به گزارش منهای فوتبال، شیوع ویروس کرونا و تعطیلی فعالیت‌های ورزشی فرصت مناسبی بود تا رییس جدید که از خانواده تنیس محسوب نمی‌شود، بتواند در این چند ماه، آشنایی نسبی با جامعه این ورزش و موقعیت و جایگاه آن در ایران و جهان پیدا کند.اینکه عزیزی طی ماه‌های گذشته به این مهم دست یافته و شناخته نسبی از موقعیت داخلی و خارجی تنیس پیدا کرده روشن نیست اما شواهد امر و اقدامات وی می‌تواند پاسخگوی پرسش کارشناسان و اهل فن در این رابطه باشد.
این درست که تنیس یک رشته وارداتی و در ایران به عنوان ورزش نسبتا اشرافی شناخته می‌شود اما باید به خاطر داشته باشیم ورزش مذکور در جهان از اعتبار و جایگاه بسیار بالایی برخوردار و در اقتصاد ورزش نیز نقش بسزایی ایفا می‌کند. در همین راستا سالانه میلیون‌ها نفر در کلاس‌های آموزشی ثبت‌نام و هیجان و رونق این ورزش بطور دائمی جریان دارد.
امر مذکور در کشور ما نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چنانکه استقبال از کلاس‌های آموزشی و چرخش اقتصادی این بخش به مراتب از بخش قهرمانی بیشتر و گسترده‌تر است. همانطور که در برخی رشته‌های دیگر شاهد چنین فضا و شرایطی هستیم یعنی تا دل‌تان بخواهد مربی و نوآموز داریم اما دریغ از آنکه باوجود کثرت آینده‌سازان بتوان چهره‌های نخبه و پرآتیه برای ترکیب تیم‌های ملی و موفقیت در عرصه‌های بین‌المللی معرفی کرد.
رییس فدراسیون تنیس اخیرا از لزوم ترمیم زیرساخت‌های تنیس سخن به میان آورده. امیدواریم وی طی چند ماه گذشته که فعالیت‌ها تعطیل بوده فرصت مطالعه، بررسی موقعیت تنیس، مقایسه آن با وضعیت کشورهای منطقه، آسیا و جهان را پیدا کرده و به جمع‌بندی نهایی در رابطه با ترمیم کاستی‌ها رسیده باشد.
عزیزی باید تاکنون ضعف‌ها و قوت‌ها را تشخیص و راهکارهای مناسب برای از میان برداشتن مشکلات تنیس در نظر بگیرد. رشته ورزشی مذکور طی سال‌ها، فرصت‌های زیادی را از دست داده و بیش از این در آن فرصت‌سوزی صورت گیرد. اکنون زمان حرکت در جهت زدودن مشکلات، تقویت زیرساخت‌ها، حمایت از نیروهای پرتلاش و از میان برداشتن تشریفات زائد است. فقط امیدواریم این الزامات همانند انتخاب سرمربیان تیم‌های ملی و مربیان مشمول مرور زمان و حرکت لاک‌پشتی نشود.
به قلم :محمدرضا کاظمی