حسام الدین نواب رییس مستعفی کمیته ترامپولین که از جمله حامیان اینچه درگاهی رییس فدراسیون ژیمناستیک بود در ارتباط با دلایل کناره گیری خود همزمان با رد صلاحیت رییس فدراسیون به منهای فوتبال گفت:واقعیت این است که درگاهی دو سال اول فعالیت خود با کمیته های مختلف همراه بود اما پس از اینکه کاملا در جایگاه خود استقرار پیدا کرد، رفته رفته در مسیر خود محوری گام گذاشت و با کسی جز معدودی از نزدیکان مشورت نمی کرد. بارها با ایشان درخصوص پیامدهای زیانبار خودمحوری و اعمال سیاست های نادرست صحبت کردم اما بی نتیجه بود. خصوصا در رابطه با کنارگذاشتن نیروهای توانمند و ایجاد اختلاف با اعضای هیات رییس وقت به ایشان تذکر دادم اما توجهی نکرد.
حسام الدین نواب افزود: بیش از ۵۰ سال کنار ژیمناستیک بوده ام و طی این مدت مسئولیت های مختلف اجرایی و فنی در فدراسیون و هیات داشته ام اما کمتر کسی را دیدم همانند اینچه درگاهی خودمختار و نسبت به بزرگترها کم لطف باشد. همان زمان که با چهره های شاخص هیات رییسه فدراسیون دچار اختلاف شد به ایشان تذکر دادم وارد حاشیه نشود و اجازه بدهد موضوع را حل و فصل کنیم اما زیر بار نرفت. در رابطه با بی احترامی و کم لطفی نسبت به بزرگان دیگری چون حسن میرقائمی از داوران بین المللی و مربی پیشین تیم ملی، مربی با سابقه ای چون منصور راضی نژاد و بسیاری دیگر از زحمتکشان نیز تلاش کردم درگاهی را متوجه اشتباهاتش کنم اما دیدم بی فایده است.
دبیر اسبق فدراسیون ژیمناستیک تاکید کرد: از یک سو به دلیل تک روی و خودمحوری رییس فدراسیون دلخور بودم و از سوی دیگر سعی می کردم نسبت به مسئولیتی که به عنوان رییس کمیته برعهده دارم بی تفاوت نباشم اما متاسفانه از سوی رییس فدراسیون مورد حمایت قرار نمی گرفتم و کارها پیش نمی رفت این موارد ادامه داشت تا اینکه مشخص شد سازمان بازرسی نیز نسبت به مواردی از سو مدیریت در فدراسیون انگشت گذاشته. اینجا بود که به این نتیجه رسیدم ادامه کار با سیستم کنونی به مصلحت نیست و اعلام کناره گیری کردم.
رییس پیشین هیات استان یزد در پایان گفت: من عمری را در کنار ژیمناستیک بوده ام و تمام مراحل را در این ورزش گذرانده ام. چشمداشتی به پست و مقام ندارم فقط امیدوارم فردی مسئولیت فدراسیون را بر عهده بگیرد که به این ورزش و خانواده ژیمناستیک اعتبار بدهد. جایگاه قهرمانان و هیات ها را بشناسد و با تمام وجود و انرژی برای اعتلای این ورزش پایه و مادر تلاش کند. زمان آن فرا رسیده تا تفکری در جامعه ژیمناستیک جریان پیدا کند که افراد را به خودی و غیر خودی، تهرانی و شهرستانی و فدراسیون قبلی و جدید منتسب نکند.دوره تک روی و مدیریت یک بُعدی به پایان رسیده و نمی توان با چنین تفکری مدت زیادی ادامه داد.