تیم ملی والیبال ایران امسال یکی از پرترافیک‌ترین سال‌های تاریخ خود را پیش رو دارد، چرا که ملی‌پوشان ایران باید از اواسط خرداد ماه تا اواسط مهر ماه و در بازه زمانی پنج ماهه در چهار تورنمنت بین‌المللی که هر کدام در نوع خود از اهمیت خاصی برای ورزش کشور برخوردار است، شرکت کند.
بهروز عطایی قطعاً این روز‌ها وقت برای سر خاراندن ندارد، زیرا تیم ملی والیبال باید ۸ روز دیگر یعنی شانزدهم ماه جاری در هفته نخست لیگ ملت‌های ۲۰۲۳ راهی کشور ژاپن شود و برای به اتمام رساندن دور مقدماتی این تورنمنت فرسایشی حدوداً یک ماه در سفر‌های دور و دراز به سه قاره آسیا، اروپا و آمریکا خواهد بود. در صورتی که شاگردان عطایی همانند سال گذشته موفق به صعود به مرحله نهایی شوند، این سفر مارکوپولویی تا واپسین روز تیر ماه ادامه خواهد داشت.
با اتمام لیگ ملت‌ها و استراحتی تقریباً یک ماهه، ایران میزبان رقابت‌های قهرمانی آسیا در تهران خواهد بود و ملی پوشان والیبال کشورمان باید از بیست و هفتم مرداد ماه تا چهارم شهریور از عنوان قهرمانی خود در آسیا دفاع کند.
باتوجه به تعویق یک ساله بازی‌های آسیایی که قرار بود سال گذشته به میزبانی کشور چین برگزار شود، این بازی‌ها هم حدوداً سه هفته پس از رقابت‌های قهرمانی آسیا از ۲۸ شهریور ماه سال جاری در هانگژو برگزار خواهد شد. باتوجه به اهمیت مدال آوری برای کاروان ورزشی ایران در بازی‌های آسیایی قطعاً مسئولان ورزش کشورمان انتظار تکرار مدال طلای دوره گذشته را از والیبال دارند. این در حالیست که پیشتر بهروز عطایی هم اعلام کرده بود که تیم ملی والیبال با نفرات اصلی در بازی‌های آسیایی هانگژو شرکت خواهد کرد.
هرچند حضور در بازی‌های آسیایی و کسب مدال ارزشمند والیبال در المپیک آسیا برگ زرینی در ویترین افتخارات والیبال ایران به حساب می‌آید، اما نباید از یاد برد که ملی‌پوشان والیبال باید بلافاصله پس از بازی‌های آسیایی راهی کشور برزیل شوند تا در حساس‌ترین و مهم‌ترین مسابقات پیش رو برای والیبال کشورمان یعنی رقابت‌های انتخابی المپیک به مصاف رقبا بروند.
کادرفنی تیم ملی به تبعیت از فدراسیون والیبال و سیاست‌های کلان ورزش بار‌ها در اظهارات خود از اعزام تیم اصلی به بازی‌های آسیایی صحبت کرده، اما نباید از یاد برد که بین فینال بازی‌های آسیایی در چین و نخستین دیدار تیم ملی در مسابقات انتخابی المپیک در برزیل فقط ۴ روز زمان برای سفر و ریکاوری وجود دارد. باتوجه به فاصله ۲۰ هزار کیلومتری چین تا برزیل، شاگردان عطایی حداکثر می‌توانند یک جلسه تمرینی پس از سفر هوایی طولانی داشته باشند و سپس باید ۷ بازی فشرده و حساس را انجام دهند.
این تصمیم از پیش گرفته شده فدراسیون والیبال در حالیست که به دلیل تغییرات در نحوه گزینش تیم‌ها برای صعود به المپیک، جایگاه مناسب در رنکینگ جهانی و ماندن در بین ۱۰ تیم برتر جهان تا پایان لیگ ملت‌های سال آینده برای تیم ملی والیبال امری ضروری و حیاتی است. جالب آنکه حضور و کسب مدال در بازی‌های آسیایی هیچ امتیاز موثری برای اعمال در رنکینگ تیم‌های آسیایی ندارد.
هرچند کسب سهمیه مستقیم المپیک پاریس از طریق رقابت‌های انتخابی در برزیل و آن‌هم در شرایطی که برزیل میزبان و ایتالیای قهرمان جهان حضور دارند دور از ذهن به نظر می‌رسد، اما با توجه به سابقه پیروزی‌های ایران مقابل این تیم‌ها و پتانسیل فعلی، سومین شانس صعود از گروه‌مان هستیم و می‌توانیم در صورت لغزش احتمالی برزیل و ایتالیا نیم نگاهی به صعود مستقیم به المپیک داشته باشیم.
به این ترتیب بهتر است با سبک، سنگین کردن اهمیت مسابقات پیش رو برای تیم ملی والیبال در مورد اعزام نفرات اصلی به تورنمنت‌های مختلف تجدید نظر شود. خستگی ناشی از سفر طولانی از چین به برزیل می‌تواند اثرات زیان‌باری داشته باشد، زیرا حتی در صورت عدم صعود مستقیم به المپیک، باخت به تیم‌های همگروهی مانند آلمان، اوکراین، قطر، چین و کوبا می‌تواند باعث سقوط در رنکینگ جهانی و در نهایت از دست دادن شانس صعود به المپیک از طریق رنکینگ شود، بنابراین کسب مدال در بازی‌های آسیایی و پاداش نسبتاً دندان‌گیر آن برای ورزشکاران نباید منجر به دور شدن از اهداف و آرمان‌های از پیش تعیین شده برای تیم ملی والیبال شود.
منبع: خبرگزاری میزان
انتهای پیام/