فدراسیون تکواندو یکی از سه رکن مدال آور کاروان های ایران در رقابت های آسیایی و المپیک است که در کنار کشتی و وزنه برداری پر افتخارترین های کاروان های ورزش کشور را تشکیل داده اند و هم اکنون ریاست این فدراسیون بر عهده پرافتخارترین المیپن ورزش کشور است.
سه گانه ای که هر سه رکن آن در سال های اخیر دچار فراز و فرود بسیاری بوده اما ضعف ها در تکواندو بیشتر بوده است. رشته کشتی پس از رسول خادم و نسل طلایی المپیک لندن ، در ریو و توکیو نیز مدال اوری داشته است، در وزنه برداری نیز کم و بیش مدال آوری ها پایدار بوده است اما ضعف در تکواندو معطوف به مدال آوری نبوده و با رشد مهاجرت ورزشکارانش نیز دست و پنجه نرم کرده است بر همین اساس فدراسیون تکواندو کمی پیچیده و حساس تر از رقبای مدال اور خود بوده است. فدراسیونی که پس از دو دهه ثبات مدیریتی اکنون با تیم جدیدی اداره می شود و روزنه های امید را نیز زنده کرده است.
قهرمانی دختران و مقام سوم پسران در نوجوانان آسیا، قهرمانی دختران و و نائب قهرمانی نونهالان و کسب 2طلا، 1 نقره و یک برنز در مسابقات گرند پری امیدواری ها را در تکواندو زنده کرده است. حضور هادی ساعی به عنوان رئیس، اصغر رحیمی به عنوان دبیر و بازگشت بیژن مقانلو به عنوان سرمربی در بهبود عملکرد ورزشکاران این رشته تاثیر گذاشته است. هر چند تقویت کادر فنی نیز می تواند در دستور کار این فدراسیون قرار گیرد تا نقاط ضعف بهبود و نقاط قوت افزایش پیدا کند.
البته جامعه ورزش و کارشناسان این رشته به خوبی می دانند موفقیت ها در رده های پایه و رنکینگ های جهانی معیار خوبی برای سنجش عملکرد فدراسیون و یا مدال آوری در المپیک نمی باشد. همان طور که میرهاشم حسینی، هادیپور و آشورزاده در جزو نفرات برتر اوزان خود بودند اما موفق به مدال آوری نشدند.
هرچند موفقیت در رقابت های آسیایی، گرند پری و جهانی دارای اهمیت است اما باز نمود این موفقیت در ابتدا در بازی های آسیایی است و در اصل المپیک پاریس 2024 می باشد. امیدواریم چند روز باقیمانده تا بازی های آسیایی و یک سال باقیمانده تا المپیک پاریس به بهترین شکل مهم برای تمامی رشته های ورزش کشور من جمله تکواندو ج.ا.ا رقم بخورد.
به قلم: حسین محمدی