لیچانی چهره شناخته شده‌ای در ورزش نیست اما پیشینه سیاسی قابل اعتنایی دارد. دو دوره حضور درمجلس هشتم و نهم از حوزه انتخابیه شهر رشت حکایت از این واقعیت دارد که وی از پختگی و ارتباطات قابل قبولی برخوردار است. همین امر می‌تواند او را در مسیر دستیابی به مقصد یاری دهد هرچند کم و کاستی ها و مشکلات شطرنج بسیار فراتر از آن است که بتوان آن را در کوتاه مدت حل و فصل کرد.
لیجانی در حالی از رقبای انتخابی خود گوی سبقت را ربود که مدتی قبل از انتخابات مشکلاتی در این رشته به وجود آمد. از سویی با وجود چهره هایی چون، محمد علی مداحی و افشین داوری که داعیه کسب کرسی ریاست فدراسیون را داشتند رسیدن تامینی لیچانی به ریاست فدراسیون آسان به دست نیامد و او تنها چند رای بیشتر از نصف آرای مجمع را از آن خود کرد.
رییس جدید فدراسیون شطرنج در نخستین مصاحبه خود پس از کسب اکثریت آرای مجمع وعده داد تمام تلاش خود را به کار خواهد گرفت تا قهرمانان سرشناسی که به هر عنوان کشور را ترک کرده اند به وطن بازگرداند. خواسته وهدفی که در شرایط حاضر قدری دشوار می نماید. با این وجود، بازگرداندن قهرمانانی که جلای وطن کرده اند تنها مشکل شطرنج کشور نیست بلکه مصائب این ورزش فکری محبوب، فراتر از این حرف هاست.
مهمترین و جدی ترین مشکل فدراسیون شطرنج همانند دیگر فدراسیون ها کمبود بودجه است. همین کمبودهاست که امکان برگزاری مسابقات مختلف، اعزام های مداوم، میزبانی رقابت های بین المللی و حفظ و پرورش نخبه های شطرنج را دشوار می کند. شطرنج ایران از دیرباز در جهان این ورزش از موقعیت و جایگاه خوبی برخوردار بوده اما بزرگان این رشته که اکنون پیشکسوت محسوب می شوند کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند، برهمین اساس انتظار می رود رییس جدید فدراسیون همزمان با فراهم کردن بودجه و امکانات لازم، شرایط مشارکت و همراهی بزرگان پیشکسوت را در فدراسیون فراهم کند.
از دیگر لوازم حال حاضر شطرنج کشور ایجاد انگیزه نزد جامعه این ورزش است. حلقه مفقوده ای که به دلیل مشکلات گذشته،بلاتکلیفی دیر هنگام فدراسیون و پاره ای بی توجهی ها، شکاف جدی بین تصمیم گیران و زحمتکشان ایجاد کرده است.
و بالاخره اینکه رییس جدید فدراسیون در ابتدای کار، وظایف دشوار و سنگینی بر دوش دارد که برای غلبه بر آنها باید گام های استوار و محکمی بردارد. وی در گام اول باید بتواند فضای همدلی و اتحاد را بین جامعه شطرنج گسترش دهد. همراهان و بازوان اصلی خود در فدراسیون را درست برگزیند و نقشه راهی را که باید طی کند به درستی ترسیم کند. شاید بتوان در سایه خرد جمعی و بهره گیری از توان اکثریت نیروهای تاثیر گذار مصائب و مشکلات این رشته زیبا را به حداقل رساند.
به قلم:محمدرضا کاظمی