بیست و ششمین دوره رقابت‌های کاراته قهرمانی جهان 2023 در حالی یکشنبه 7 آبان ماه سال ۱۴۰۲ به پایان رسید که نتایج رقم خورده برای تیم ملی کاراته بزرگسالان کشورمان در مجارستان با نتایجی که در چهار دوره گذشته برای کاراته ایران رقم خورده بود، اختلاف و فاصله فاحشی دارد! اما از آنجایی که ورزش میدان نبرد است و گاها جولانگاه سیاسیون، بدون شک نتایج مسابقات در هر دوره میتواند دست خوش تغییرات باشد.البته نمی‌توان انتظار داشت که یک تیم همیشه در میادین بین المللی پیروز میدان باشد، اما شکست‌های زشت؛ خاطرات پیروزی های قشنگ را خدشه دار می‌کند.
اما آنچه که ما را به نگارش این گزارش وا داشته؛ این است که چه اتفاقی در مسیر رشد حرکت کاراته ایران از تاتامی جهانی پاریس تا بوداپست مجارستان رخ داده که کاراته ایران که در مسابقات جهانی ۲۰۱۲ پاریس یک مدال طلا، یک مدال نقره و یک مدال برنز کسب کرده بود و پس از آن سه دوره عنوان قهرمانی جهان را بدست آورده بود، حالا در مسابقات جهانی مجارستان 2023 از پنج فرصت طلایی خود، موفق به کسب تنها یک مدال نقره و یک مدال برنز در بخش مسابقات انفرادی مردان شده و در مسابقات کومیته تیمی نیز ناکام شده است!
کاراته در ادامه مسیر موفقیت خود در مسابقات جهانی 2014 موفق به کسب یک مدال طلا، دو مدال نقره و دو مدال برنز شد و در جایگاه ششمی دنیا قرار گرفت. در مسابقات جهانی 2016 کاراته ایران با کسب سه مدال طلا و سه مدال نقره موفق شد در جایگاه سوم قرار بگیرید و در نهایت سال 2018 با کسب دو مدال طلا، یک مدال نقره و چهار مدال برنز در رتبه دوم قرار گرفت و بهترین دستاورد تیمی کاراته ایران رقم خورد اما امسال در مسابقات جهانی بوداپست 2023 نتایج رقم خورده راضی کننده نبود و این نتایج به پشتوانه اتفاقات و تغییراتی که در کاراته ایران رقم خورده بود در بوداپست به ثبت رسید.
در ادامه باید به چند نکته اشاره کنیم، نکته بارز و مهم ناکامی کاراته در بوداپست این است که کاراته ایران در دو و سه سال گذشته به دلایل مشخصی افت فاحشی داشته است. اولین دلیل این بود که کاراته ایران در مسابقات جهانی امارات در سال ۲۰۲۱ بعد از المپیک توکیو غیبت داشت و در طول دو سه سال گذشته در کمترین مسابقات لیگ‌های جهانی کاراته وان حضور داشت، در واقع کاراته ایران در آن مقطع دقیقاً در اوج مدال آوری بود، اما بنا به دلایلی ناچار شد از کوران مسابقات دور باشد!
حسن روحانی مربی سابق تیم ملی کاراته در صحبت های خود با اشاره به اینکه، عدم حضور ملی پوشان در لیگ های جهانی تاثیر منفی روی کاراته ایران گذاشته است، گفت: عدم حضور در لیگ‌های جهانی نیز در نتایج رقم خورده خیلی تأثیرگذار بود. می‌توانستیم بازیکنان جوان را در لیگ‌های جهانی محک بزنیم.
هرچند که کاراته ایران در المپیک توکیو و در سرزمین سامورایی ها با هدایت سید شهرام هروی و تصمیمات صحیح مدیریتی فدراسیون کاراته، توسط سجاد گنج زاده موفق به کسب یک مدال خوش رنگ طلا شد و به همین دلیل تمام نگاه ها به سوی کاراته ایران دوخته شد و پس از آن تصورها بر این بود که با کسب یک مدال طلا در المپیک توکیو، کاراته پس از آن میتواند موفق‌تر از شرایط قبل باشد، اما متاسفانه دوری از لیگ های جهانی کاراته، باعث شد این رشته موفق از ریل قهرمانی خارج شود.
