بیژن شادمهر مربی اسبق تیم ملی دوومیدانی و کارشناس این رشته درباره این رقابت ها و نحوه عملکرد ورزشکاران ایران در گفتگو با خبرنگار منهای فوتبال چنین توضیح می دهد: در مورد نحوه میزبانی رقابت ها و اظهار نظر شرکت کنندگان در این دوره از مسابقات نمی توانم قضاوتی کنم چرا که نظر دادن و قضاوت کردن این چنینی مستلزم حضور در مکان مسابقه و شاهد بودن شرایط رقابت ها از نزدیک است. اما آنچه که من می توانم در مورد آن صحبت کنم سطح کیفی مسابقات است که تفاوت چندانی با دوره قبل نداشت. در هر مسابقه ای افت و خیز دیده می شود و این جزء لاینفک رقابت ها است و از آنجا که زمان برگزاری این مسابقات یک سال قبل از المپیک است ورزشکاران بیشتر جهت سنجیدن و محک خود و رکورد زدن پای به این مسابقات می گذارند. چرا که سطح مسابقات جهانی پایین تر از المپیک است و این مسابقات المپیک است که همه نگاه ها را به خود جلب می کند. پس نمی توان انتظار بهترین عملکرد را از ورزشکار داشت و این میدان بیشتر شبیه به آزمایشی است جهت آمادگی در آوردگاه االمپیک.
کارشناس دوومیدانی درباره نتیجه حسن تفتیان در این مسابقات و عدم موفقیت وی در صعود به مرحله نیمه نهایی اظهار کرد: حسن تفتیان انتظارها را برآورده نکرد و همه منتظر عملکرد بهتری از او بودند ولی از آنجا که دوی سرعت تحت تاثیر عوامل زیادی همچون آب و هوا و بسیاری مسائل دیگر است و هر گونه تغییر کوچک می تواند باعث جابجایی رکوردها شود، نمی توان پیش بینی خاصی کرد و این مسائل وجود دارد. همانند ورزشکار ژاپنی عبدالحکیم سانی براون با مادر آمریکایی و پدر عرب که در ژاپن بهترین نتایج را کسب می کرد نتوانست به فینال این رقابت ها برسد. یا لالو محمد ظهری از اندونزی که در مسابقات جهانی فنلاند قهرمان جوانان جهان شد و امسال هم توانسته بود رکورد 9.97 ثانیه ولی در این مسابقات با زمان 10.35 ثانیه حتی از صعود به فینال بازماند. . پس کوچکترین تغییرات می تواند اثر زیادی در رکورد و نتیجه ورزشکار بگذارد.
وی افزود: علاوه بر این ها، نمی توان در مورد ظرفیت وی قضاوتی کنیم. من به شخصه شاهد تمرینات سخت تفتیان بودم و می دیدم که از آمادگی بسیار بالایی برخوردار است ولی از آنجا که برای رسیدن به موفقیت بحث فقط اردو و مربی نیست بلکه باید مجموعه ای از شرایط مساعد را فراهم کرد، نمی توان زیاد به او خرده گرفت. شاید فقط بخشی از شرایط برای ورزشکار فراهم شده و به بقیه مسائل توجهی نشده. تفتیان با رکورد 10.03 ثانیه کار بس بزرگی انجام داده که قابل تقدیر است و نباید به خاطر عدم موفقیت در مسابقات جهانی از کار بزرگ او چشم پوشید و دیگر امیدی به او نداشت.
شادمهر در ارتباط با عملکرد نماینده کشورمان در دوی 400 متر تصریح کرد:مهدی پیرجهان با آنکه هنوز جوان است در ماده 400 با مانع عملکرد قابل قبولی داشت گرچه می توانست با مدیریت بهتر نتیجه بهتری نیز کسب کند. در این ماده بیست و چهار نفر به فینال صعود کردند و پیرجهان با قرار گرفتن در مکان بیست و پنجم از صعود باز ماند پس نمی توان گفت که نتیجه بدی گرفت بلکه همین نتیجه نیز در میدانی این چنینی و با این سطح، کار بزرگی است گرچه با رکورد خودش فاصله داشت.
وی درباره صحبت های پیرجهان مبنی بر این که تنها ده روز اردو داشته و در صورت داشتن اردوهای بیشتر، موفق تر ظاهر می شد، اذعان داشت: چانه زنی در مورد مسائل مختلف عادت ورزشکار است و بسته به شرایط یک سری مسائل را عنوان می کند و گاهی هم این چانه زنی ها ضد و نقیض است.
