مرحله نخست چرخه انتخابی تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی بزرگسالان اخیرا در دو استان مازندران و قم برگزار شد. مسابقاتی که در پایان آن یکبار دیگر فقدان سالن های آبرومند و در خور برای رویدادی از این دست ملموس بود. در پایان این رقابت ها مطابق معمول مازندران و خوزستان آقایی خود در کشتی آزاد و فرنگی را به اثبات رساندند همانطور که پسرفت برخی استان ها از جمله قزوین،گلستان، اردبیل و کردستان که زمانی حرف های زیادی برای گفتن داشتند کاملا مشهود بود. با این وجود آنچه مسابقات مذکور و پیش از آن رقابت های لیگ را تحت الشعاع قرار داد اتفاقاتی بود که نشان از گسست زنجیره اخلاق در کشتی دارد.
بارها گفته و تاکید داشته ایم که کشتی در سرزمین ما تنها یک ورزش نیست بلکه آیینی است برای گسترش رسم فتوت و جوانمردی. حال اینکه چرا رسمی به این زیبایی به زشتی می گراید و ناهنجاری جای هنجار می نشیند حکایت بسیار است. در رابطه با حواشی و اتفافات مسابقات اخیر قم از ذکر نام کسانی که تحت نام تماشاگر، مربی یا هر عنوان دیگر اقدام به ناهنجاری کردند خودداری می کنیم چرا که رفتار و کردار آنان معلول فضایی است که عملکرد مسئولین فدراسیون گستره آن راطی سال های اخیر تقویت کرده است. نگاهی به ادبیات گفتاری و کردار جاری در راس فدراسیون کشتی و پیامدهای احتمالی آن به کرات از سوی مشفقان و دلسوزان کشتی به بوته نقد کشیده شد. با این وجود نه مروجین این شیوه گفتار متنبه شدند و نه مسئولین ورزش نسبت به چنین ادبیات گفتاری از خود واکنش نشان دادند. کتمان نمی توان کرد که بروز حواشی و رفتار پرخاشگرانه از سوی مسئولین فدراسیون ها می تواند تاثیر مستقیم بر رفتار و کردار تماشاگران و مربیان داشته باشد. وقتی پدر خانواده نسبت به بزرگترها اعم از مسئولین، کارشناسان و حتی همکاران خود رویه پرخاشگرانه و دور از هنجار در پیش بگیرد طبیعی است انتظار مسالمت جویی و آرامش از دیگر عوامل بیهوده خواهد بود. البته که بروز و اشاعه چنین رفتارها از سوی هرکس اعم از تماشاگر یا مربی مذموم و نکوهیده است اما پسندیده نیست مروج این شیوه در مقام مسئول مدعی و دیگران متهم تلقی شوند.
پیشاپیش به این نکته اشاره شد که ساختار کشتی بر پایه جوانمردی و فتوت استوار شده، بر همین اساس انتظار از کسانی که عنوان تصمیم گیر یا تصمیم ساز کشتی را یدک می کشند بسیار فراتر از آن است که در وصف آید. اگر قرار باشد این افراد ادبیات غیر متعارف و گفتار پرخاشگرانه را ترویج کنند از بازتاب آن روی سکوی تماشاگران و رفتار مربیان نباید تعجب کرد.
یقینا مشکلاتی که در مسابقات انتخابی کشتی فرنگی قم و پیکارهای لیگ رخ داد اولین و آخرین بار از انواع ناهنجاری در عرصه ورزش اول نیست بلکه نمونه های بدتر از آن را هم طی سال های اخیر در استان های مختلف و حتی رده های سنی نوجوانان و جوانان شاهد بوده ایم. این بی فرهنگی و ناهنجاری ها می تواند از یک منظر با فقدان بزرگان این ورزش و به حاشیه رانده شدن آنها ارتباط معنادار داشته باشد. تردیدی نیست وقتی چهره های شاخص و بزرگان نام و نشان دار پشت میز داوران، مربیان و اصحاب رسانه نشسته باشند ورزشکار، مربی و حتی تماشاگر حساب کار دستشان می آید و به خود اجازه نمی دهند در برابر بزرگان عرض اندام کنند اما متاسفانه مسئولین فدراسیون کشتی طی این سال ها بزرگان این ورزش و چهره های شناخته شده را منزوی یا به حاشیه رانده اند در نتیجه ورزشکار یا مربی با این تصور که چهره های نوظهور و تازه وارد وزن کافی جهت اداره امور مسابقات یا نشستن پشت میز کارشناسی را ندارند بنای اعتراض می گذارند.
با اوصاف یادشده چه بسا کمیته انضباطی فدراسیون در آینده نه چندان دور، دست به کار و آرای خود را در ارتباط با مسببین بروز جنجال و حاشیه صادر کند حال آنکه ضرورت حکم می کند برای این منظور ابتدا دلایل بروز حاشیه از جمله نحوه اداره مسابقات، داوری ها و موارد دیگر نیز بررسی شود. اگر این روند طی شد می توان رای یا آرای صادره را منطبق با واقعیت تلقی کرد در غیر این صورت چه بسا محرومان احتمالی چنین آرایی را برنخواهند تافت.