تحلیل آماری عملکرد بازیکنان ایران در چهار بازی انجام شده خود گویای ضعف‌های تیم ملی ایران است. ضعف‌هایی که قابل کتمان نیست و اگر قرار است تیم ملی والیبال ایران طبق وعده مسئولان در حد و اندازه مدال المپیک ظاهر شود، باید از امروز به فکر برطرف ساختن این ضعف‌ها بود.
متاسفانه رویکرد قهری در برابر منتقدان برای نپرداختن به نقاط ضعف در مقابل بزرگنمایی نقاط قوت موجب شده تا سازو کار تصمیم سازی‌ها در سطوح مختلف والیبال ایران هر روز بسته تر شود و ساده‌ترین توصیه‌ها برای بهتر شدن شرایط با تندترین واکنش ها همراه باشد.ثتا جایی که وقتی سیدمحمد موسوی و میلاد عبادی پور هر دوکاپیتان تیم ملی والیبال ایران یکماه قبل از این بازی ها نسبت به شرایط نامساعد تیم ملی هشدار دادند، نه تنها برای برطرف ساختن مشکلات قدمی برداشته نشد، بلکه پرافتخارترین بازیکن ایران به همین واسطه مورد طعنه و عتاب وابستگان جریان حاکم در والیبال قرار گرفت. در نتیجه والیبال ایران از دوستی خاله خرسه آنان ضربه خورد که همواره در صدد حلوا حلوا کردن هرم قدرت در این رشته هستند و اجازه نمی‌دهند حتی توصیه دو تن از کهنه سربازان شنیده شود.
به هر ترتیب حال والیبال ایران با وجود سرمایه گذاری های گسترده در حوزه تبلیغات خوب نیست. انتظار از والیبال ملی ایران بسیار زیاد است و باید چاره ای اندیشیده شود تا شرایط برای بهروزی تیم ملی فراهم آید. کمتر از دو سال تا المپیک پیش رو فاصله است و اگر قرار باشد تیم ملی ایران با شرایط فعلی پا به المپیک بگذارد، بعید است نتیجه ای بهتر از ادوار قبل کسب کند.
ای کاش مسئولان فدراسیون والیبال حالا بعد از پایان مسابقات از شنیدن نظرات مخالف و نقدهای کارشناسی بهره بگیرند و از همه پتانسیل والیبال ایران چه موافق و چه مخالف برای مسابقات آتی بویژه انتخابی المپیک و المپیک استفاده کنند تا این ناکامی و شکست مقدمه پیروزی های آتی را فراهم سازد.
به قلم: امیرداودکمالی