کارشناس دوومیدانی در ارتباط با شرایط احسان حدادی در مسابقات پرتاب دیسک امسال و کسب مقام هفتمی جهان توسط وی، خاطرنشان کرد: حدادی نیز عملکرد بدی نداشت. پرتاب بالای 65 متر کار ساده ای نیست و نمی توان گفت که ضعیف عمل کرده. بلکه با این پرتاب نتیجه قابل قبولی کسب کرده است. نباید همیشه و در هر مسابقه ای انتظار مدال داشت و با نرفتن ورزشکار بر روی سکو او را به باد انتقاد گرفت. هر مسابقه باید به صورت جداگانه مورد ارزیابی قرار گیرد و به نسبت نتایج سایر شرکت کننده ها، ورزشکار را مورد قضاوت قرار داد. همانطور که مشاهده کردید بهترین پرتاب متعلق به دانیل استال از سوئد با رکورد 67.59 متر بود و پرتاب های بین 66 تا 68 متر مدال گرفتند در حالیکه رکورد پرتاب دیسک در المپیک بالای 70 متر است. پس اطلاع داشتن از شرایط هر مسابقه به صورت مجزا کمک می کند که بتوان ورزشکار را سنجید و به نتیجه او رای داد. بنابراین در این دوره از مسابقات پرتاب دیسک عملکرد حدادی با 65.16 و با توجه به رکوردهای این ماده قابل قبول است.
شادمهر درباره شرایط سنی حدادی و این که آیا حدادی می تواند شانسی برای کسب مدال المپیک داشته باشد، گفت: سن و سال هیچ دلیلی بر عدم موفقیت حدادی در المپیک نیست؛ همانطور که بحث گرفتن حتمی مدال هم صحیح نمی باشد. حدادی قطعا بیشتر از هر کسی دوست دارد به مدال المپیک برسد و بیشترین تلاش خود را برای این موفقیت انجام می دهد ولی باید دید آیا همه شرایط برای گرفتن مدال و ایستادن بر روی سکو فراهم می شود؟ به نظر من فعلا نباید در مورد پرتاب های حدادی چیزی گفت. قطعاً مربی او که تمام تلاشش را برای موفقیت حدادی می کند هم نمی تواند نظری در مورد رکورد حدادی در المپیک بدهد.
وی ادامه داد: در حال حاضر دوومیدانی ما به همین سه نفر چشم دوخته و آنچه ما از دوومیدانی داریم همین سه ورزشکار هستند که توانستند در رقابت های جهانی حضور پیدا کنند. گرچه ورزشکاران دیگری همچون بهنام شیری در سطح آسیا حرفی برای گفتن دارند ولی در سطح جهانی و با توجه به رکوردها فعلا فدراسیون روی همین سه نفر تمرکز دارد پس همه مجموعه باید بسیج شود و زمینه ساز موفقیت ورزشکارانی شود که خود را نشان می دهند. این را هم بگویم که همیشه ورزشکار دوست دارد بهترین نتیجه را کسب کند ولی بسته به شرایط همه چیز تغییر می کند.
شادمهر درباره مربیگری سپیده توکلی در تیم والیبال سایپا و این که آیا این مساله با تمرینات دوومیدانی این دونده تداخل ایجاد نمی کند، اذعان داشت: باشگاه والیبال سایپا بعد از اتمام کار خود در لیگ باید در مورد خوب یا بد بودن انتخاب توکلی به عنوان مربی بدنسازی خود نظر دهد و کارآیی وی را مورد قضاوت قرار دهد. ولی از آنجا که سپیده توکلی از قهرمانان ماده هفتگانه است، قابلیت های زیادی دارد و همین باعث جذب او به این سمت شده است. البته تا کار نکند، نمی توان نظر خاصی داد و زمان، خوب یا بد بودن این انتخاب را مشخص خواهد کرد. ما هم امیدواریم در سمت جدید همانند دوران ورزشی موفق باشد. گرچه سخت است ولی به تجربه آن می ارزد. بکرات دیده شده فارغ التحصیلان رشته تربیت بدنی وارد این عرصه شدند ولی در نهایت با شکست مواجه شدند یا موفقیتی کسب نکردند. توکلی مدتی است که به صورت مستمر تمرین نمی کند و فقط در لیگ مسابقه می دهد پس می تواند تمرکزش را روی حرفه جدیدش بگذارد.
کارشناس دوومیدانی کشورمان که در بازیهای آسیایی تهران مربی تیم ملی بوده است، در خاتمه بیان داشت: من در 26 سالگی مربی شدم . مربیگری قابلیت های زیادی می طلبد که شامل بیست و پنج مورد است. تمایل به یاد دادن و ارتباط با شاگرد از کلیدهای اولیه و اصلی کار مربیگری است و اینکه شخص از چه زمانی و از چه سنی شروع به کار مربیگری کند، به خودش بستگی دارد. کسی که وارد این عرصه می شود باید علاقمند باشد وگرنه فقط ژست مربی گرفتن کفایت نمی کند و قطعا بدون داشتن توانایی های لازم شکست خواهد خورد. خیلی از دوندگان ما که هنوز خودشان در مسابقات شرکت می کنند وارد عرصه مربیگری هم شده اند. اگر ورزشکار ویژگی های یک مربی را داشته باشد نه تنها بد نیست بلکه حتی می تواند به پیشرفت وی هم کمک کند.
اعظم ستوده نیا