در تمامی اعزام های گذشته روسای فدراسیون ها برای ترغیب و تطمیع مسئولان ورزش و اعزام به رویدادها وعده های مدال و موفقیت می دادند. اما همواره واقعیت امر با گفته روسای فدراسیون ها مغایر بوده است. موضوعی که مناف هاشمی به صراحت به آن پرداخت و گفت: «واقعیت این است که برخی روسای فدراسیون ها قول و قرارهایی داده اند که ما نمی توانیم صد در صد به آنها اعتماد کنیم». مدیران ارشد بسیاری از فدراسیون ها برای سفرهای خارجی و شرکت در رویدادهایی مانند بازی های آسیایی از هیچ وعده و وعیدی فروگذاری نمی کنند. اگر کارشناسان و نیروهای متخصص در وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک حواسشان نباشد همچون ادوار گذشته سیاه لشکر بسیاری را با خود به سفر خواهند برد و کیفی بودن کاروان زیر سوال خواهد رفت.
همچنین هاشمی گفته است که تعداد مدال های طلا ایران به عدد 20 نمی رسد و در جایگاه ششم و یا هفتم جدول مدال ها قرار خواهیم گرفت. موضوعی که نشان می دهد روند نزولی کاروان کیفی ایران در جدول مدال ها از مرغوبیت مدال هایمان نیز کم می کند. خوبی سخنان دبیرکل کمیته در این است که واقعیت های هانگژو را بیان کرده است. واقعیت هایی که تلخ است و نمی توان آن را نادیده گرفت.
در اخبار همیشه خبر موفقیت ها و پیروزی ورزشکارانمان را مشاهده می کنیم اما اینکه در آوردگاه هایی مانند المپیک و بازی های آسیایی دچار افول می شویم هم خوانی ندارد.
کاهش بودجه ورزش کشور، ضعف در به کارگیری مدیران کارامد در دستگاه های ورزش و فدراسیون ها و بسیاری محدودیت های دیگر کار را به جایی رسانده است که باید از زبان دبیرکل کمیته ملی المپیک بشنویم که کشورهایی مانند ازبکستان، تایلند، مالزی، هند، قزاقستان و چین تایپه رقبای ایران در بازی های آسیایی هانگژو هستند.
به نظر می رسد مسئولان ورزش کشور پذیرفته اند یارای رقابت با چین، ژاپن و کره جنوبی را ندارند و باید برای جایگاه های دیگری تلاش کنند. به امید روزی که در بازی های آسیایی و میادین بین المللی بدون محدودیت و با تمام توان حضور پیدا کنیم و برای جایگاهی بهتر از ششمی- هفتمی تلاش کنیم.
حسین محمدی