به گزارش سایت منهای فوتبال؛ علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی در نشست خبری خود قبل از المپیک 2024 پاریس با تایید این مطلب که کاروان کشتی ایران خارج از دهکده بازی ها مستقر می شود گفت: یک سال است این موضوع را پیگیری می‌کنیم و دوستانی خارج از وزارت ورزش و کمیته المپیک به ما کمک کردند. من ۲ المپیک خودم کشتی گرفتم و بالا و پایین آن را دیده‌ام. یک‌ملت چشمشان به مدال کشتی است. ۱۰ هزار ورزشکار می‌آیند که حداقل ۸ هزار تای آنها مثل حسن یزدانی هستند. از دهکده تا سالن ۵۰ دقیقه راه بود اما جایی که گرفتیم ۷ دقیقه راه است. در بازی های آسیایی امین میرزازاده بخاطر بد بودن غذا ۸ کیلو وزنش کم شد. طعم غذای دهکده خوب نیست و به ما نمی‌خورد. اسکان تیم کشتی خارج از دهکده ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار یورو شد که خودمان پرداخت کردیم و یک قران از وزارت و کمیته المپیک نگرفتیم.
اهمیت رئیس یک فدراسیون به ورزشکارانش قطعا موضوع خوبی است اما سوال اینجاست دیگر ورزشکاران ایرانی یا حتی دیگر کاروان ها که از غذای دهکده استفاده می کنند ورزشکار نیستند؟! انسان نیستند؟! فقط کشتی گیران ایران نمی توانند غذای دهکده را استفاده کنند؟
نکته دیگر این است که همین اقدام فدراسیون کشتی باعث تفرقه در کاروان ایران می شود. درست است که کشتی گیران بیشترین شانس کسب مدال را در بازی ها دارند اما این دلیل نمی شود که دیگر ورزشکاران به خاطر اینکه توانایی کسب مدال را ندارند (آن هم وقتی مقصر اصلی شرایط ورزش کشور است)؛ اینگونه جایگاهشان کم ارزش محسوب شود.
شاید تصمیم علیرضا دبیر برای اسکان خارج از دهکده کشتی گیران بیش از آن که برای آرامش و آسایش ورزشکارانش باشد برای قدرت نمایی رئیس فدراسیون مقابل دیگر مسئولان است!