به گزارش سایت منهای فوتبال؛ تیم ملی والیبال ایران در 4 بازی ابتدایی خود در لیگ ملت های 2024 4 شکست متوالی را تجربه کرد و جایگاهش به رده شانزدهم جهان تنزل یافت.
شاگردان پائز در هفته دوم با ژاپن، برزیل، بلغارستان و ترکیه دیدار می کنند؛ هفته ای که بسیاری امیدوار هستند طلسم باخت های پیاپی شکسته شود و ایران طعم پیروزی را بچشد.
شهرام محمودی ملی پوش اسبق تیم ملی که سابقه حضور در لیگ جهانی را ایران دارد در گفت وگو با "منهای فوتبال" درباره پیش بینی اش از نتایج تیم ملی در هفته دوم گفت: با توجه به روند رو به رشدی که در بازی آرژانتین از تیم دیدم بسیار امیدوار هستم که حداقل دو پیروزی مقابل ترکیه و بلغارستان به دست آوریم. اگر از برزیل و ژاپن صحبت نمی کنم به این معنا نیست که بچه ها توانایی برد آن ها را ندارند بلکه با توجه به شرایط و وضعیتی که در تیم ملی حاکم است نباید فشار کسب برد مقابل این تیم ها را روی آن بگذاریم.
محمودی ادامه داد: همه وضعیت سال های اخیر ژاپن را به خوبی می دانند و به نظرم بهترین والیبال را در حال حاضر این تیم در زمین به نمایش می گذارد. برزیل هم با وجود اینکه تغییراتی در تیمش ایجاد کرده اما همیشه برزیل است.
بازیکن اسبق تیم ملی در پاسخ به این سوال که آیا مشکلات فنی تنها دلیل باخت های هفته اول ایران بوده یانه گفت: مشکل فنی حجم گسترده ای از مسائل را در برمی گیرد که نیاز است درباره آن ها صحبت کنیم. تیم ملی دیر جمع شد. تقریبا یک ماه است که پائز به ایران آمده و حتی تیم اصلی هم با تاخیر تمریناتش آغاز شد. همه این ها هم بازیکن و هم سرمربی جدید را تحت فشار گذاشت. من در روزهای اخیر بارها در مصاحبه های مختلف این نکته را گفته ام که هیچ بازیکنی دوست ندارد بازنده باشد.
محمودی در ادامه افزود: کادر فنی و تک تک نفرات در تیم به دنبال پیروزی هستند و اولین نفر که از باخت آن هم چند شکست پیاپی ناراحت می شود خود بازیکنان هستند. وقتی در زمین هستی یک اشتباه مخصوصا اگر منجر به از دست رفتن یک ست یا یک بازی شود ساعت ها و حتی ممکن است روزها شما را درگیر خود کند و بابت آن ناراحت باشید.
او در پاسخ به این سوال که چقدر می توان به آینده این تیم امیدوار بود گفت: والیبال ایران پتانسیل بالایی دارد و همان طور که می بینید جوانان مستعدی در تیم ملی حاضر هستند. من خوش بین هستم که همین بازیکنان بتوانند والیبال ایران را به جایگاه گذشته خود برگردانند چرا که با این همه استعداد ما نباید رده شانزدهم دنیا باشیم.
به قلم: شبنم روحی