در بعضی از دوره‌های گذشته به دلیل عملکرد ضعیف مرکز نظارت بر عملکرد تیم‌های ملی و اشراف نداشتن سرپرست کاروان به وضع واقعی فدراسیون‌ها، در مدیریت کلان ورزش تصمیمات اشتباهی گرفته شد که موجب تحمیل هزینه‌های مادی و معنوی زیادی به ورزش شد.
تعدادی از فدراسیون‌ها برای کسب مجوز حضور در مسابقات، از حالا وعده موفقیت و کسب مدال‌های رنگارنگ را می‌دهند به شرطی که بودجه لازم از طرف وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک به فدراسیون آنها تخصیص یابد. بودجه درخواستی طوری اعلام می‌شود که خود فدراسیون نشینان می‌دانند تحقق آن تقریباً غیر ممکن است. در این شرایط حضور در مسابقات دو حالت خواهد داشت که هر دو حالت آن به نفع فدراسیون مدعی خواهد بود.
یا ورزشکاران آن فدراسیون در مسابقات موفق عمل می‌کنند که در این صورت زحمات فدراسیون پررنگ خواهد شد یا موفق عمل نمی‌کنند که دلیل عدم موفقیت کمبود بودجه و برگزار نشدن اردوهای کافی اعلام خواهد شد.
با توجه به حساسیت نقش مرکز نظارت بر عملکرد تیم‌های ملی و سرپرست کاروان اعزامی در بالا بردن سطح کیفی رشته‌های ورزشی حاضر در مسابقات، معلوم می‌شود سرپرستی کاروان یک پست اداری برای تهیه بلیت رفت و برگشت هواپیما به محل مسابقات و هماهنگی اسکان ورزشکاران و ترانسفر و … نیست.
سرپرست کاروان باید کسی باشد که به فعالیت همه رشته‌های ورزشی اشراف داشته باشد و جلو ادعاهای پوچ فدراسیون‌های ورزشی برای کسب مدال را بگیرد.
در این دوره از رقابت‌ها مدیران کمیته ملی المپیک جوانگرایی کرده‌اند و پیمان فخری به عنوان سرپرست کاروان انتخاب شده است.
مربی سابق تیم ملی شمشیربازی که به نظر می‌رسد در نقش مربی بیشتر بتواند به ورزش خدمت کند تا سرپرست کاروان، زیرا وی در رشته‌ای حضور داشته که جامعه آماری آن بسیار محدودتر از رشته‌هایی مانند کشتی، والیبال، تکواندو، بسکتبال و … است و همین امر سبب می‌شود وی قدرت نظارت بر عملکرد رشته‌های پر طرفدار را نداشته باشد و نتواند در مقابل ادعاهای بعضی از آنها در زمینه مدال آوری راستی آزمایی کند.
با شرایط فعلی، سرپرست کاروان اعزامی به مسابقات آسیایی فقط توانایی انجام امور اداری مربوط به مسابقات را دارد و بحث نظارت و راستی آزمایی توانایی فدراسیون‌ها ابتر خواهد ماند.
با این وضع هزینه حضور در مسابقات زیاد و شانس کسب موفقیت بیشتر نسبت به دوره‌های قبل کم خواهد بود.
داوود مختاریانی
منبع روزنامه اطلاعات