به گزارش منهای فوتبال و به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، پژوهشگاه تربیت‌بدنی به‌عنوان یکی از قطب‌های فعالیت پژوهشی کشور در حوزه علوم ورزشی، در سال های اخیر بر اساس نقشه جامع علمی کشور و برنامه راهبردی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، رویکرد اجرای پژوهش های ملی و نیاز محور جامعه و سفارش طرح‌های تحقیقاتی به دانشگاه‌های کشور را در دستور کار خود قرار داده است. در این راستا طرح پژوهشی حاضر با حمایت مالی پژوهشگاه و توسط خانم دکتر صدیقه حیدری نژاد، آقای دکتر امین خطیبی و خانم دکتر سیده ناهید شتاب بوشهری اعضای هیات علمی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام‌شده است.
در گزارش رسانه‌ای این پژوهش آمده است:
باوجوداینکه طی سال‌های اخير پیشرفت‌های محسوسي در ورزش بانوان رخ‌داده است، لیکن هنوز هم این بخش از ورزش کشور با موانعی روبه‌رو است. در کشور ما، فرصت های زنان در حوزه ورزش قابل‌مقایسه با مردان نیست به همین دلیل یکی از اساسی ترین موضوعات مطرح در جامعه شناسی ورزش، شناخت موانع حضور زنان در فعالیت های ورزشی و عوامل تأثیرگذار بر آن است.
مهمترین یافته‌های این پژوهش شامل چهار مانع برای دستیابی بانوان به پست‌های مدیریتی در ورزش کشور (فردی و شخصیتی، فرهنگی، سازمانی، محیطی و اجتماعی)، چهار مانع برای توسعه منابع مالی (ساختاری، مدیریتی، فرهنگی- اجتماعی، سیاسی- حقوقی) و سه مانع برای توسعه حقوقی (دیدگاه‌های فقهی متفاوت، حضور و پوشش بانوان در مسابقات بین‌المللی و موانع اداری) می‌باشد.
برای مثال محدود بودن ارتباطات بانوان با خارج از سازمان جهت اخذ امتیازات، محدود بودن تعداد الگوی های موفق مدیریتی در بین بانوان، عدم پذیرش مدیریت بانوان از سوی کارکنان و بدنه سازمان، کمبود سهم ورزش بانوان از كل اعتبارات، کمک‌ها و درآمدهاي فدراسیون‌ها و هيأت هاي ورزشي، کمبود اختيارات معاونت توسعه ورزش بانوان در استان‌ها در خصوص تخصیص مناسب اعتبارات به ورزش، عدم سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در ورزش بانوان، عدم صحه‌گذاری محصولات و کالاها توسط بانوان ورزشکار، عدم پوشش رسانه‌ای مناسب اعم از تصویري، مطبوعاتی از رویدادها و مسابقات ورزشی بانوان، وجود فرهنگ مرد سالارانه در ورزش کشور، نبود قوانین حمایتی برای حضور بانوان در ورزشگاه ها و سالن های ورزشی به‌عنوان تماشاگر، مشکلات قانونی تیم های خارجی ورزشی بانوان برای حضور و انجام مسابقات در ایران ازنظر نوع پوشش، مشکلات قانونی ورزشکاران زن برای خروج از کشور، نبود قوانین حمایتی برای اعزام تیم های بانوان به مسابقات ورزشی، مشکلات قانونی پوشش بانوان ورزشکار ایرانی با فدراسیون های بین‌المللی و نبودن قوانین و مقررات حقوقی جهت برقراری عدالت جنسیتی در سازمان های ورزشی را می‌توان نام برد.
هم‌چنین، محققین با توجه به موانع شناسایی‌شده، برای توسعه ورزش بانوان راهکارهایی ارائه نمودند که مهمترین آن‌ها شامل ارتقا حس خودباوری و اعتمادبه‌نفس زنان، نفوذ بانوان در شبکه‌های رسمی و غیررسمی سازمان‌های ورزشی، در نظر گرفتن معافیت‌های مالیاتی یا تسهیلاتی برای حامیان مالی ورزش بانوان، تلاش در جهت ارتقاء سطح رقابت‌های ورزشی بانوان، پخش مسابقات ورزشی بانوان از سیما و درنهایت نظارت بر حسن اجرای قوانین موجود می‌باشد، چراکه اصلاح و وضع قوانین جدید بدون وجود ضمانت اجرایی از کارآمدی لازم برخوردار نخواهد بود.