اینکه وزیر ورزش برگزاری انتخابات تنها با یک نامزد، مهندسی انتخابات توسط روسای مستقر فدراسیون ها، تمسک به فدراسیون های جهانی جهت گروکشی در داخل و مواردی از این دست را مورد نکوهش قرار می دهد، همان است که ما بارها به آن اشاره و خواهان اصلاح وضعیت موجود شدیم اما دریغ و درد، گوش شنوایی ور کار نبود. امروز نیز خطاب به وزیر اعلام می کنیم حال که بر کاستی ها اشاره کردید درمان را هم در دستور کار قرار دهید. اگر اعتقاد راسخ دارید برخی از روسای فدراسیون ها به نا حق وبا مهندسی کامل بر کرسی ریاست تکیه زده اند زمینه را برای خروج شان فراهم سازید. برای شروع کار دست روی همین فدراسیون هایی که قرار است انتخابات آنها برگزار شود بگذارید. همان ها که قبل از کنار رفتن هیات ها،کمیسیون ها و نمایندگان باشگاهها را چیده اند و با خیال راحت از اینکه سرپرستان نمی توانند تغییرات ایجاد کنند باردیگر پای در میدان انتخابات گذاشته اند. همان ها که طی چند سال گذشته سو مدیریت شان بر همه آشکار شده است.
وقتی عرصه ورزش از مردان کاردیده و آزموده خالی باشد مدعیان مجال عرض اندام پیدا خواند کرد. روزگاری روسای فدراسیون های ورزشی را چهره های مقتدر،مقبول و سلیم النفس تشکیل می دادند و امروز باید با چراغ نفتی دنبال چنین افرادی باشیم. آنان تلاش می کردند تا حد امکان بخشی از بودجه و امکانات را از طریق حامیان مالی غیر دولتی جذب کنند. بیشتر کار کنند و کمتر حرف بزنند و محبوب مردم باشند اما امروز جای چنین کسانی را افرادی گرفته اند که دریافت پول بیشتر از بیت المال و هزینه کرد آن به هر طریقی که می خواهند را افتخار خود می شمارند. آنان ریخت و پاش از این ناحیه را به حساب زرنگی خود می گذارند چون تصور می کنند نه کسی آنها را به پرسش خواهد گرفت و نه لازم است به کسی پاسخگو باشند. امروز برخی از دست اندرکاران فدراسیون ها علی رغم داشتن پرونده باز در مراجع قضایی همچنان به کار خود ادامه می دهند و بدون ترس از مواخذه یا ممانعت از ادامه کار فقدان حکم محکومیت قطعی را دلیلی بر پاکدستی و ادامه مسئولیت تلقی می کنند. این افراد تقریبا یقین دارند مورد مواخذه و بازخواست مسئولین بالا دستی ورزش قرار نمی گیرند زیرا گمان کرده اند ورزش آنقدر مشکل و دردسر دارد که دست اندرکاران این حوزه فرصت نمی کنند در حسن انجام امور فدراسیون ها ورود کنند. یکی از مسئولین رده بالای ورزش در پاسخ به نگارنده مبنی بر چرایی ادامه حضور فرد برکنار شده در محل کار خود ضمن اظهار بی اطلاعی از موضوع، سعی می کند با ظرافت بر وقوع چنین تخلفی سرپوش بگذارد.
اینکه یک نفر در مقام رییس فدراسیون به جای رتق و فتق امور مربوط به حوزه کاری و پیشبرد اهداف و برنامه ها انگشت در هر سوراخی فرو کند در واقع جایگاه مدیریت را به سخره گرفته است. برخی گمان می کنند اقتدار در مدیریت یعنی اینکه با هر منتقد در آویزند و هر مخالفی ولو منصف را سرجایش بنشانند. فراموش کرده انده امروزه دیگر گفتار دستوری و تحکم آمیز جواب نمی دهد. اصلا این ادبیات در هیچ دوره ای مفید فایده نبوده و تداوم آن در حال حاضرنیز بی حاصل است. فقدان نظارت دستگاه ورزش بر عملکرد فدراسیون ها و انفعال در برابر خودمختاری برخی روسای آنها کار را به جایی رسانده که ساز خودشان بزنند و راه خودشان را بروند.
یکی مثل شادروان یزدانی خرم که نه مدال جهان و المپیک داشت و نه ادعا، هم والیبال را آباد کرد و هم نتیجه تاریخی المپیک ۲۰۱۲ را رقم زد. این مرد به سبب تنگ نظری ها ده سال خانه نشین شد در حالی که اگر اجازه می دادند چند صباح دیگر به مدیریت در کشتی ادامه دهد نتایج بی نظیری رقم می خورد.از جمله مدیران کارآمد ورزش می توان از بزرگان دیگری چون مرحوم سید محمد خادم حقیقت در کشتی، محمود محشون در بسکتبال، علیرضا رحیمی در هندبال، محمدرضا طالقانی در کشتی و باستانی، دادکان و صفایی فراهانی در فوتبال، مهدی علی نژاد در ووشو و... اشاره کرد که در اداره فدراسیون های تحت مدیریت خود موفق و محبوب و مقبول مردم بودند. اکنون اما ببینید دور و میدان به دست کسانی افتاده که نه تنها از علم مدیریت بی بهره اند بلکه مسیر اداره معمول زیرمجموعه های خود را هم ندارند.
حصار کشی دور فدراسیون، تقسیم افراد به خودی و غیر خودی، به حاشیه راندن پیشکسوتان، کارشناسان، بزرگان ودلسوزان، گروکشی کردن از مسئولین ورزش و ضعف مدیریت از جمله ویژگی های برخی از مدیران کنونی است. جالب اینکه تعدادی از این قماش حتی پرونده های باز در نهادهای نظارتی دارند و طرفه آنکه علی رغم این همه صفات منفی، در صورت لزوم برای مسئولین ورزش و نهاد های نظارتی خط و نشان می کشند.
دنیا مالی با سخنان صریح خود وعده داد این وضعیت تکرار نشود حال باید گفت آقای وزیر سخن از زبان ما می گویی، منتظر اقدام و عمل شما می مانیم تا به فرموده حافظ بزرگ همگان بدانند " نه هر که سر بتراشد قلندری داند"
به قلم محمدرضا کاظمی