی در بخش مالی،روابط بین الملل و دیگر کارکنان ریز و درشت بخش های مختلف هیچ نگوییم بهتر است. سلیقه مدیران به جای خود اما اگرقرار باشد اعمال سلیقه و تمشیت امور از هنجار معمول خارج و اوقات مسئول هر اداره و سازمانی صرف اعمال سلیقه و عزل و نصب های زمانبر شود، جز اتلاف وقت و سوزاندن فرصت، میوه دیگری از این محصول برنخواهیم داشت.
شانس آوردیم از یک سال و اندی عمر فدراسیون کنونی حدود ۷ ماه آن در تعطیلی ناشی از شیوع ویروس کرونا سپری و تقریبا هیچ گونه فعالیتی در آن انجام نگرفته و گرنه چه بسا با این شیوه نگاه و مدیریت باید شاهد حواشی و اتفاقات خسارت بار بیشمار دیگر می شدیم.
بدیهی است در این میان حساب عزیزانی که با خلوص نیت و احساس وظیفه سر در کار خود دارند جداست. بگذریم از اینکه چهره های خلاق و خوش فکر مذکور اگر از استقلال رای و اعمال مدیریت در حوزه خود برخوردار بودند عملکردی به مراتب بهتر بروز داده و مانع اتخاذ تصمیمات یکسویه در حوزه های مختلف می شدند.
باور کنید در کشتی با قحط الرجال مواجه نیستیم و در جمع این خانواده صاحبان تفکر فراوانی را می توان سراغ گرفت که توانایی برآمدن از عهده امور مختلف را دارند حال اینکه چرا مسئولیت ها به اهلش سپرده نمی شود چندان روشن نیست اما این نکته روشن است که ابتکار سپردن زمام امور به افراد خارج از این سیستم نه منطقی است و نه در بلند مدت کارساز خواهد بود. اعضای مجمع نیز با همین استدلال نهایتا رای خود را به حساب فردی از میان خانواده خود ریختند وگرنه اکنون شخص دیگری عهده دار زمام امور فدراسیون و چه بسا اوضاع از شرایط کنونی بهتر بود اما آنها نشان دادند نسبت به ورزش خود تعصب دارند.
متقابلا انتظار این بود که اولویت حضور و فعالیت در تمامی بخش های فدراسیون با جامعه کشتی باشد. جامعه ای که در این جمع بزرگ از تمام تخصص ها و تجربه در آن به چشم می خورد اما به نظر می رسد هر اندازه پیش می رویم سلیقه خاصی با سلایق این جمع همخوانی ندارد.
اداره فدراسیون در سایه تقسیم کار و ارج نهادن به صاحبان تفکر چندان مشکل نیست. مشکل زمانی ایجاد می شود که سلیقه ای در نظر داشته باشد قدرت خود را در تمام ارکان و بخش ها جاری کند. یک تنه تصمیم بگیرد و یک تنه اجرا کند. این تفکر به سختی مقبولیت پیدا می کند و افراد اندکی خود را با چنین دیدگاهی همسو خواهند کرد. شاید دلیل این همه جابه جایی و عزل و نصب ها نیز همین است. ایجاد آرامش در فضای کار و اطمینان بخشی به همکاران در مسیر حرکت، اصل انکارناپذیری است که نمی توان در درستی آن تردید کرد. هرگاه این اصل جای خود را به تشویش و نگرانی سپرد بازده امور به حداقل کاهش خواهد یافت.
محمدرضا کاظمی