گذار از مدیریتِ «مشکل‌محور» به مدیریت «ظرفیت‌ساز» در عرصه مدیریت ورزشی: یک ضرورت راهبردی
این مقاله با رویکردی توصیفی-تحلیلی به واکاوی دو پارادایم مسلط در مدیریت ورزشی ایران می‌پردازد: «مدیریت مشکل‌محور» و «مدیریت ظرفیت‌ساز». یافته‌ها حاکی از آن است که مدیران مشکل‌محور با تمرکز صرف بر رفع مقطعی مسائل و توسل به گزارش‌های غیرواقعی، نه تنها به توسعه ورزش یاری نمی‌رسانند، که با تخریب سرمایه اجتماعی و ایجاد بی‌اعتمادی، بسترهای رکود و افول را فراهم می‌سازند. در مقابل، مدیران ظرفیت‌ساز با تکیه بر واقع‌گرایی، برنامه‌ریزی راهبردی و سرمایه‌گذاری بلندمدت، زمینه‌های توسعه پایدار و بهره‌وری را مهیا می‌کنند.