🔺صالحی امیری که در ریاست چهارسالهاش یک المپیک و یک بازیهای آسیایی و یک بازی کشورهای اسلامی را دید درست وقتی که همه چیز قرار بود تکرار شود و تازه درحال مزه مزه کردن طعم شیرین مدیریت و دیپلماسی ورزشی بود مجبور به ترک این حوزه شد، هرچند او بارها عنوان کرد که خودش تمایلی برای ادامه حضور ندارد اما منطق میگوید کسی که چهار سال ریاست در فضای گیرای ورزش را تجربه کرده چهار سال دوم کار برایش سهلتر و تمایلش برای بودن بیشتر است و شاید باید از دل او حقیقت را شنید.
🔺سجادی وزیری که درست یک سال از عمر وزارتش میگذرد بین رئیس سابق و جدید کمیته ملی المپیک قرار گرفته است، وزیری که در این یک سال آنقدر اثر خاصی از او در ورزش دیده نشده که هنوز هم تازه وزیر به نظر میآید.
صالحی امیری در پایان دوره ریاستش حتی بارها در جلسات مختلف به اختلاف نظرش با وزیر اذعان داشت و با صراحت گفت که خط فکریاش با او هم راستا نیست، اما هیچ وقت شفافسازی نکرد که خط فکری او چیست و برای وزیر کدام است.
هرچند که سجادی وزیری از بدنه ورزش است و ابتدای امر هم ورزشیها برای این امتیاز کف زدند ولی او تابدین جای کار از خود تصویری به جا گذاشته که گویی قدرت یک وزیر را ندارد و فقط مسئول مشق دیکتهای است که به او میشود.باید دید در ادامه خط فکری او و محمود خسرویوفا به کجا میرود.
🔺محمود خسرویوفا چهره سمت چپ تصویر اما چهرهای شناخته شده در ورزش است که از زمان برگزاری نخستین مجمع عمومی کمیته ملی پارالمپیک در سال ۷۹ تاکنون ریاست این کمیته را برعهده دارد. خسرویوفا که به گفته خودش با نظر هیات اجرایی پارالمپیک اختیار تام را داراست حالا ریاست کمیتهای را در دست گرفته که به طورحتم کار راحتی درپیش نخواهد داشت، البته گذر زمان بیانگر درستی این ادعا خواهد بود. ولی دو وجه قابل پیشبینی است این که یا خسرویوفا تسلیم نظرات مختلف خواهد شد و پایان کار ارتش یک نفرهاش خواهد بود یا قدرت پارالمپیکی خود را به المپیک هم انتقال خواهد داد و صاحب نظران کمیته ملی المپیک را مجبور به تمکین خواهد کرد و با حکم خود خواهد راند.
الهام محمدی مجد