فدراسیون جودو اعلام کرد که دادگاه بین‌المللی حکمیت ورزش مهلت ابلاغ رای در خصوص پرونده جودو ایران را در ایمیلی به فدراسیون تا ٢٩ ژانویه (9 بهمن ماه) تمدید کرده است.

با تلاش فراوان و تمرینات جدی و مستمر توانستم خودم را از روستای قلعه پایان مازندران تا ترکیب تیم ملی کشتی بالا بکشم. افتخاری بود که به رقابت‌های جهانی ۲۰۱۸ بوداپست اعزام شدم و در آنجا با وجود بی‌تجربگی در مجموع کشتی‌های قابل قبولی گرفتم. می‌توانستم در اولین حضورم حداقل به یک مدال برنز جهان برسم اما بی‌تجربگی باعث شد تا با عنوان پنجمی به کار خود پایان بدهم.سال بعد قبل از مسابقات جام تختی که به واقع انتخابی جهانی بود به دلیل تصادف ناخواسته در جاده نتوانستم روی تشک بروم و در نهایت پایم را به تیغ جراحان سپردم. بعد از بهبودی باردیگر بدشانسی سراغم آمد. اینبار به دلیل آسیب‌دیدگی رباط زانوی پای دیگرم امکان حضور در انتخابی امسال را پیدا نکردم. موضوع را به مربیان تیم ملی انتقال دادم. امیدوار بودم فرصتی هم به من بدهند که نشد. وضعیت آسیب‌دیدگی حاد نیست فعلا مدارا می‌کنم تا پزشکم نظر نهایی را بدهد که آیا امکان بهبودی بدون جراحی میسر خواهد شد یا خیر؟

فدراسیون کشتی در نظر دارد ۲ آزادکار و ۲ فرنگی‌کار را به مسابقات جام جهانی صربستان اعزام کند.

شورای ورزش شهر دوبی اعلام کرده است که آماده برگزاری کمپ های آماده سازی و تمرینی تیمهای مختلف ورزشی برای توکیو2020 خواهد بود.

کمیته بین‌المللی المپیک با شهر سالت لِیک سیتی در ایالات متحده به منظور میزبانی یکی از ادوار آتی بازی‌های زمستانی وارد مذاکره جدی شده است.

توافق نهایی با ولادیمیر آلکنو گزینه هدایت تیم ملی والیبال ایران صورت گرفت و طی هفته‌های آینده قرارداد این سرمربی روس به امضای طرفین می‌رسد.

فرصتی دست داد تا با مربی با سابقه تیم ملی کشتی آزاد و دارنده چهار مدال طلا و نقره جهان و المپیک که پس از سفر چند ماهه خارج کشور به وطن بازگشته همکلام شویم. این چهره باتجربه ورزش چون همیشه صریح و روشن سخن می‌گوید. هرچند وقتی پای کشتی و اعتبار و آبروی آن در میان می‌آید حتی المقدور جانب احتیاط را از دست نمی‌دهد.

صد البته که بسیاری از مشکلات این روزهای اهالی تاتامی را باید به پای فدراسیون جهانی یا همان جمله تعلیق ظالمانه نوشت اما با این وجود لااقل در یک سال گذشته برخی تصمیمات داخلی نیز در جودو قابل تأمل و بررسی است.

پس از نیم قرن حضور در مسندهای مختلف هندبال، به نظر قدری دل آزرده است اما با تکیه بر اخلاق ورزشی که از او سراغ داشتیم همچنان لب به گلایه باز نمی‌کند. دوره ریاست چهار ساله او بی‌شک درخشان‌ترین فصل در تاریخ هندبال ایران است که با کسب عنوان نایب قهرمانی در بازی‌های آسیایی گوانگجو و همچنین مدال برنز قهرمانی آسیا و کسب نخستین سهمیه مسابقات قهرمانی جهان به پایان رسید. با این حال فضای سیاسی ورزش کشور که تاب حضور یک مدیر صرفاً ورزشی را نداشت او را مجبور به استعفا کرد. تغییری که توسط نصرالله سجادی معاونت وقت وزارت ورزش کلید خورد و هندبال را برای پنج سال با تصدی‌گری پنج رئیس و سرپرست در فدراسیون به حاشیه برد. نه تنها دیگر هرگز افتخارات دوره مدیریت کوزه‌گری تکرار نشد، بلکه حاکمیت ورزش کشور تاوان بیش از پنج میلیارد تومان بدهی‌های انباشته روسای بعد را پرداخت کرد.