سیدمحمد پولادگر درباره عملکرد کاروان اعزامی به پارالمپیک 2024 پاریس اظهار داشت: قطعاً راضی نیستیم، چون نتایج میشد که خیلی بهتر از این باشد، اما در مجموع میتوان به عملکرد کاروان نمره خوب داد. یکی از مهمترین مشکلاتی که پیش آمد، این بود که متأسفانه به غفور کارگری رئیس کمیته ملی پارالمپیک ویزا ندادند و این مسئله در روند کارها ایجاد مشکل کرد. در مجموع با توجه به مشکلاتی که وجود داشت، نمره خوب میدهم.
وی درباره مدیریت غیرمتمرکز در برخی رشتههای حوزه توانیابان گفت: این مدیریت غیرمتمرکز بستگی دارد که در کجا بهتر انجام شود. اگر فدراسیونی بتواند بهتر انجام بدهد، توسعه نیز بهتر میشود، اما آن رشتههایی که در فدراسیون جانبازان متمرکز شدهاند، فدراسیونهای آنها فعالیت خاصی در حوزه جانبازان و معلولین ندارند. اگر فدراسیونهای مختلف در حوزه جانبازان و توانیابان هم فعال باشند، قطعاً رشد بیشتری میکنیم.
پولادگر پاسخ به این پرسش که «به نظر شما پاداشهای المپیکیها و پارالمپیکها یکسان باشد یا متفاوت؟»، خاطر نشان کرد: چند رئیس جمهور بر یکسانسازی تأکید کردهاند و میتوانم به طور خاص به شهید رئیسی اشاره کنم که در دو مراسم تجلیل به صراحت اشاره کرد که هر چه برای المپیکیهاست، برای پارالمپیکیها در نظر گرفته میشود و این اتفاق رخ داد. ما نتوانستیم منابع را تأمین کنیم و مثل کمیته المپیک پاداش پای سکو بدهیم و به همین دلیل، تفاوت در پاداش پای سکو وجود دارد.
سرپرست کاروان پارالمپیک راجع به خداحافظی ساره جوانمردی یادآور شد: صحبتی که او بلافاصه بعد از مسابقه کرد، ناشی از خستگی و دوری از فرزند میدانم. به او گفتم به ایران بازگردد و خستگیاش برطرف شود و سپس تصمیم بگیرد. در ارزیابیهای قبل از اعزام، جوانمردی نقره نزدیک به طلا بود، اما طلا گرفت. توانمندی او در مدیریت بحران، این ورزشکار را استثنایی میکند.
پولادگر با بیان اینکه به خیلی از اهدافشان رسیدهاند، تصریح کرد: آن طلاهای حتمی که اتفاق نیفتاد، شاید برخی را بخش فنی درست ارزیابی نکرده بودند. در رشتههای رکوردی پیشبینی آسانتر است، ولی در رشتههای انفرادی مثل تکواندو سخت است که پیشبینی کنیم. کما اینکه دو طلا برای تکواندو پیشبینی شده بود که از دست رفت. به نظر میرسد که در این دو مورد تحلیل درست صورت نگرفته بود. در بسیاری از موارد که نقره نزدیک به طلا پیشبینی کرده بودیم، این اتفاق افتاد.
وی درباره موضوع اعزام کمی و کیفی اظهار داشت: ما در کشوری زندگی میکنیم و با تحلیلگرانی مواجه هستیم که شاید این را قبل از اعزام بگویند، اما پس از اعزام جور دیگری صحبت میکنند. ما در ورزشمان بیشتر نتیجهگرا شدهایم، تا وظیفهگرا. این مسئله بار سنگینی روی دوش ورزشکاران میآورد. اگر روزی به این رشد و بالندگی برسیم که وظیفهگرا باشیم، مطمئن باشید نتایج خوبی کسب میکنیم؛ کما اینکه در مواردی که در المپیک و پارالمپیک به مدال رسیدهایم، انتظارات کمتر بوده است.
پولادگر گفت: این اولین مسئولیت اجرایی من در حوزه پارالمپیک است و میگویم که در پارالمپیک، هیجان و امید به زندگی موج میزند. ما با افرادی استثنایی مواجه هستیم که با افراد سالم قابل مقایسه نیستند. باید در حوزه پارالمپیک در حوزه اجتماعی نگاه داشته باشیم و تمام نهادهای تأثیرگذار پای کار باشند. افراد گوشهگیری بودند که به ورزش آمدند. همین مرتضی مهرزاد را ببینید که چهره شاخصی شده است و این را با زندگی قبلیاش مقایسه کنید. فعالیت این افراد به افراد سالم انگیزه و امید میدهد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: ما در پارالمپیک پاریس رتبه مقبولی کسب کردیم. اگر چین را جدا کنیم که قابل مقایسه با ما نیست و 85 میلیون توانیاب دارد، فقط ژاپن و ازبکستان بالاتر از ما بودند. ما دارای پتانسیل خوبی هستیم و هنوز در بسیاری از رشتهها ورود پیدا نکردهایم. برای مثال اگر این جامعه کوتاه قامتان را بیشتر فعال کنیم، میتوانیم سهم بیشتری در مدالآوری داشته باشیم.