به گزارش اینساید د گیمز، با وجود ادامه جنگ روسیه و اوکراین و مجوز فعلی IOC که تنها حضور فردی ورزشکاران روس با پرچم بی‌طرف را امکان‌پذیر می‌کند، کاونتری در پاسخ به پرسش یورونیوز گفت: «باید صبر کنیم و ببینیم چه می‌شود.» این جمله توسط تحلیلگران به عنوان علامتی از باز بودن مسیر، هرچند کاملاً مشروط و وابسته به تحولات سیاسی، ارزیابی شده است.
در مقابل، وزیر ورزش اوکراین در گفت‌وگو با CNN تأکید کرد که صحبت درباره بازگشت روسیه و بلاروس تحت پرچم خود «بسیار زود» است، به‌ویژه آن‌که جنگ هنوز ادامه دارد و اوکراین خسارت‌های جدی انسانی در میان ورزشکاران و مربیان تجربه کرده است. او تأکید کرد که هرگونه مذاکره تنها در صورت دستیابی به آتش‌بس مؤثر معنا پیدا می‌کند. در بعد دیپلماتیک، مجمع عمومی سازمان ملل هفته گذشته قطعنامه آتش‌بس المپیک برای میلان–کورتینا را با اجماع تصویب کرد؛ اقدامی برای جلوگیری از اثرگذاری بحران‌های ژئوپلیتیک بر بازی‌های ۲۰۲۶. کاونتری در سخنرانی خود ضمن اشاره به «رنج ناشی از جنگ و تفرقه» بر نقش ورزش در ایجاد فضای برابر برای همه تأکید کرد و المپیک را «دعوتی برای کنار گذاشتن اختلافات و تمرکز بر آنچه ما را متحد می‌کند» خواند. هم‌زمان با آغاز سفر مشعل به ایتالیا، روایت بازی‌های پیش‌رو شکل می‌گیرد: رویدادی که می‌خواهد نماد همبستگی باشد، اما ناچار است میان فشارهای سیاسی، مطالبات عدالت‌خواهانه و شرایط پیچیده جهانی مسیر خود را پیدا کند.