پس از پایان لیگ والیبال که با حواشی بسیاری همراه بود، فدراسیون والیبال سلسله جلساتی را در خصوص بررسی آیین‌نامه‌ای سازمان لیگ با حضور کارشناسان و مربیان ترتیب داده است و تقوی جوان مطرح کرده است که: «هیچ فردی حق مذاکره برای باشگاه‌ها در اردوی تیم ملی را نیز ندارد. فدراسیون والیبال نباید فضایی ایجاد کند که در اردوی تیم ملی با بازیکنان برای باشگاه‌ها صحبت شود. در یک روز از طرف سه باشگاه با بازیکن ملی‌پوش صحبت شده و آیا این موضوع تمرکزی برای بازیکن می‌گذارد؟ برای ما منافع والیبال و تیم ملی اولویت دارد و باید کاری کنیم تمام ذهن بازیکنان در تمرینات تیم ملی متمرکز شود و هیچ‌کسی حق ندارد تا پایان اردیبهشت و مشخص شدن لیست بازیکنان تیم ملی با بازیکنی در اردوی تیم ملی مذاکره کند».
در مقابل این تصمیم می‌توان گفت که مشخص نبودن آینده ورزشکاران نیز می‌تواند تمرکز را از ورزشکار بگیرد. تیم ملی‌ای که هنوز سرمربی‌اش به کشور نیامده و اردو به‌صورت رسمی شکل نگرفته است، چه ایرادی دارد تا باشگاه‌ها مذاکراتشان را با ورزشکاران انجام بدهند؟
در اکثر رشته‌ها رسم بر این است که در زمان تورنمنت و مسابقات کسی ارتباطی برقرار نکند که بازهم بخش عمده‌ای از آن به خود ورزشکار و ایجنتش بازمی‌گردد که چه هدفی را دنبال می‌کند و بحث ملی برایش اولویت است یا بحث باشگاهی وگرنه در خفا می توان تصمیمات را گرفت.
همچنین احتمالات مختلفی برای یک ورزشکار مطرح است که در اردو آسیب ببیند یا عملکرد نامطلوبی در اردو و مسابقات از خود به نمایش بگذارد که قرارداد فصل آتی را تحت‌الشعاع قرار دهد. طبیبعتا اگر یک ورزشکار نسبت به فصل آینده اطمینان داشته باشد با آمادگی بهتری در اردو شرکت می‌کند و از مصدومیت جزئی یا جدی نمی هراسد که مبادا فصل آینده بدون تیم بماند. مگر اینکه تقوی و دوستانش در فدراسیون والیبال تضمینی به بازیکنان بدهند، که با توجه به نامشخص بودن اسپانسرینگ فدراسیون چنین امکانی هم برایشان فراهم نیست.
میرزا حسین گیلانی