نکته بعدی، تن به تن نشدن با بهترین‌های دنیا یکی دیگر از عوامل ناکامی کاراته ایران بود. دقیقاً زمانی که ما به اردوهای داخلی دل خوش کرده بودیم و از حضور در مسابقات رسمی که امتیاز داشت دور بودیم، حریفان ما که رتبه پایین‌تری نسبت به ما در رنکینگ جهانی داشتند و تیم‌های ضعیف‌تری بودند، مثل ترکیه، مصر، آذربایجان، قزاقستان و … خوب و قوی‌تر شدند و جایگاه بهتری نسبت به کاراته ایران در دنیا پیدا کردند و تیم‌هایی که ضعیف‌تر از ما بودند مثل اردن، عربستان و… رشد خوبی کردند و حالا حتی از کاراته ایران پیشی گرفته اند؛ به همین دلیل در بازیهای آسیایی هانگژو و مسابقات جهانی مجارستان نتایج خوبی برای کاراته ایران رقم نخورد!به هر حال با این فاصله ای که رخ داده به راحتی نمی‌توان اعتماد به نفسی که از کاراته ایران گرفته شده را بازگرداند.
مربی سابق تیم ملی کاراته مردان با اشاره به اینکه دوری از مسابقات لیگ های جهانی باعث می شود بین بازیکنان ایرانی و داوری در دنیا فاصله ایجاد شود، گفت: بازیکنان مدال‌آور ما که این همه مدال آسیایی و جهانی دارند در رویدادهای بسیار زیادی در گذشته شرکت میکردند. بازیکنان ما در سال در 12،13 مسابقه شرکت کردند تا سجاد گنج‌زاده، بهمن عسگری و ذبیح‌الله پورشیب شدند. وقتی ما تیم خود را در سالیان اخیر به لیگ‌های جهانی اعزام نمی‌کنیم تا مسابقه و داور را ببینند، ناخودآگاه از مسیر دور می‌شوند. این موضوع هم یکی از دلایل افت کاراته ایران بود.
دلیل بعدی ناکامی اخیر کاراته ایران در بازی های آسیایی و مسابقات جهانی مجارستان به نگاه داوری به نمایندگان کاراته ایران ارتباط دارد. حال با این شرایط و دوری که کاراته ایران از مسابقات لیگ های جهانی و مسابقات قهرمانی جهان داشت، نگاه داوران هم به کاراته ایران تغییر کرده است، این موضوع به راحتی در مسابقات جهانی مجارستان و نتایجی که در برخی از اوزان و مسابقات کومیته تیمی برای تیم آذربایجان برای کاراته ایران رقم خورد، قابل لمس است؛ چرا که داوران اصلی مسابقات جهانی، مثل گذشته تیم ملی کاراته ایران را در مسابقات مختلف لیگ های جهانی و حتی مسابقات جهانی نمی دیدند، به هر حال کاراته ایران در بیش از ۲۰ کاراته وان حضور نداشت و مدت ها بود که روی تاتامی مسابقات دیده نمیشد. این موضوع باعث شد هم اعتماد بنفس از کاراته کاهای ایرانی گرفته شود و هم اینکه از آن سو تیم های دیگر با ساز و کار و برنامه ریزی های دقیق گام به سمت قله های موفقیت بردارند.
