فدراسیون جودو در 16 ماه اخیر سرنوشت غریبی داشته است. از جدایی کوراش و جوجیتسو، رفتن مولایی، محجوب و منصوری تا تعلیق توسط فدراسیون جهانی و تغییر و تحول 3 دبیر تنها سرفصل های مهم این دوره کوتاه است. سرگذشتی پرتلاطم که آرش میراسماعیلی و خانواده جودو در این 16 ماه با آن رو به شده و هنوز ادامه دارد.
شاید اگر آرش میراسماعیلی در 25 اسفند 97 شکست می خورد آینده بهتری انتظار او را می کشید. پر افتخارترین جودوکار کشور با شایستگی و پختگی وارد فدراسیون می شد و در مسند ریاست اقدامات خوبی را برای این مجموعه رقم می زد اما اکنون او و فدراسیون با چالش های متعددی رو به رو هستند.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که عقبه ورزشکاری تنها عامل و شاخصه برتری برای مدیریت فدراسیون نیست؛ چراکه موارد متعددی را می یابیم که افراد بدون پیشینه درخشان ورزشی، عملکرد موفق تری نسبت به قهرمانان آن رشته داشته اند. ورزشکاران بسیاری را دیدیم که در جایگاه مدیریت قرار گرفتند و کارنامه گذشته و ورزشی خود را هم زیر سوال بردند. در ورزش و سیاست از این نمونه ها بسیار دیدیم و خواهیم دید هر چند که این حکم و قانونی کلی نیست و موارد نقضی دارد.
روزهای خوش میر اسماعیلی به عنوان رئیس فدراسیون خیلی زود به پایان رسید. جدایی جوجیتسو و کوراش در ابتدای حضور او، با پناهندگی مولایی، محجوب و منصوری و تعلیق توسط ویزر رئیس فدراسیون جهانی ادامه پیدا کرد. جنجال با داورزنی در خصوص مقصر اصلی اعزام مولایی و دعواهای قدیمی با سردار درخشان نیز جریان داشت. البته مقصر هرگز پیدا نشد، با درخشان صلح شد و به فدراسیون بازگشت. از دست دادن سرمایه های انسانی و تعلیق جودو تنها بخشی است که کماکان پا برجاست.
شاید یکی از مهمترین مشکلات میراسماعیلی ناتوانی او در تصمیم گیری و آینده نگری باشد. در زمان سرپرستی محمدرضا عمادی و در دی ماه 97 قدمی به عنوان سرپرست دبیری فدراسیون انتخاب شد. و با روی کار آمدن میر اسماعیلی در 25 اسفند دبیر فدراسیون شد. چیزی نگذشت که جای خود را به درخشنده یکی از کاندیداها و نامزدهای انتخابات فدراسیون در بهمن ماه 98داد و اکنون در تیرماه 99 درخشنده هم رفته است.
عامل خداحافظی درخشنده مشغله کاری و عدم موافقت محل خدمت او اعلام شده است. چیزی که از روز اول پیش بینی نشده بود. (البته اگر مشکل این باشد و به بازگشت درخشان مربوط نباشد.) اکنون قرعه به نام سرکار خانوم کعبی زاده افتاده است و باید ببینیم او چه مقدار توان ماندن در این جایگاه را دارد.
جابه جایی سه دبیر، می خواهد عزل باشد یا استعفا، ضعف باشد یا مشکلات کاری و ... در 16 ماه بسیار تامل برانگیز است. فدراسیونی که چنین روزهای سختی را پشت می گذارد، نباید اینقدر جا به جایی داشته باشد و مهمترین سمت اجرایی اش مدام دستخوش تغییر و تحول شود. اینکه مشکل در کجاست برای ما هم روشن نیست و رفتن ورزشکاران و مربیان، انجمن های جوجیتسو و کوراش، رفتن دبیرها و ... نشان می دهد که افراد کمی می توانند با میراسماعیلی کار کنند. اما چیزی که برای ما روشن و واضح به نظر می رسد ناتوانی میراسماعیلی در تصمیم گیری است.
حسین محمدی