به نظر می رسد علی دایی پس از وقفه‌ای دوری ناخواسته از ورزش، در پی اقبال عموم از حضور وی در مراسم قرعه کشی جام جهانی فوتبال در قطر، گفتگو با عادل فردوسی پور، معرفی به عنوان گزینه احتمالی جانشینی سرمربی تیم ملی و تکذیب پذیرش آن به نوعی وجهه خود را احیا و باز تعریف کرده است.
علی دایی یکی از شناخته شده ترین چهره های ورزش ایران در سطح بین المللی و دارای محبوبیت بسیار زیاد نزد جامعه ایران اعم از ورزشی و غیر ورزشی است.
طبیعتا در پی سال هایی که او در ورزش حضور داشته می‌داند که بنیان ورزش بر پایه ارزش‌های اخلاقی و معرفتی استوار است. احترام به پیشکسوت، همکار و بزرگتر نیز یکی از همین ارزش‌هایی است که در ورزش از آن تحت عنوان اخلاق یاد می‌کنیم. صادقانه باید بگوییم که سجادی و صالحی هر دو با فروتنی با جامعه ورزش و خصوصا پیشکسوتان و بزرگان ورزش کشورمان رفتار کرده‌اند.
بر همین اساس اگر ویدئو شب گذشته را در زمره شیطنت های رایج نپنداریم می‌توانیم به نوعی زیر سوال بردن ارزش‌هایی بدانیم که لااقل ورزشی‌ها طلایه‌دار آن هستند. زیر سوال بردنی که هیچ گونه رجحان عقلانی و منطقی ندارد، مگر همان ستیز با ساختار قدرت.
درست است که سجادی با کمترین رای از مجلس رای اعتماد گرفت و نقدهایی درباره مدیریتش مطرح است اما ضعف‌های موجود سرنوشت این وزارتخانه را به گونه ای رقم زده تا از دیگر وزارتخانه‌ها از جمله کار، رفاه و تامین اجتماعی، اقتصاد، صمت، خارجه و بسیاری دیگر موفق تر عمل کند. از ضعف ها، کمبود‌ها و دیگر مشکلات ورزش کشور به خوبی آگاهی داریم و می‌دانیم ریشه بسیاری از این مسائل ارتباطی به وزارت ورزش و جوانان و شخص وزیر ندارد.
در کمتر از یک سالی که سجادی در راس این وزارتخانه قرار گرفته رویداد مهمی مانند المپیک یا بازیهای آسیایی و تورنمنت شاخصی را پشت سر نگذاشته ایم. اتفاق قابل تاملی هم رخ نداده است پس ریشه نقد سجادی که موجب رفتار سرد دایی باشد را در چه مسئله ای می توان جستجو کنیم؟ آیا غیر از این است که سجادی از ورزشکار و قهرمانان همین ورزش بوده و کسوت و اعتباری را به این واسطه داراست؟ چه چیزی موجب شده تا نوعی بی توجهی از جانب ورزشکار شناخته شده و گرانقدری مانند دایی نسبت به پیشکسوت و همکار شناخته شده خود داشته باشد؟
احترام به حاضرین مراسم یکی از مقدماتی است که صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک هم همواره خاضعانه آن را رعایت کرده است. حالا اگر افرادی مانند رئیس کمیته ملی المپیک و وزیر ورزش به سوی افراد می روند تا پایبندی خود به ارزش ها را نشان دهند، بی‌انصافی است که بخواهیم آنان را مورد بی‌حرمتی قرار دهیم.
بوده‌اند کسانی در وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک که به محض ورود به مجالس مستقیما در راس قرار می‌گرفتند و از منصب خود نگاه بالا به پایین داشتند و از موضع بالاتر برخورد می کردند و رنجش پدید می آوردند. اما سجادی و صالحی تاکنون به گونه ای دیگر رفتار کرده اند و نباید این مسئله را نادیده بگیریم.
امیدوارم رفتار سرد دایی در آن ویدئو ناشی از مسأله ای غیر از به زیر سوال بردن ارزش ها باشد و براساس همان ستیز با قدرت تعریف شود. ورزش کشور در شرایط بغرنج کنونی بیش از پیش نیازمند همدلی و حفظ اصول بنیادینی همچون ارزش‌ها و اخلاقی است که بزرگانی چون علی دایی باید الگوی آن باشند.
به قلم: حسین محمدی