محمدرضا یزدانی خرم در خصوص کسب مدال طلای کمیل قاسمی اظهار داشت: تیم کشتی فرنگی در لندن موفق به کسب سه مدال طلای تاریخی شد و ما می‌توانستیم 2 تا 3 طلا هم در آزاد بگیریم اما تغییرات غیر کارشناسی و نادرستی که در فدراسیون و کادر فنی انجام شد شرایطی فراهم ساخت تا در کشتی آزاد به هدف مورد نظر دست پیدا نکنیم. در واقع ما باید توسط رضا یزدانی و مهدی تقوی هم در لندن طلا می‌گرفتیم زیرا این دو نفر سال قبل از آن المپیک هم یعنی ۲۰۱۱ استانبول تمام رقبا را از پیش رو برداشته بودند به همین دلیل انتظار می‌رفت در المپیک بتوانند نتیجه استانبول را تکرار کنند اما این امر میسر نشد و ما در کشتی آزاد با تک مدال نقره صادق گودرزی و 2 برنز احسان لشگری و کمیل قاسمی به کار خود پایان دادیم که خوشبختانه گویا پس از سال‌ها برنز قاسمی به طلا تبدیل شده است.
*می‌توانستیم در کشتی فرنگی و آزاد مدعی نخست باشیم
وی در پاسخ به این پرسش که دلایل آن موفقیت چه بود و آیا امکان تکرار نتایج لندن وجود دارد، خاطرنشان کرد : قبل از اینکه مسئولیت کشتی را بپذیرم به مسئولان تأکید کرده بودم باید فرصت داشته باشم تا بتوانم طرح تازه‌ای در ورزش اول بیفکنم و زیرساخت‌ها را دگرگون کنم زیرا بعد از المپیک آتن عده‌ای از قهرمانان کناره‌گیری کرده بودند و باید نسل جدیدی در کشتی پرورش می‌یافت. می‌دانستم به سبب نبود مهره‌های ارزنده امکان موفقیت در سال‌های اولیه وجود نخواهد داشت به همین دلیل سعی کردم تجربه‌ای را که در والیبال کسب کرده بودم در کشتی هم به کار بگیرم و با ایجاد دگرگونی در تغذیه، بدنسازی، روانشناسی، ایجاد انگیزه، کار و تلاش فراوان، توسعه فضای همدلی و تقسیم کار، کشتی آزاد را تقویت و کشتی فرنگی را هم از تک ستاره‌ها به تیم تبدیل کنیم. نتیجه آن تلاش‌ها کسب ۴ مدال طلای آزاد و فرنگی در جهانی ۲۰۱۱ استانبول بود در حالی که کشتی فرنگی ما دو ملی‌پوش خود یعنی محسن حاجی‌پور و قاسم رضایی را به دلیل عدم رویارویی با نمایندگان رژیم صهیونیستی از دست داد. همین قاسم رضایی سال بعد در المپیک طلا گرفت. بنابراین ما توانستیم در سایه برنامه‌ریزی درست و تلاش جمعی هر دو تیم کشتی آزاد و فرنگی را به مدعی نخست جهان تبدیل کنیم. اینکه بتوان باردیگر نتیجه درخشان المپیک لندن را تکرار کرد، غیرممکن نیست اما با این وضعیت امکان‌پذیر نخواهد بود زیرا در حال حاضر نه چنین شرایطی وجود دارد و نه برنامه‌ای اصولی برای رسیدن به آن مرحله طراحی شده است. برای رسیدن به این مقصود علاوه بر ایجاد تحول در بخش‌های مختلف باید رابطه حسنه‌ای هم با اتحادیه جهانی داشت. ما آن روز از این امکان بهره‌مند بودیم و رئیس فیلا هماهنگی کامل با فدراسیون کشتی ایران داشت.
*ورزش اول کشور منحصر به چند استان شده است
با تجربه‌ترین رئیس فدراسیون‌های ورزشی در ارتباط با شرایط امروز کشتی کشور گفت: به اعتقاد من مسئولان فدراسیون باید کشتی را باردیگر در استان‌ها اشاعه دهند. وضعیت امروز ورزش اول منحصر به چند استان شده که این امر بسیار خطرناک است. حتی تهران با این عظمت و جمعیت، نقشی را که باید در عرصه کشتی ایفا کند برعهده ندارد. این امر به عوامل متعدد بستگی دارد که امیدوارم در دولت آینده بتوان مشکل را برطرف کرد.
*خواستیم کمک کنیم گفتند خودشان می‌توانند!
رئیس کارگروه ورزش حزب موتلفه اسلامی در ارتباط با اوضاع امروز ورزش و طرح سئوال از وزیر ورزش خاطرنشان کرد: این درست که کرونا ورزش دنیا را تحت الشعاع قرار داده و باعث تعطیلی آن شده، با این وجود عملکرد وزارت ورزش ما که تنها در دوران کرونا بلکه در هیج یک از ابعاد قابل قبول نیست. ما از همان ابتدا به آقایان گوشزد کردیم از تجربه پیشکسوتان و امتحان پس داده‌ها در پیشبرد اهداف بهره بگیرند اما اصرار داشتند خودشان می‌دانند و نیازی به حمایت باتجربه‌ها ندارند، نتیجه آن شد که شاهد بدترین نوع مدیریت و برنامه‌ریزی در ورزش بودیم. شخصا معتقدم طرح سئوال مجلس و کشاندن وزیر به مجلس هم بی‌نتیجه خواهد بود. باید تأمل کنیم تا این چند ماه عمر دولت هم سپری شود و افراد دیگری مصدر کار شوند.
*عملکرد وزارت ورزش در هیچ یک از ابعاد قابل قبول نیست
یزدانی خرم در رابطه با ویژگی‌های وزیر آینده ورزش تصریح کرد: آقایان باید توجه داشته باشند که ورزش از پدیده‌های تاثیر گذار جوامع است. به همین دلیل لازم است آن را از اولویت‌های آخر به رده اول بازگردانیم. اگر قرار است نگاه به این مقوله چون گذشته و باری به هر جهت باشد نتیجه لازم را نخواهیم گرفت. ورزش باید در صدر اولویت‌ها و کسی که مصدر کار قرار می‌گیرد نه تنها به امور ورزش و افراد تاثیرگذار اشراف داشته باشد بلکه از بزرگترها و پیشکسوتان مشورت بگیرد. چهره‌هایی چون غفوری فرد، هاشمی طبا و حتی مهرعلیزاده حتی الامکان مشورت می‌گرفتند اما از زمانی که ورزش به وزارتخانه تبدیل شد وزرا جای آنکه چشم به بزرگان ورزش و اهل فن داشته باشند چشم به مجلس داشتند تا استیضاح نشوند. در همین راستا مسئولان کنونی وزارت ورزش کمترین همراهی و همدلی را با پیشکسوتان و با تجربه‌ها نداشتند. نتیجه چنین نگاهی بدترین کارنامه است که از خود بر جای گذاشتند. باید به هوش باشیم نفر بعدی و وزیر آینده چنان اقتداری داشته باشد که به جای نگاه به اطراف بیش از همه، به متن ورزش بپردازد. وزیر آینده ورزش باید علاوه بر تعهد از تخصص کافی مدیریتی و احاطه به ورزش برخوردار باشد.
به قلم: محمدرضا کاظمی