امروزه ورزش دیگر ابزاری در دستان مردان حوزه سیاست نیست و خود به عنوان قدرتی در کنار سایرین به شمار می آید. اکنون این سیاسیون نیستند که برای ورزش تصمیم می گیرند و بلکه از رئیس کمیته جهانی المپیک هم دعوت می کنند تا در کنار آنان قرار گرفته و در تصمیم گیری ها کمکشان کند. در همین راستا زمانی که می خواهند برای یونیورسیاد ۲۰۱۹ شعاری انتخاب کنند آن را «بی همتا بودن» می گذارند. و زمانی هم که توماس باخ در کنار سران اجلاس G۲۰ قرار می گیرد المپیک را «قدرتی بی همتا در انسجام بخشی به دنیای شکننده امروزی» معرفی می کند. در آخر هم تاکید می کند که المپیک نسبت به سیاست خنثی است.
اینکه ۲۰۶ کشور درگیر المپیک می شوند و در ان حضور پیدا می کنند، رئیس کمیته بین المللی در کنار سایر روسای کشورهای دنیا قرار می گیرد بیانگر این است که قدرتی در دنیا به نام المپیک شکل گرفته است. قدرتی که مرز جغرافیایی ندارد و مردم تمام دنیا در شکل گیری و پیشرفت آن نقش دارند. این قدرت برای مردم و توسط مردم بوجود آمده است. شکل گیری چنین قدرتی تنها یک دلیل دارد و آن هم بی همتا بودن المپیک است.
حسین محمدی