چرا روسیه را جایگزین آمریکا نمی کنیم؟

بحث حضور تیم ملی کشتی آزاد کشورمان در آمریکا و برگزاری مسابقات تیم به تیم با ورزشکاران این کشور قند در دل عده ای آب کرده است. کسانی که به نظر می رسد بسیار فراتر از حد تصور، مشتاق و علاقه مند ند تا راهی این سفر شده و آب و هوایی عوض کنند.
در ابتدای این مطلب تاکید می شود نگارنده در مقامی نیست که مخالفت یا موافقت وی بتواند تاثیر چندانی بر روند مسافرت مورد نظر بگذارد.ضمن اینکه اصولا مخالفتی با اصل برگزاری مسابقاتی از این دست در میان نیست همانطور که  عدم برگزاری چنین رقابت هایی کشتی ایران را با پسرفت و چالش مواجه نخواهد کرد بلکه مراد از طرح موضوع پیش رو، بیان پرسش های مقدری است که ذهن مخاطب نقاد را درگیر می کند و انسان را به تفکر وا می دارد که چه اصراری است در کنار مسابقات رسمی و دارای جایگاه و مرتبه، حتما باید چاشنی سفر به آمریکا هم وجود داشته باشد؟ 
اینکه چرا مسئولین فدراسیون گذشته و حال حاضر کشتی کشورمان از میان تمام تیم های مطرح جهان تنها علاقه مند به برگزاری مسابقه با تیم ملی کشتی آزاد آمریکا بوده و هستند و چرا آمریکایی ها بین این همه تیم ریز و درشت صاف و مستقیم سراغ مسئولین کشتی ما می آیند و از آنها و تیم ایران دعوت می کنند تا حتما و در اسرع وقت سری به کشور آنان بزنند معلوم نیست.  همین امر مخاطب را وا می دارد تا از مسئولین ذیربط بپرسد که چرا ما تلاش نمی کنیم چنین مسابقه ای را با تیم کشتی روسیه سازماندهی و برگزار کنیم و یک سفر هم به مسکو داشته باشیم؟ مگر نه اینکه تیم کشتی روسیه هم از اقتدار و توان بیشتری برخوردار است، هم به لحاظ جغرافیایی نزدیک به ایران و هم رقیب اصلی و همیشگی ما در میادین بزرگ ؟در فرازی دیگر، حتی ما می توانیم همین سناریو را با تیم های کشتی آزاد و فرنگی گرجستان، ارمنستان و یا آذربایجان به مرحله اجرا بگذاریم چرا که تیم های این کشورها خصوصا گرجستان در هر دو رشته آزاد و فرنگی از توانمندی های بالایی برخوردار است. این مسائل به کنار اصلا یک نفر پاسخ دهد چرا زمان برگزاری رقابت تیم به تیم با آمریکا ۲۳ بهمن ماه گذاشته شده، این زمانبندی را چه کسی تعیین کرده و بر اساس چه ملاک و معیاری مشخص شده است؟
واقعیت این است که برگزاری مسابقات تیم به تیم بین تیم ها نامتعارف نیست هر چند و بطور معمول کشورهای مختلف تمایل چندانی به این امر و چنین مسابقاتی ندارند زیرا آنان خوب می دانند مسابقاتی از این دست جز جنبه تبلیغاتی و هیاهو منفعت دیگری ندارد. به خاطر داشته باشیم حتی مسابقاتی در سطح جام جهانی که همه ساله با شرکت تیم های برتر جهانی برگزار می شود اهمیت چندانی ندارد با این وجود می بینیم مسئولین فدراسیون کشتی ما  تلاش ویژه ای می کنند تا به هر شکل ممکن زمینه مسابقه با آمریکایی ها و حضور در این کشور فراهم شود.
باید دید آیا سفرهای پرماجرایی از این دست در راستای منافع کشتی قابل تعریف است یا پاره ای علائق و خواسته ها افراد را برای سفر به آن سوی کره زمین ترغیب می کند. خصوصا اگر قرار باشد برای این منظور لشگری از عوامل ریز و درشت به صف شوند و پای در رکاب آماده به جان خریدن رنج سفر باشند. البته ممکن است سفرهایی از این دست برای برخی از دوستان ساکن ینگه دنیا  فرصتی فراهم سازد تا تجدید دیداری با خانواده و دوستان به عمل آورند. برخی نیز چشم اندازی به آینده دارند و برنامه هایی که شاید از طریق مسافرت های این چنینی تسهیل شود. بدیهی است، این موارد و این وابستگی ها و دلبستگی ها در جایی مثل روسیه وجود نداشته باشد. بی گمان در آن سامان سرد و زمخت  نه دوست و آشنایی زندگی می کند، نه می شود از موهبت ایرانیان ساکن آن دیار برخوردار شد و نه می توان به چشم انداز آینده در این کشور دل بست. تحت این شرایط تردید نمی توان کرد که سفر به ایالات متحده برای عده ای هم فال خواهد بود و هم تماشا. این موارد ظاهری و نکات احتمالی دیگر که قطعا از دایره تصور نگارنده خارج است از جمله دلایلی است که  رغبت و علاقه مندی عده ای برای سفر به آمریکا را توجیه می کند. وقتی عزیمت معمول به این کشور با مانع تراشی و هزار و یک مشکل توام باشد البته که گرفتن ویزا و رفتن با تیم ملی به کشوری که سال هاست با ایران رابطه دوستانه ای ندارد بسیار آسان رقم خواهد خورد.
حسن تعلیل کلام آنکه این سفر به جهت بار فنی ارزش چندانی برای کشتی ما نخواهد داشت. تیم ها و قهرمانانی که اخیرا در میدان جهانی با یکدیگر مصاف داده و مزد زحمات خود را گرفته اند انگیزه چندانی برای پیروزی تیم به تیم و نمایشی از خود نشان نمی دهند ضمن آنکه آنان اندکی پیش تر  بازی های المپیک ۲۰۲۰ توکیو را نیز از سر گذرانده و تمام داشته ها و توانمندی خود را در برابر چشم جهانیان به منصه ظهور رسانده اند.