در چنبن شرایط ویژهای انتظار می رفت مسئولان فدراسیون تدابیر خاصی جهت همگرایی، همدلی و نشاط در میان جامعه کشتی ایجاد می کردند تا شور و نشاط بیشتری در میان اردونشینان ایجاد شود. امری که به واسطه روابط عمومی ضعیف و نبود ساز و کار لازم مورد غفلت واقع شده است. دستاندرکاران فدراسیون حتی کارشناسان و کشتی نویسان با سابقه را نیز از صحنه رانده و این جمع اندکی که همواره ناظر بر تمرینات اردونشینان بوده و با قلم و نوشتار خود قهرمانان را تشویق می کردند از گود خارج کرده اند.
در چنین شرایطی، منصور برزگر و علیرضا حیدری تنها چهره های شاخص و صاحبنام کشتی هستند که تاکنون به دعوت مسئولان فدراسیون پاسخ مثبت داده و به منظور روحیهدهی در جمع آزادکاران حضور پیدا کردهاند با این تفاوت که حیدری در غیاب رییس فدراسیون که گویا در سفر زیارتی سوریه بوده به خانه کشتی رفته و ضمن دلجویی از قهرمانان، به وسع خود آنان را شارژ روحی کرده است. او هم، طی مصاحبه ای تلویحا از اینکه کشتی گیران شب و روز در یک مکان سربسته و محیط یکسان بدون تنوع و نشاط به تمرین میپردازند اظهار نگرانی کرده است.
بدیهی است باتوجه به دلایل از پیش گفته شده امکان تغییر محل اردو بدون برنامهریزی و حساب و کتاب ممکن نبود. به عبارت دیگر تغییر مکان اردوها لازم اما نیاز به تمهیدات ویژه داشت که ظاهرا در دستور کار قرار نگرفت وگرنه با توجه به مشابهت آب و هوایی منطقه شمال کشور با شهر توکیو و کثرت حضور کشتی گیران مازندرانی در میان ملی پوشان، فدراسیون میتوانست مراحلی از اردوها را در این استان برگزار کند. مسئولان فدراسیون حتی می توانند در همین تهران نیز امکان تغییر ذائقه و تنوع شرایط کشتی گیران را فراهم کنند که ظاهرا این امر نیز مورد غفلت واقع شده است.
کشتی چشم و چراغ ورزش ایران و مدالآورترین رشته ما در میادین المپیک بوده و هست. اکنون نیز نگاه میلیون ها ایرانی به عملکرد قهرمانان ملی این رشته باستانی و آیینی است تا در توکیو افتخارآفرین باشند هر چند کسب موفقیت در میدانی با این وسعت و عظمت که نسبت به مسابقات جهانی از سطح کیفی بالاتری برخوردار است، نیاز به تمهیدات ویژه و تقویت روحی و جسمی قهرمانان دارد. قهرمانانی که جز حسن یزدانی، هیچ کدام از آنها تاکنون چنین آوردگاهی را تجربه نکرده اند.
بدیهی است، ذکر این واقعیت، اشاره به نقطه ضعف یا ناتوانی نفرات اعزامی نیست بلکه ذکر حقیقتی است انکارناپذیر تا توجه داشته باشیم، اولا در چه شرایطی قرار داریم، ثانیا به هر عنوان، از میزان توقع و انتظار مردم نسبت به افتخارآفرینی کشتی گیران کاسته نمی شود.
حُسن مَطلَع اینکه در روزهای واپسین قبل از اعزام و در آستانه المپیک، لازم است یازده ملی پوش اعزامی کشتی مورد توجه و تقویت روحی قرار گیرند. باید انگیزه آنان برای کسب مدال دو چندان شود و عطش رسیدن به سکوی المپیک لحظه ای از ذهن شان دور نشود. حضور چهره های شاخص و مسئولان در اردو و حمایت های مادی و معنوی ایشان روحیه کشتی گیران را مضاعف خواهد کرد. تا به امروز خبر دلگرم کننده ای در این باره به گوش نرسیده و قهرمانان همچنان منتظر تمهیدات مدیریت فدراسیون برای کشاندن پای مسئولان به خانه کشتی هستند. شاید استرس مسئولیتی که در حال جمع آوری اسباب آن هستند و اینکه برای رسیدن به کرسی وزارت ورزش دست به دعا برداشته اند فرصتی برای حضور درجمع کشتی گیران و رسیدگی به امور آنان برجای نمی گذارد.
به قلم:محمدرضا کاظمی