آقای حسنخانی کجاست؟

دوم، هرساله در ایام دهه فجر جامعه ورزش یک روز را به مرقد امام (ره) می‌روند و با آرمان‌های انقلاب تجدید بیعت می‌کنند (حالا چقدر به آن آرمان‌ها وفاداریم بماند) اما امسال معاون فرهنگی این مراسم را در روز24 بهمن دو روز بعد از اتمام دهه فجر اعلام می‌کنند که آن‌هم به دلیل تعطیل شدن شهر طبق اعلام وزارت ورزش به زمان دیگری موکول می‌شود. یعنی معاون فرهنگی وزارت ورزش نمی‌داند که اگر قرار است چنین مراسمی انجام شود باید در ایام فجر صورت گیرد؟

سوم، در بازی تراکتور و پرسپولیس آن حوادث به وجود می آید که همه می‌دانیم. جامعه ورزش در انتظار است تا موضع معاونت فرهنگی را در این خصوص بشنود. اما دریغا از اندک خبری. تا جایی که وزیر ورزش مجبور می‌شوند اعلام موضع کنند. که به اعتقاد صاحب این قلم صلاح وزیر نیست به این قضایا ورود مستقیم کنند چراکه تجربه نشان داده است این‌گونه سخنان مقام عالی ورزش تبعات خوبی نداشته است.

چهارم، درگیری لفظی بین علی دبیر و علی دایی به وجود می‌آید، تا جائی که متأسفانه یکی از طرفین پای مقدسات را هم به این اختلاف‌نظر شخصی می‌کشاند و دل عاشقان امام اول شیعیان را آزار می‌دهد. معاونت فرهنگی که اتفاقاً روحانی هم هستند هیچ واکنشی نسبت به این مستمسک قرار دادن مقدسات نشان نمی‌دهند و به‌سادگی از کنار آن می‌گذرند. نه‌تنها اهالی ورزش که خارج از دایره ورزشی‌ها هم می‌گویند معاونت فرهنگی هیچ، ایشان حداقل به عنوان یک روحانی هم نمی‌خواهند موضعی بگیرند؟

 پنجم ، داستان بازی سپاهان و پرسپولیس و آن حرکت بسیار زشت بازیکن سپاهان اسباب حیرت همگان می‌شود اما بازهم هیچ صدایی از معاونت فرهنگی بیرون نمی‌آید. می‌دانیم که فدراسیون‌ها مستقل هستند و انتظار دخالت نداریم اما آیا توقع یک اطلاعیه یا بیانیه هم نباید داشته باشیم؟ نمی‌دانیم آقای حسنخانی کجا هستند و چه می‌کنند. گویا هنوز ایشان نمی‌دانند معاون فرهنگی وزیر ورزش شده‌اند. اما به او نه وبه آقدی دنیامالی می گوئیم احمد آقای عزیز دولت خودش کابینه وفاق را تشکیل داده است و به نظر می رسد دیگر ضرورتی نداشته باشد که وزیر هم به بهانه وفاق افراد بیگانه با امور ورزش را در مصدر کار قرار دهد. باور کنید ورزش کارهای بسیاری دارد که باید به اهل آن سپرده شود نه آنکه با سفارش حسن!! حسین و ... کار را به دست کسانی بدهید که باید زمان بسیاری بگذرد تا با کار آشنا شوند.

باور کنید با نظر به برخی انتصابات شما نگران می‌شویم مبادا آن خاطرات خوب دوران ریاست فدراسیونی شما هم آسیب ببیند. ما دل خوش بودیم که فردی با تجربه حضور در ورزش سکاندار این امر اجتماعی مهم شده است و وقتی شنیدیم که در ورزش می‌مانید و به جای دیگری نمی‌روید احساس شعف به ما دست داد. گلایه نکنید و آنچه که نوشته می‌شود را از سر نگرانی‌های یک دوست بدانید که می خواهد موفقیت شما را ببیند. اما شما هم توجه کنید که در وزارتخانه‌ای مسئولیت گرفته‌اید که بیشترین مخاطب را دارد مبادا فردا از قول ابتهاج بگویند:

 یکدم نگاه کن که چه بر باد می‌دهی

چندین هزار امید بنی آدم است این

غلامحسین شعبانی