به گزارش منهای فوتبال،همین چند روز دو اتفاق خوب در تیم ملی بسکتبال افتاد. اولی لژیونر شدن بهنام یخچالی در لیگ چین و دومی پیروزی ملی‌پوشان بسکتبال مقابل روسیه.
بعد از بردن تیم ملی روسیه نباید به دنبال فهرست اسامی روس‌ها باشیم که با چه نفراتی مقابل ما بازی کردند. ما بردیم و در ادامۀ بازیهای دوستانه، این برد بیشتر از پیروزی‌های دیگرِ تیم ملی، در خودباوری و اعتماد به نفس ملی‌پوشان مؤثر است.
همان گونه که بهنام یخچالی بعد از قرارداد با تیم چینی نام خودش را در فهرست لژیونرهای ایران در تاریخ بسکتبال ثبت کرد، برد مقابل روسیه نیز اثبات شایستگی ملی‌پوشان در فصل خوشه‌چینی بسکتبال است.
بسکتبال ما طی 12-10 سال گذشته تیم‌های بزرگی را برده است. از ایتالیا و کرواسی گرفته تا صربستان پیش از المپیک 2008 پکن. ایران در سطح بسکتبال جهانی رقابت می‌کند اما از قدرت‌های بسکتبال جهانی فاصله دارد.
پیروزی بر روسیه که فهرست این تیم را در بازی با ایران نمی‌دانیم اما بدون خستوف، موزگوف، شوِد و احتمالاً در غیاب جوئل بلومبوی هم ارزشمند است، ظرفیت‌های تیم ملی بسکتبال را برای نتیجه‌گیری در جام جهانی 32 تیمی نشان می‌دهد که امسال برای نخستین بار در 8 گروه چهار تیمی برگزار می‌شود.
ایران دیگر مجبور نیست مثل دو دوره قبلی حضورش در جام جهانی علاوه بر اسپانیا با فرانسه،صربستان، برزیل، آمریکا، کرواسی و اسلوونی قدرت‌های برتر جهان بازی کند. در جام جهانی 32 تیمی، پورتوریکو و تونس سر راه‌مان قرار دارند و عبور از آنها با این تیم ملی که با صمد و حامد نفراتش بعد از یک دهه در اوج پختگی و درک متقابل تیمی قرار دارند، غیرممکن نیست.