از شمار دو چشم یک تن کم وز شمار خرد هزاران بیش

بزرگ بود و از اهالی امروز. بی ادعا، با شخصیت، دقیق و مدیر. سخن از محمد سبحانی است، چهره مقبول و دوست داشتنی خطه سرسبز مازندران، دانش آموخته فرانسه اما عاشق وطن و شهر و دیارش بود. مردی که به حق لقب پدر ورزش مازندران را یدک می کشید و شایسته این جایگاه بود.در برهه ای از زمان، ریاست تربیت بدنی استان را بر عهده داشت. بعدها قریب به دو دهه، در مقام ریاست هیات ژیمناستیک مازندران منشا اثر شد.
مفتخر بودم به واسطه مسئولیتی که در فدراسیون ژیمناستیک داشتم سال ها با استاد سبحانی محشور باشم. پی گیری و دقت نظر خاصی در انجام امور داشت. اهداف را با حوصله دنبال می کرد ودر صورت ضرورت تصمیم قاطع و موثر می گرفت. در عین جدیت و دقت، با صبر و شکیبایی بسیار، امور ورزش را پی گیری و  معمولا نامه ها را با خط خوش و منحصر به فرد می نوشت و به همان شکل و شیوه نیز پی گیری می کرد.
مرحوم سبحانی طی بیست سال ریاست هیات ژیمناستیک استان مازندران منشا آثار گرانبهای بسیاری بوده و تا زمانی که در این جایگاه انجام وظیفه می کرد با دقت و تامل فراوان امور جاری پیش می برد. محمد سبحانی بیش از ۵۰ سال سابقه مدیریتی داشت و قریب به بیست سال در مسیر پیشرفت ژیمناستیک استان گام زد.وی طی این مدت قهرمانان و ورزشکاران بزرگی را به رده های مختلف تیم ملی و کشور معرفی و آثار گرانبهایی از خود بر جای گذاشت. آنگاه که احساس کرد لازم است فرصت به جوانان داده شود با خصوع و افتادگی تمام، از مسند قدرت کناره گیری و میدان را به جوانان واگذار کرد . وی سال های پایانی عمر خود را در خلوت و انزوا گذراند و در نهایت به دنبال یک بیماری چشم از جهان فروبست. یادش گرامی