جریان اعزام تیم ها به رقابت های آسیایی که انتظار می رفت در جلسات تخصصی با فدراسیون ها مورد مداقه و بررسی قرار گرفته باشد، اکنون با نزدیکی به زمان رقابت ها و توسط برخی مدیران فدراسیون ها مورد چالش قرار گرفته است. موضوعی که بیشتر به ضعف مدیریتی و عملکردی خود فدراسیون ها باز می گردد تا کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان.
حمید عزیزی رئیس فدراسیون گلف در گفتگویی نسبت به عدم اعزام ورزشکاران گلف و عملکرد ستاد عالی ورزش مسائلی را مطرح و اعلام کرد که به عنوان عضو هیات اجرایی نیز به مسابقات آسیایی 2023 نخواهد رفت.
اگر از جامعه داخلی گلف خارج شویم، کمتر کسی در ورزش کشور می تواند 2 ورزشکار رشته گلف را نام ببرد و یا آخرین خبر مسابقاتی که از جانب این فدراسیون برگزار شده را به یاد بیاورد. در خصوص افتخارات و عملکرد این رشته نیز به نظر می رسد اعضای ستاد عالی ورزش بهترین تصمیم را اتخاذ کرده اند.
فدراسیون های ورزشی را می توان در دسته بندی های مختلفی مثل المپیکی و آسیایی(کشتی)، غیر المپیکی و آسیایی(زورخانه ای)، غیر المپیکی ولی آسیایی(کاراته)، المپیکی مدال آور(تکواندو) و المپیکی غیر مدال آور(شنا)و ... گنجانید. اما در همه این تقسیم بندی ها نیز جای تامل وجود دارد.
فدراسیون هایی مانند گلف و ترای اتلون در سال های اخیر چه دستاوردی را برای ورزش کشور کسب کرده اند؟ در سال های اخیر تنها تغییر نام فدراسیون از سه گانه به ترای اتلون را شنیده ایم.
درست است که جامعه ورزش از دندانپزشکان خاطرات خوشی ندارد(برای نمونه یکی از مدیران عامل اسبق باشگاه پرسپولیس) اما آقای عزیزی که عقبه ای نیز در ورزش ندارند، شاید بهتر بود که پیشنهاد کمیته ملی المپیک را می پذیرفتند و به هانگژو سفر می کردند، شاید در آن صورت می توانستند اتفقات خوبی را برای رشته گلف در دور دوم مدیریت خود در این فدراسیون رقم بزنند.
رشته گلف در کنار تنیس یکی از رشته های متول دنیا محسوب می گردد. شاید حضور عزیزی در هانگژو و مشاهده مسابقات و همچنین چند دیدار و گفتگو با مدیران و مربیان دیگر کشورها بتواند راهکاری برای بهتر شدن عملکرد رشته گلف در ایران را فراهم آورد. رشته گلف همچون تنیس علاقه مندان مخصوص و بسیاری دارد و می تواند به جایگاه اصلی خود بازگردد.
حسین محمدی