بدون تعارف با کاراته باید به این نکته مهم اشاره کرد که دوری از میادین بین المللی باعث شد تا کاراته ایران از روی سکوی قهرمانی دنیا به رده بیست و دوم سقوط کند و به همین راحتی زشتی و زیبایی های کاراته ایران در طول بیش از 12 سال حالا در یک قاب زشت و زیبا جای گرفته است! به هر حال همان طوری که ما در حال سقوط بودیم، کشورهایی مثل ترکیه نیز در راستای موفقیت گام برداشتند و از رتبه ۲۰ دنیا به رتبه دوم دنیا تکیه کرده اند. البته که کاراته ایران به اندازه ای پتانسیل دارد که در کوتاه ترین زمان ممکن میتواند شرایط فعلی خود را بازیابی کند، اما شرط اول این بازیابی ادامه اتحاد و همدلی در کاراته ایران است.
اما مهم ترین نکته به جوانگرایی تیم ملی باز می‌گردد، کاری که باید توسط کادرفنی و کمیته فنی فدراسیون بلافاصله بعد از المپیک توکیو انجام می‌دادند، اما با تاخیر این اتفاق رقم خورد، در نهایت در مسابقات جهانی مجارستان، سید شهرام هروی که بدون شک یکی از پرافتخارترین مربیان تاریخ ورزش ایران و کاراته است، درب های تیم ملی را به روی جوانان باز کرده و در مسابقات انفرادی از جوانان استفاده کرد و خوشبختانه مدال نقره مهدی خدابخشی در مجارستان نشان داد که تصمیم هروی کاملا تصمیم منطقی و صحیحی بوده است و زودتر از این باید این اتفاق رقم می‌خورد. از آن سو هم چهره هایی در تیم ملی کاراته ایران هستند که مثل گذشته دیگر ستاره های پر نوری برای کاراته نیستند و پا به سن گذاشته اند، آنها نیز در یک سال اخیر نشان دادند که از روزهای آرمانی و اوج خود فاصله بسیار زیادی گرفته اند و مدت هاست که زمان خداحافظی آنها از تاتامی بین المللی فرا رسیده و نباید اجازه دهند افتخارات فراوانی که در گذشته کسب کرده اند با تکرار ناکامی زیر سوال برود و هر چه زودتر باید فضا را برای حضور جوانان در تیم ملی بزرگسالان باز کنند.
در پایان نیز باید به حواشی بانوان و نتایجی که در مجارستان رقم خورد اشاره کنیم، آنچه که عیان بود، اختلاف نظر شدید ارباب سرمربی تیم ملی و پگاه زنگنه مربی تیم ملی کاراته بانوان بود! اختلاف نظری که به بیرون از اردوهای تیم ملی درز کرد و رسانه ای شد، اما با پادرمیانی مسوولان فدراسیون این اختلافات حل و در نهایت تیم ملی بانوان راهی بازیهای آسیایی هانگژو شد، اما از هانگژو خبرهای درگوشی به پایتخت مخابره شد، مبنی براینکه اختلافات این دو مربی توانمند در چارچوب بازی های آسیایی اوج گرفته بود و باز هم با پادرمیانی مشکلات رفع شد، در هر صورت این اختلافات درونی بدون شک در نتایجی که بانوان در چین رقم زدند بی تاثیر نبود و کسی نمی تواند این موضوع را انکار کند. در هر صورت موفقیت بانوان در بازی های آسیایی دوره قبل این بار در هانگژو چین تکرار نشد و سبد مدال آوری بانوان در این دوره از بازی های آسیایی بدون مدال باقی ماند.
در نهایت پیش از مسابقات جهانی مجارستان، اتفاقاتی رقم خورد که مسوولان فدراسیون تصمیم گرفتند کادرفنی تیم ملی بانوان را برکنار کنند تا شاید پایانی باشد به اختلاف سلیقه ها، اماظاهرا فدراسیون باعث امر خیر شد و از فردای برکناری کادر فنی بانوان، تصاویری از ارباب و زنگنه در فضای مجازی منتشر شد که گویا آشتی بعد از طوفان بود! در هر صورت اگر این دو مربی توانمند قبل از بازی های آسیایی هانگژو دست بیعت به هم می‌دادند، شاید نتایج کاراته بانوان کشورمان در نوزدهمین دوره بازی های آسیایی و بیست و ششمین دوره مسابقات قهرمانی جهان فراتر از حسرت و آه بود!