به گزارش فرانس 24؛ او تأکید کرد: "موفقیت بازیهای میلان برای ما حیاتی است؛ زیرا چارچوب اجرایی آن، مبنای برگزاری دورههای آینده در آلپ فرانسه (۲۰۳۰) و سپس سوئیس (۲۰۳۸) خواهد بود". به گفته دوبی، همانند بازیهای پاریس ۲۰۲۴ که عمدتاً از زیرساختهای موجود استفاده کرد، مدل میلان–کورتینا نیز بر همین رویکرد استوار است. او گفت: "ما پیام میدهیم که باید از امکانات موجود بهره برد، در مکانهایی که تجربه، تجهیزات و آمادگی لازم وجود دارد" چالشهای پیشرو جدی هستند؛ هزینههای بالا، تغییرات اقلیمی و کاهش حمایت عمومی، برگزاری بازیهای زمستانی را دشوار کرده است. با وجود انتقادها نسبت به پیامدهای زیستمحیطی در دورههای پیشین، دوبی تأکید کرد: "در آلپ همه زیرساختها وجود دارد – جادهها، قطار، تلهکابین، پارکینگ و تونل – بنابراین ما مدلی مسئولانه ارائه میدهیم".
دوبی هشدار داد که با ادامه گرمایش زمین، تنها حدود ۱۰ کشور تا سال ۲۰۴۰ قادر به میزبانی بازیهای زمستانی خواهند بود. او افزود: "تأثیر تغییرات اقلیمی دیگر فقط بر ورزشهای زمستانی نیست؛ بر همه ورزشها احساس میشود". وی تأکید کرد که آینده بازیهای زمستانی در نوآوریهای فناورانه و سازگاری اقلیمی نهفته است. از جمله ایدههایی که مطرح کرد، استفاده از یخ مصنوعی و فناوریهای جدید در مسیرهای بابسلِی و پیستهای یخی است. بازیهای میلان–کورتینا در هفت منطقه مختلف شمال ایتالیا برگزار میشود و مراسم افتتاحیه در ورزشگاه سنسیرو میلان همراه با رژههای همزمان در شهرهای دیگر برگزار خواهد شد تا تمام ورزشکاران در آن حضور یابند. به گفته دوبی، این مدل منطقهای با تمرکز بر پایداری و همکاری بین نواحی، میتواند به الگوی جهانی برگزاری بازیهای زمستانی تبدیل شود: "اگر بتوانیم نشان دهیم که بازیها در آلپ بهطور مسئولانه قابل اجراست، این مدل میتواند در ژاپن، آمریکای شمالی و سایر نقاط جهان نیز به کار گرفته شود". او در پایان افزود: «موفقیت یا شکست میلان–کورتینا، نهتنها نحوه برگزاری بازیهای زمستانی آینده را تعیین میکند، بلکه ممکن است سرنوشت خود این رویداد را رقم بزند.»