سیزدهم مهرماه بود که دیدیم وزیر ورزش به همراه علیرضا دبیر و سرمربیان کشتی و ورزشکاران در صحن علنی مجلس شورای اسلامی حضور پیدا کردند تا دبیر برای نمایندگان مجلس نطق کند و از وفاق و نفاق تا برجام و ورزش سخن بگوید. دیداری که به واسطه مثلث ارتباطی قالیباف، دنیامالی و دبیر فراهم شد و بازتاب بسیاری در جامعه داشت. برخی نمایندگان برای خوش خدمتی درخواست نشان خدمت از پزشکیان برای رییس فدراسیون کشتی کردند. این جلسه در حالی تشکیل شد که هشتم مهرماه نیز کشتی گیران میهمان پاستور و نزد رئیس جمهور بودند و آن جلسه نیز انتقادهای بسیاری را به همراه داشت.
در ادامه ۱۵ مهرماه احمد دنیامالی با رییس سازمان برنامه بودجه به فدراسیون کشتی در مجموعه ورزشی ازادی رفتند و از سند راهبردی این رشته رونمایی کردند. کاری که پیشتر وزرای ورزش در محل وزارت ورزش انجام می دادند اما به واسطه علیرضا دبیر این جلسه در وزارت ورزش و جوانان برگزار نشد.
به نظر می رسید این هفته وزیر به دیگران هم بپردازد اما ۱۶ مهرماه خبر آمد که حسن رنگرز و پژمان درستکار بدون حضور علیرضا دبیر با وزیر ورزش در ساختمان سئول دیدار می کنند و برنامه هایشان را به وزیر اطلاع می دهند. اینکه آیا در روزهای گذشته نمی شد این کار را کرد را نمی دانیم اما به نظر می رسد در جلسات مقام عالی وزارت با رشته های ورزشی افراط و تفریط خاصی وجود دارد.
البته دنیامالی به دنبال سه رقمی شدن تعداد جلساتش بود و آخرین آمار وزارتخانه که چندی پیش بدان اشاره کردیم ۹۴ بود و اکنون می بایست حول و حوش ۱۱۰ باشد. در ابتدای سال ۱۴۰۴ چپ و راست دوستان هاکی روی یخ نزد وزیر ورزش بودند و اکنون هم عزیزان کشتی.
در نهایت امیدواریم این جلسات تنها کمّی نباشد و خروجی مثبت آن را در ناگویا۲۰۲۶ و لس انجلس ۲۰۲۸ مشاهده کنیم. کشتی پرافتخارترین رشته ورزش کشور است که کثرت مدال ها آن را تایید می کند، اما این رشته کل ورزش کشور نیست و دیگر رشته ها نیز نیازمند رسیدگی وزیر ورزش هستند.
میرزا حسین گیلانی