سعید عبدولی: می خواهند از کشتی حذفم کنند

منهای فوتبال- در واقع عده ای خواسته یا ناخواسته اقداماتی انجام می دهند تا مخاطب برآشفته شود مثل همین مورد اخیر که می گویند فلانی حق حضور در اردو را ندارد و اگر خواهان بازگشت به کشتی است باید از مسابقات استانی شروع کند. آیا واقعا حق من این است؟
کشتی گیر پرحاشیه و احساسی، این صفات را سعید عبدولی در مورد شخص خودش به کار می برد. می گوید شاید اگر  مشاور خوبی داشتم و کسی بود که نصیحتم کند، زیاد وارد حواشی نمی شدم با این وجود برخی رفتارها و کم لطفی ها باعث می شود برخورد احساسی داشته باشم. در واقع عده ای خواسته یا ناخواسته اقداماتی انجام می دهند تا مخاطب برآشفته شود مثل همین مورد اخیر که می گویند فلانی حق حضور در اردو را ندارد و اگر خواهان  بازگشت به کشتی است باید از مسابقات استانی شروع کند. آیا واقعا حق من این است؟
حدود ۱۵ سال فیکس تیم ملی بودم و هر زمان که به من احتیاج داشتند با تمام وجود برای سربلندی ایران و مردم جنگیدم اما اکنون که فکر می کنند کشتی گیران دیگری می توانند جای مرا بگیرند چنین رفتاری  با من می ‌کنند.

نفر اول رقابت های جهانی ۲۰۱۱ استانبول و دارنده مدال برنز المپیک ۲۰۱۶ ریو  در همین رابطه طی گفت و گو با " منهای فوتبال " باز هم  شور و حرارت نشان می دهد و بعضا تیغ تیز انتقادات خود را متوجه چهره های شاخص می کند. تلاش می کنم  او را به آرامش بیشتر و کنترل احساسات وادارم. انصافا نیز خیلی زود می پذیرد  که نباید تند برود،هرچند در گرماگرم گفت و گو و در مواقعی، عنان از کف می دهد و  درست مانند مسابقات سخت و نفسگیر کشتی، تلاش می کند پای حریف را از محدوده تشک گفت و گو خارج کند.
می گوید: خانواده بی بضاعتی بودیم که علی رغم مشکلات فراوان پایمردی کردیم و ایستادیم. اکنون در خانواده ما چند قهرمان حاضر و آماده حضور دارند که منهای خود من بقیه همچنان و سال ها توان کسب افتخار برای کشور را دارند اما می ترسم آنها نیز  درآتش قهر و غضبی که نسبت به من وجود دارد بسوزند. همانطور که سامان به این سرنوشت دچار شد. او اغلب نفرات برتر کشتی فرنگی دنیا را شکست داده اما هرگز مورد محبت و طرف اعتماد قرار نگرفته، متاسفانه سرمربی تیم ملی نسبت به برادران عبدولی بسیار کم لطف بوده و به جای اینکه آتش اشتیاق و انگیزه را در وجود ما شعله ورتر سازد، سرزنشمان کرده و سرکوب زده . برای همیشه از او گله مندم و این دلخوری تا زمانی که هست، ادامه دارد. الان هم با وجودی که از آمادگی کامل برخوردار بودم، وقتی شنیدم  تمام روزنه ها را به روی من بسته اند نا امید شدم. چاره ای جز صبر ندارم تا ببینم پس از المپیک چه تحولاتی صورت می گیرد. از همشهری خودم حبیب اخلاقی دلخورم که چرا باید او در رابطه با من مصاحبه کند و علیه من موضع بگیرد؟ یعنی کسی که مدال المپیک و جهان گرفته و قهرمان آسیاست باید کشتی را از شهر و استان خودش شروع کند؟ این چه دیدگاه و دشمنی است که با من می شود. احتمال می دهم به تحریک عده ای چنین موضعی علیه من اتخاذ کرده باشد. بی گمان فدراسیون پشت قضیه است و می خواهند من نباشم. با تمام این احوال صبر می کنم و اگر لازم باشد برای اثبات حقانیت خودم از همان شهرستان و استان شروع می کنم.

عبدولی با اشاره به وضعیت امروز خود و مشکلات اشتغال تاکید می کند: بارها در این رابطه مصاحبه کرده ام ولی هیچکدام از مسئولین قدمی برای من برنداشته اند. شما خوب می دانید ورزش قهرمانی چقدر هزینه دارد و امثال من برای اینکه بتوانیم همواره در سطح اول باشیم چقدر باید هزینه کنیم. بدیهی است با سه تا بچه و مشکلات کمرشکن هزینه ها، بدون شغل و درآمد زندگی چقدر سخت می شود؟ فعلا که از جیب می خورم و هرچه از گذشته داشتم را خرج کرده ام اما امیدوارم مسئولین استان و کشور برای مدال دارانی چون من فکری بکنند.
دارنده ۹ مدال رنگارنگ قاره ای، جهان و المپیک در پایان خاطرنشان می کند: می خواهند مرا از کشتی حذف کنند اما نمی توانند چون نام من در تاریخ کشتی و ورزش ثبت شده و حذف شدنی نیست. تازه برادران عبدولی یک به یک از راه می رسند و مسیر  مرا دنبال خواهند کرد. کسانی در آینده از کشتی حذف خواهند شد که هیچ کاری برای این ورزش نکرده  اما بهترین پست ها را داشته اند.  بعضی از مدعیان حتی یک روز در باشگاه تمرین نداده اند  اما یک دنیا ادعا دارند. دوران آنها هم به پایان می رسد و بعدا معلوم خواهد شد که نه تنها بهترین نبوده اند بلکه عملکرد آیندگان بهتر از آنها خواهد شد. همانطور که عملکرد قبلی ها بهتر بود. برادران عبدولی همچنان در صحنه کشتی حضور خواهند داشت و ما با عملکرد و تلاش خودمان نتیجه مطلوب می گیریم. از مسئولین ورزش گله دارم که به وظیفه حمایتی و پشتیبانی خود عمل نمی کنند. شاید لازم باشد مجلس نظارت بیشتری به وزارت ورزش داشته باشد. اصلا ورزش را وزارت کردند تا نظارت بیشتر شود اما به نظر می رسد بدتر از گذشته شده چون نه نظارتی وجود دارد و نه کاری به نفع جامعه ورزش انجام می شود آنها بیشتر مواقع با هم کنار می آیند تا کاری برای ورزش
 انجام داده باشند. باردیگر ثابت خواهم کرد که حتی اگر قرار باشد از شهرستان شروع کنم، بهترین هستم و همچنان توانایی افتخار آفرینی برای کشور را دارم. فعلا کاری از دستم برنمی آید و باید صبوری پیشه کنم تا ببینیم در آینده و پس از تحولات در راس ورزش اوضاع چگونه رقم خواهد خورد.