حمید شیر مربی شمشیربازی درخصوص شرایط شمشیربازی ایران گفت: اگر یک ماه و نیمی که پیمان فخری آمد را فاکتور بگیریم حدود یک سال است که تیم ملی سابر ما سرمربی ندارد و از زمانی که امین قربانی رفته شرایط نامناسبی را برای تیم ملی سابر رقم زده‌ایم. در این اسلحه چهار ورزشکار داریم که سرمایه اصلی و دارای رنکینگ خوبی هستند اما بدون برنامه مدون سرمایه سوزی می‌کنیم. ۱۷ آبان مسابقات الجزایر را درپیش داریم اما متأسفانه بدون هیچ برنامه‌ای تیم را رها کرده‌ایم و تنها یک جلسه در رشت اردو برگزار کردیم که مربی بدنساز کنار تیم بود. همه می‌دانند ۱۵ روز قبل از مسابقات جهانی بدنسازی می‌کنیم بعد فشار کار را کم و بیشتر به بحث تخصصی می‌پردازیم اما ما چون نتوانستیم ابتدایی ترین کار که همان انتخاب سرمربی است را انجام بدهیم بدنسازی انجام دادیم.
سرمربی سابق تیم‌های ملی پایه افزود: یک حرکت غیر حرفه‌ای و بدون برنامه را در پیش گرفته‌ایم و ترس من از این است همان طور که در رده پایه همه چیز را از دست دادیم این چند نفر سرمایه اصلی کشور را هم از دست بدهیم. تنها چند روز به مسابقات باقی مانده اما تیم بدون سرمربی چه شرایطی دارد؟ چه کسی با تیم کار می‌کند و ورزشکاران را کنترل می‌کند؟ به نظر من یکی از عواملی که می‌تواند شمشیربازی را کاملا خاموش کند و به کام مرگ ببرد این است که همین داشته‌هایمان را هم نابود کنیم. آبان در الجزایر، آذر در فرانسه و دی ماه در تونس مسابقات انفرادی داریم؛ در بلغارستان هم باید در مسابقات تیمی شرکت کنیم؛ تیمی که باید کاملا هماهنگ باشد و از جایگاهمان در رنکینگ دفاع کند آیا با این شرایط امکانش را دارد؟ اکنون با علم روز دنیا ریزترین مسائل آماده‌سازی را برای ورزشکاران درنظر می‌گیرند که حتی به مسائل شخصی ورزشکار هم ورود می‌کنند حالا ما زمانی که نه در بحث بدنسازی، ماساژور، تدارکات، روانشناسی و مهم تر از همه سرمربی چیزی نداریم شک نکنید دچار مرگ شمشیربازی می‌شویم. چندین سال روی اسلحه سابر مانور می‌دادیم اما همین را هم داریم از دست می‌دهیم.
شیر در ادامه توضیح داد: ما استعدادهای شاخصی داریم اما در دو سه سال گذشته چه شرایطی را برای این نفرات فراهم کرده‌ایم؟ با خیلی از ورزشکاران که صحبت می‌کنم همه منفعل شده‌اند یعنی چون می‌دانند برنامه‌ای نیست و آینده روشنی وجود ندارد کنار می‌کشند. خیلی‌ها بودند که حتی در المپیک جوانان حضور داشتند اما رها کردند. اکنون در مسابقات جام‌های‌جهانی هر کشور تقریبا با ۱۰_۱۵ ورزشکار می‌آید اما ما چه استفاده‌ای می‌کنیم؟ باید در کنار نفرات اصلی پنج ورزشکار دیگر هم ببریم که آن ورزشکار رغبت پیدا کند و خودش را بالا بکشد.
منبع: جماران