به گزارش اینساید د گیمز، توماس باخ، رئیس کمیته بین المللی المپیک از سال ۲۰۱۳، اعلام کرد که قصد دارد پس از بازی های پاریس ۲۰۲۴ از سمت خود کناره گیری کند و فصل ۱۲ ساله رهبری را به پایان برساند. بلافاصله، یک کمپین انتخاباتی فعال شد که مملو از انتظار بود زیرا جهان ورزش به آینده سازمانی که مظهر ایده آل المپیک است می نگرد. روند جانشینی در ماه‌ها گمانه‌زنی پوشیده شده و شایعات و شرط‌بندی‌ها بر سر نامزدهای احتمالی بر بحث‌ها غالب شده است. پنجره نامزدی رسماً در ۱۵ سپتامبر بسته شد و یک نام همان طور که بسیاری انتظار داشتند برجسته شد: دیوید لاپارتینت، یک رهبر ورزشی باتجربه که حرفه برجسته او اکنون او را به سمت دفتر اصلی IOC هدایت کرده است. به طور قاطع، نقش رئیس IOC یکی از معتبرترین و پرطرفدارترین سمت ها در مدیریت ورزش جهانی است که تنها با نقش های رهبری در سازمان هایی مانند فیفا قابل مقایسه است. برای لاپارتینت ، این حضور و کاندیداتوری نقطه عطف دیگری در حرفه ای است که با مسئولیت های مهم مشخص شده است. از سال ۲۰۱۷، او به عنوان رئیس اتحادیه بین المللی دوچرخه سواری فعالیت کرده است، سمتی که در سال ۲۰۲۱ مجدداً در آن انتخاب شد. در ژوئن ۲۰۲۳، طی یک دوره پرتلاطم، او زمام کمیته ملی المپیک و ورزش فرانسه را به دست گرفت و سازمانی را در گیرودار درگیری های داخلی تثبیت کرد. اگرچه برنامه او در حال حاضر مملو از تعهدات است، او متعهد شد که در صورت انتخاب به عنوان رئیس IOC از تمام نقش های فعلی چشم پوشی کند. لاپارتینت با اطمینان در مصاحبه ای با Ouest-France در سپتامبر گفت: "در صورت پیروزی در ماه مارس، از تمام پوزیشنهای ریاست خود کناره گیری خواهم کرد". با این درونمای پر از نور و سایه، رئیس بعدی نه تنها باید با چالش‌های جاری مقابله کند، بلکه بر آماده‌سازی یک سرمایه‌گذاری جسورانه و امیدوارکننده نیز نظارت خواهد کرد: لس‌آنجلس ۲۰۲۸، امید بزرگ بعدی جنبش المپیک در افق. مهمتر از آن، باید تشخیص دهند که المپیزم دستخوش تحولی بی سابقه است. در حالی که جنبش وارد دوره جدیدی می شود که با گنجاندن ورزش شهری و تمرکز بیشتر بر جوانان تعریف می شود، صحنه برای یک نقطه عطف تاریخی آماده می شود. فصل جدیدی در داستان المپیک در انتظار است - آیا دیوید لاپارتینت کسی است که آن را می نویسد؟