حالا آقای پزشکیان در معرض این انتخاب قرارگرفته است تا با تصمیم‌گیری‌های خود گروه نادم را مشخص کند. شنیده‌ها حکایت از آن دارد که قرار است رئیس‌جمهور منتخب فردا کابینه خود را به مجلس معرفی کند. بعد از انتخاب کارگروه‌ها که انتقاداتی را به همراه داشت حالا شاید بتوان گفت این آغاز گام دسته بندی پشیمان‌هاست و نشان خواهد داد که چه کسانی باید انگشت ندامت بر دندان بگیرند، آن‌ها که به ایشان رای داده‌اند یا آن‌ها که چنین نکرده‌اند.
روی سخن این یادداشت در حوزه ورزش است. بی‌تردید در این بخش نیز مانند سایر اقشار جامعه عده‌ای به ایشان رای داده‌اند و گروهی دیگر به رقیب آقای پزشکیان. حالا هر دو منتظرند تا ببینند تصمیم ایشان برای واگذاری سکان ورزش چیست. متأسفانه باید گفت در ابتدای امر و تعیین کارگروه چندان رضایت جامعه ورزش جلب نشده و به‌شدت از آن جمع احساس گروه‌گرایی خاصی می‌شد. آخر مگر می‌شود در کارگروه ورزش حتی یک نفر قهرمان المپیک نباشد؟ چرا یک نفر از بانوان قهرمان ملی در این کارگروه نبود؟ به عنوان مثال شاهکار هادی ساعی پر افتخارترین المپین کشورمان در المپیک پاریس 2024 را دیدید، چرا نامی از او در کارگروه شما نبود؟
در آن جمع بودند کسانی که اگر همین امروز از اهالی فن رای گیری نمایند جزء نیروهای درجه چندم ورزش هستند. به‌هرحال هر چه که بود آن حکایت تمام شد. حالا امیدواریم ایشان با انتخابی شایسته جامعه ورزش را به آینده امیدوار کنند تا کسانی در این قشر که به ایشان رای داده‌اند احساس ندامت و پشیمانی نکنند. آقای پزشکیان به‌خوبی می‌دانند در چه شرایطی رای آورده‌اند و چقدر اختلاف در خانواده‌ها بر سر رای دادن یا ندادن بوده است.
حالا امیدواریم انتخاب‌ها و عملکرد رئیس‌جمهور منتخب به‌گونه‌ای نباشد که پای صندوق آمده‌ها مقابل نیامده‌ها احساس خجالت کنند. بی‌تردید ایشان که اهل قران و نهج‌البلاغه هستند و فردی منزه و پاک دست، اگر رای دهندگان خود و خواسته‌های آن‌ها را فراموش کنند، ممکن است که آن‌ها نتوانند کاری بکنند به‌جز کشیدن آه، اما همین آه اثر خود را خواهد کرد. برای جناب پزشکیان در راه دشواری که همراه با خواستن‌های بسیاری است آرزوی توفیق داریم.
به قلم غلامحسین شعبانی