به گزارش منهای فوتبال، منصور برزگر در پاسخ به اولین پرسش مبنی برچگونگی رفت و برگشت خود به خارج از کشور گفت: شرایطی فراهم شده بود تا کسب و کاری در خارج راهاندازی کنیم اقدامات لازم هم انجام شد اما دیدم حوصله دوری از کشور و درگیر شدن با کار و مشغله جدید را ندارم به همین دلیل برگشتم.
وی در پاسخ به این پرسش که اخیرا دیداری بین وی و اکبرفلاح انجام شده دلیل این دیدار چه بود، اظهار داشت: دیدار خانواده کشتی با یکدیگر امر طبیعی است و اگر ارتباط و رفاقت نباشد جای تعجب دارد. به عنوان پیشکسوت با همه رفیقم به همین دلیل دوستان لطف دارند و به دیدن من میآیند. در همه این موارد تلاش من نزدیک کردن چهرههای تأثیرگذار به یکدیگر و رفع کدورت و اختلافات احتمالی است. اختلاف سلیقه امرطبیعی است و اگر اختلاف نظر و نقد نباشد کار پیش نمیرود باید مواظب باشیم اختلافات به کینه و دشمنی تبدیل نشود.
*کشتی با تاریخ حیات مردم ایران در هم آمیخته
نایب قهرمان اسبق المپیک افزود: کشتی ورزش ملی و بخشی از تاریخ حیات مردم این سرزمین است. هیچ کس نمیتواند آن را مصادره به مطلوب کند. مسئولیتها هم نوبتی به دست میآید؛ همیشه که نباید من مسئول باشم. باید دیگران هم فرصت حضور در میدان را پیدا کنند. البته ممکن است در میان ما گوش شکستهها هم کسانی باشند که شخصی فکر میکنند. وظیفه معلم و مربی این است که آموزشها را بهطور یکسان در اختیار شاگردان خود قرار دهد حالا اگر برخی از آنها خودخواهی و خودرایی پیش میگیرند تقصیر مربی نیست. در هر حال هدف باید هدف پیشکسوتان ایجاد وفاق بین جامعه کشتی باشد.
*بدون مسابقه انتخابی گزینشها میشود سلیقهای
برزگر در رابطه با تحولات کشتی و مسابقات اخیر انتخابی اظهار داشت: متأسفانه کرونا اجازه نداده تا عملکرد فدراسیون کنونی در بوته نقد قرار گیرد. اخیرا بعد از ماهها دور رفت مسابقات لیگ و رقابتهای انتخابی برگزار شد که حرف و حدیثهایی به همراه داشت. به عنوان مثال ابتدا میخواستند انتخابی برگزار نشود که با واکنش منفی جامعه کشتی و برخی از کشتینویسان مواجه شد. حرف آنها درست بود چون بدون انتخابی هرطور که نفرات تیم ملی انتخاب شوند متهم به اعمال سلیقه خواهیم شد. کشورهای صاحب کشتی دنیا هم مسابقه انتخابی میگذارند نمیتوان گفت کار آنها نادرست و نظر ما درست است.
نفر اول رقابتهای جهانی ۱۹۷۳ تهران در ارتباط با لغو مسابقات جهانی و عدم حضور احتمالی کشتی ایران در جام جهانی صربستان تأکید کرد: یکی از محاسن مسابقات انتخابی این است که نفر دهم و بیستم هم متوجه میشود کجای کشتی قرار دارد. این امر خودش نوعی پشتوانهسازی است و ایجاد انگیزه نزد مدعیان سراسر کشور، حالا اگر قرار باشد انتخابی برگزار شود اما در مسابقات شرکت نکنیم این کار هم اشکال دارد. برخی از نفرات برتر انتخابی برای نخستین بار به این موفقیت دست یافتهاند. این نفرات باید امتحان پس بدهند و آبدیده شوند تا مشخص شود شایسته حضور در المپیک هستند یا باید کسان دیگری جایگزین آنها شوند؟ ما نباید از شکست در مسابقات و تورنمنتها هراس داشته باشیم.
