مسئولان شمشیربازی سابر را بزرگ و فلوره را نابود کردند

مریم وهابی: در 10، 12 سال گذشته و از زمانی که باقرزاده رئیس فدراسیون شد من همان سال اول نفر اول ایران شدم و طی 10 سال بین سه نفر اول ایران قرار داشتم اما در این مدت فقط یکبار به مسابقات بین‌المللی که کسب سهمیه المپیک بوده اعزام شدم .همزمان با دوره‌ای که من مقام می‌آوردم فدراسیون به یکباره سیاست خود را تغییر داد و اعلام کرد که بزرگسالان به کنار و می‌خواهیم در بخش نوجوانان هزینه کنیم و همان شد که دیگر ما اعزامی نداشتیم و نفرات کم سن و سال‌تر به مسابقات بین‌المللی رفتند.

وی ادامه داد: دختر رئیس فدراسیون هم در بین همان نوجوانانی بود که به تازگی شمشیربازی را آغاز کرده بود و ما منتظر ماندیم تا او به رده سنی 23 سال رسید و دوباره اعزام‌ها به رده بزرگسالان آمد.

* شمشیرباز فلوره ایران عنوان کرد:‌ پیمان فخری آن زمانی که دبیر فدراسیون بود با او صحبت کردم و گفتم من عقده اعزام شدن به مسابقات را ندارم چون مشخص بود، چون می‌دانم می‌بازم اما چرا اردو و مربی انتخاب نمی‌کنید که آنها در جواب گفتند می‌خواهی بازی بکن می‌خواهی نکن، مگر ما گفتیم. همه می‌دانند که سیاست فدراسیون را پیمان فخری هدایت کرده و به این سمت برده است چون قبل از ورود باقرزاده و دبیر شدن فخری همه اسلحه‌ها به صورت مساوی از امکانات برخوردار بودند و به مسابقات اعزام می‌شدند.

وی ادامه داد: مهدیه منتظران در فلوره بانوان نفر اول بود و شانس مدال داشت و به مسابقات اعزام می‌شد اما به دلیل توجهات زیاد فدراسیون به سابر مردان، او هم کنار رفت.

این مربی شمشیربازی تأکید کرد:‌ در دوره دبیری پیمان فخری همه شانس‌ها از دو اسلحه فلوره و اپه گرفته شد. خیلی‌ها در فلوره شانس مدال داشتند و توجهی به آنها نشد و همه هزینه‌ها به سمت سابر رفت. توجیه‌شان هم این بود که 10 سال برایشان خرج کردیم و نمی‌توانیم آنها را کنار بگذاریم.

* کجای دنیا اردو را با ۳،۴ نفر برگزار می‌کنند؟

وی گفت:‌ باقرزاده به من می‌گفت شما سنت زیاد است و باید کنار بروی اما بعد از ما به نوجوانانی که می‌آمدند اعلام می‌کرد تا 40 سالگی می‌توانید ادامه دهید. در این سال‌ها سابریست‌های نوجوان خوبی آمدند اما به آنها توجهی نشد. کجای دنیا اردوها را فقط با 4 نفر برگزار می‌کنند؟ تکواندو برای اردوها 300 نفر را دعوت می‌کند که در نهایت به 5 نفر می‌رسد اما شمشیربازی در طول سال کلا با 3، 4 نفر اردو می‌گذارند. یک زمانی هم یادم است تک نفره برای من اردو گذاشتند.

* دیگر بحث اعزام مطرح نیست، بلکه نابودی یک رشته است

وهابی در مورد اینکه چرا در این مدت اخیر صدای ورزشکاران و مربیان درآمده و قبل از آن خبری نبود گفت:‌ من تنها ورزشکاری بودم که در تیم ملی هم بودم اعتراض می‌کردم، حتی یکبار در تلویزیون از رئیس فدراسیون انتقاد کردم و بعد از آن با من بد شدند. خوشبختانه الان شرایطی به وجود آمده که دیگر کسی ترسی ندارد و مسائل عنوان می‌شود. در حال حاضر بحث هم سر اعزام شدن یا نشدن به مسابقات نیست بلکه موضوع نابود کردن یک رشته است. ورزشی مانند شمشیربازی است که برای مسابقات قهرمانی کشورش 300 نفر شرکت می‌کنند اما شمشیربازی ما در بخش فلوره تنها 30 نفر حضور پیدا می‌کنند نکته تأسف‌بار اینکه آنقدر به این اسلحه بی‌توجهی کرده‌اند که هر کسی می‌خواهد شمشیربازی را آغاز کند می‌گوید در فلوره چیزی نمی‌شویم و به سمت سابر می‌روند چون مسؤلان فدراسیون این اسلحه را نابود کردند و هیچ بهایی به آن نمی‌دهند.

* نمی‌شود فقط یک‌ اسلحه را حمایت و بقیه را نابود کنید

وی ادامه داد:‌ فدراسیون یک دوره ورزش حرفه‌ای و قهرمانی ما را نابود کرد، حالا که به دوره مربیگری رسیده‌ایم به دلیل بی توجهی‌اش به این رشته،‌کسی سمت فلوره نمی‌آید. میرمحمدی یکی از با دانش‌ترین مربیان فلوره است که در بحث مربی‌گری پیمان فخری به گرد پای او هم نمی‌رسد اما به او هم توجهی نمی‌کنند. نمی‌شود که تنها یک اسلحه را حمایت کنید و بقیه مهم نباشند.

* در آستانه انتخابات یادشان افتاده کلاس مربیگری برگزار کنند

عضو سابق تیم ملی شمشیربازی بانوان با اشاره به موضوع انتخابات گفت:‌ یکسری رأی‌ها مربوط به رؤسای هیأت‌ها است و یکسری هم برای کمیسیون‌های ورزشکاران، مربیان و داوران است. در سال‌های گذشته دوره مربی‌گری بین‌المللی برای فلوره یا اپه برگزار نمی‌شد اما الان نزدیک انتخابات می‌بینیم یک دوره بین‌المللی برای اسلحه سابر می‌گذارند و مدرک مربیگری می‌دهند تا آنها در انتخابات حضور داشته باشند. ما بعد از 15 سال ورزش کردن حق رأی نداریم آن وقت سابریست‌هایی که هنوز بازی می‌کنند و شاگرد هم نداشته‌اند حق رأی خواهند داشت.

* دیکر نمی‌توانند صدای کسی را خفه و خاموش کنند

این شمشیرباز فلوره بانوان در پاسخ به اینکه آیا به آینده این رشته خوش‌بین هستید یا خیر،‌گفت: من به آینده خوش‌بین هستم اما موضوعی که وجود دارد اینکه یک زمانی همه سکوت می‌کردند اما الان دیگر صدای کسی خفه و خاموش نمی‌شود چون نمی‌توانند این کار را انجام دهند و افراد زیادی به شرایط موجود معترض هستند. البته در این بین شاید یک عده قبلاً هم‌سفره مسئولان فدراسیون بودند و الان اعتراض می‌کنند اما خیلی از افراد دیگر حق‌شان خورده شده است. البته اگر اعتراض برای منافع شخصی هم باشد بد نیست.