فیروزجا اکنون فقط ۱۸ سال دارد و دهه های متمادی فرصت عرض اندام در جهان شطرنج را خواهد داشت. نبوغ بالا و قدرت شگرف حرکت شناسی این شطرنج باز جوان، آینده ای بس روشن فراراه زندگی حرفه ای وی قرار می دهد.کارشناسان شطرنج جهان معتقدند وی در آینده ای نه چندان دور، تاج قهرمانی جهان را از سر مگنوس کارلسون نروژی خواهد ربود و خود سال های طولانی بر این مسند تکیه خواهد زد.
این جوان نابغه، اولین و آخرین ورزشکار ایرانی نیست که به دلایل غیرسیاسی وطن خود را ترک می کند. نام های بسیار دیگری را می توان برشمرد که طی سال های متمادی، به سبب کم لطفی ها، ضعف مدیریت و بی تدبیری برخی مسئولان وقت ورزش، ترک دیار کرده و سرنوشت خود را آنسوی مرزهای جغرافیایی جستجو کرده اند .کیمیا علیزاده، الشن مرادی، محمدباقری معتمد، محمد رمضان پور، میترا حجازی پور، آتوسا پورکاشیان، شهره بیات، محمد رشنونژا، فرزاد ذوالقدر، درسا درخشانی و بسیاری دیگر که ذکر نام همه آنان در این نوشتار نمی گنجد. اغلب این چهره های شاخص ورزش علاقه مند به ترک کشور نبودند اما کم لطفی، بی احترامی، مسیر نامعلوم آینده مجبورشان کرد تا تصمیم دیگری اتخاذ کنند.
می توانستیم با اندک مایه ای از لطف و نگاه مهرآمیز، اغلب این قهرمانان و چهره های شاخص ورزش را حفظ کنیم تا همچنان برای وطن خود افتخار آفرین باشند. باید بپذیریم کوتاهی کردیم، جایی که باید انعطاف نشان می دادیم سخت گیر شدیم و آنجا که لازم بود قاطعیت نشان دهیم منفعل بودیم. جایی از ته سوزن عبور کردیم و موقعی از در دروازه رد نشدیم. به فدراسیونی چنان کم لطفی شد که زمام امور از کف داد و به دیگری چنان بها دادیم که در نهایت، ضمن اعلام خودمختاری، به یاری هیات های خودگماشته، دولت تشکیل داد و برخلاف منافع ملی به مجامع برون مرزی متوسل شد. این بی تدبیری و فراز و فرودهای تبعیض آمیز کم و بیش در قبال ورزشکاران نیز اعمال شد تا آنان که حق خود را تضییع شده می دیدند به فکر چاره باشند.
این درست که بزودی دولت و وزیر جدید ورزش بر سر کار خواهند آمد. با این وجود نمی توان انتظار داشت مشکلات و کاستی های موجود در کوتاه مدت برطرف شود. برای رفع این موانع و سروسامان دادن به اوضاع، باید اراده کافی در میان باشد و ابزار مناسب در دست داشته باشیم. اگر فاقد فاکتورهای کارآمد باشیم، نمی توان به این سادگی مانع عزیمت ورزشکاران و مربیان به خارج بود و اوضاع نابه‌سامان را به سامان کرد.امروز فیروزجا از دستمان رفت مواظب روندگان فردا باشیم.
به قلم:محمدرضا کاظمی