وی در رابطه با شیوع کرونا و مشکلات ناشی از آن در عرصه ورزش گفت: مسأله کرونا جهانگیر شده و اغلب کشورها با آن دست به گریباناند. منتهی درکشورهای دیگر دولتها راهکارهای مختلفی را برای مهار آن اتخاذ کردهاند اما در کشور ما این امر نه از طرف مردم و نه دولت جدی گرفته نشد. نتیجه این بیمبالاتی و بیبرنامگی مشکلاتی است که الان گرفتار آن هستیم. این فاجعه و مشکلات در بخش ورزش هم کاملا مشهود است. دستگاه ورزش ما تقریبا هیچ راهکاری برای این وضعیت ندارد. در نتیجه مشکلات چند برابر و فشار مضاعفی به این بخش وارد شده است. در چنین شرایطی وقتی سرمربیان، تعدادی از مربیان و کشتیگیران و مدیر تیمهای ملی دچار کرونا شدهاند چگونه میخواهند لیگ برگزار کنند؟ ما هیچ تدبیر درستی به کار نگرفتهایم آن وقت انتظار داریم تلفات هم نداشته باشیم!
*وزارت ورزش شده خانه پسرخاله و دوست و رفیق!
مدیر اسبق تیمهای ملی اضافه کرد: من نمیدانم مسئولان وزارت ورزش در چنین مواقعی چه نقشی دارند؟ آنها فقط بلدند با خودشان اتوبوسی نفر بیاورند و وزارت ورزش را به خانه پسرخاله و دوستان تبدیل کنند. شما ببینید در قبال مربیان و باشگاهداران که تمام فعالیتهای آنها لغو شده چه کاری انجام شده؟ خیلی از مربیان تنها محل درآمدشان تمرین دادن بود اما وقتی باشگاه را تعطیل کردند مربی از کجا باید معیشت خود را تأمین کند؟ مثلا صندوق حمایت از پیشکسوتان و قهرمانان داریم اما آیا واقعا حمایتی که آنها انجام میدهند کفاف خرید یک هفته مایحتاج را میدهد؟ امثال من نیازی به این مبالغ نداریم اما هستند کسانی که با سیلی صورت خودشان را سرخ میکنند.
*وقتی تعطیل میکنند باید حمایت کنند
وی در خصوص مشکلات کشتی استانها و پسرفت این ورزش که مسئولان فدراسیون به آن اشاره دارند، تصریح کرد: با فدراسیون ارتباط خاصی ندارم اما اعتقاد دارم کشتی بیپشتوانه نیست مشکل نبود پشتوانه و ورزشکار نداریم بلکه اشکال جای دیگری است. الان نزدیک به یک سال باشگاهها تعطیل و مربیان و ورزشکاران بلاتکلیفاند. آنها با کدام انگیزه و اشتیاق برای ادامه کار امیدوار باشند؟ وقتی وزارت ورزش حمایت نمیکند یا نمیتواند به داد باشگاهدار، مربی و ورزشکار برسد نباید هم انتظار پیشرفت داشته باشیم. دولت باید هر جایی را که میبندد هزینه آن را بپردازد. بنابراین مقصر اصلی مسئولینی هستند که کرونا را دست کم گرفتند و حالا که فراگیر شده و مردم با مشکلات دست و پنجه نرم میکنند امکان حمایت ندارند.
برزگر با اشاره به تعطیلی طولانی مدت ورزش و کشتی خاطرنشان کرد: خسارتهای ناشی از تعطیلی ورزش در آینده مشخص خواهد شد. اگر قرار باشد اوضاع به همین منوال ادامه پیدا کند باید منتظر عواقب آن هم باشیم. این شرایط مختص ایران نیست اما وظیفه ما به عنوان کسانی که باید به فکر وطن خودمان باشیم حکم میکند بیش از پیش تلاش کنیم. تعطیلی طولانی مدت فعالیتها باعث شده مسئولان فدراسیون کشتی بطور جدی در معرض آزمون قرار نگیرند البته باید به آنها فرصت داده شود تا برنامههای خود را به مرحله اجرا بگذارند. المپیک آزمون جدی برای آنها خواهد بود. اعتقاد راسخ دارم انتخابات فدراسیونها طوری برنامهریزی شود تا المپیک به المپیک کار کنند آن وقت عملکردشان مورد بررسی قرار گیرد. اکنون که شرایط حساس است کشورهایی که بتوانند مکان امنی برای اردوهای تیمهای ملی خود تدارک ببینند و دغدغه کمتری داشته باشند در توکیو موفقتر خواهند بود. امیدوارم شرایطی فراهم شود تا کشتی و معدود رشتههای مدالآور ما در المپیک ۲۰۲۱ موفق باشند.
به قلم: محمدرضا کاظمی