روی دیگر سکه برگزاری مسابقات انتخابی کشتی آزاد و فرنگی نوجوانان با شرایط یاد شده، ملاکی است برای بررسی بیلان کار و فعالیت هیات‌های استانی. برهمین اساس و با نگاه اجمالی به مسابقاتی که طی روزهای گذشته در شهرهای رامسر و سنندج برگزار شد می‌توان نمودار عملکرد هیات ها و سنجش موقعیت آنها را در کفه ترازو نهاد.
تحت چنین شرایط، رقابت‌های کشتی فرنگی نوجوانان در قالب ۳۲ تیم و حضور ۳۱۸ ورزشکار در شهر سنندج و آزادکاران همین رده سنی با تعداد ۳۱۰ کشتی گیر در رامسر برگزار شد. مطابق معمول خوزستانی ها در کشتی فرنگی حرف اول و آخر را زدند. منطقه ای که باوجود گرمای طاقت فرسا، گردو غبار گاه و بیگاه، مشکلات اقتصادی خانواده ها و اختلافاتی که مدتی است در میان برخی از چهره های تاثیرگذار این رشته ورزشی استان به وجود آمده، همچنان در پرورش آینده سازان کشتی فرنگی حرف اول را می زند. خوزستانی‌ها با کسب ۵ مدال طلا و تعداد قابل توجهی نقره و برنز، دور از دسترس رقبایی چون تهران، مازندران و فارس، در ستیغ قله ایستادند.
مازندرانی‌ها که یکه تاز طولانی مدت کشتی آزاد محسوب می شوند به همراه تهران جایگاه خود را در بالای جدول حفظ کشتی فرنگی نوجوانان حفظ کردند. عملکرد استان هایی چون فارس، لرستان، کردستان و قم نیز با کمی نوسان و فراز و فرود قابل قبول بود.در این میان باید جهش سیستان و بلوچستان و کسب مدال طلای وزن ۵۱ کیلو گرم آینده این خطه را به فال نیک گرفت. این موفقیت گویای آن است که می توان به رشد کشتی هردو رشته کشتی آزاد و فرنگی در این منطقه شد امیدوار بود.
در رقابت‌های کشتی فرنگی نوجوانان باید نمره منفی را به اردبیلی ها داد که این سرزمین در گذشته نه چندان دور، زادگاه و محل رشد قهرمانان ارزنده و توانمندی چون احد پازاج، علی اشکانی، احد جوان صالح، افشین بیابانگرد و بسیاری دیگر از استعدادهای ناب بود اما امروز حتی یک کشتی گیر مطرح در رده سنی نوجوانان ندارد! بروز پاره‌ای اختلاف نظرها، تغییرات پیاپی در راس هیات و نبود همدلی لازم بین جماعت گوش شکسته این استان، نزول سطح کمی و کیفی کشتی فرنگی این دیار را رقم زده است.
توابع تهران نیز در ضعف و کاستی دست کمی از اردبیل ندارد و مناطقی چون شهرری و شهریار که زمانی معدن ناب و بکر فرنگی کاران محسوب می شد در سننج جایگاه قابل اعتنایی نداشت. استان قم و البرز نیز نشان دادند در رده پایه کشتی فرنگی حرف چندانی برای گفتن ندارند.
مازنی‌ها مطابق سنوات گذشته اقتدار خود را در کشتی آزاد رده سنی نوجوانان نشان دادند. آنان با کسب مدال های رنگارنگ رقابت های رامسر ثابت کردند حاضر نیستند به این سادگی‌ها استیلای خود را در کشتی آزاد از دست بدهند. تهران، لرستان، البرز و برخی دیگر از مدعیان هرچه تلاش کردند نتوانستند به گرد پای کشتی گیران مازندران برسند. در این دوره از مسابقات نیز برخی استان ها همانند گدشته در حد انتظار ظاهر نشدند. از جمله همدان، قزوین، آذربایجان شرقی، گلستان، زنجان و کرمانشاه که از قطب های اصلی کشتی محسوب می‌شدند در رامسر کمتر از حد انتظار ظاهر شدند.
اکنون حرف‌های زیادی برای عملکرد خراسان شمالی و جنوبی و توابع تهران نیز دلچسب و قابل قبول نبود. این ضعف ها موجبات نگرانی را فراهم می سازد و هر علاقه مند کشتی را به تفکر وا می‌دارد که چه اتفاقی افتاد که کشتی مناطق یادشده چنین رو به ضعف و نقصان نهاده است؟ اگر قرار است مسئولان ذیربط همت مضاعف به خرج دهند یا مسئولان فدراسیون ایجاد انگیزه کنند، باید نشانه های آن را بروز دهند در غیر این صورت چه بسا شاهد ریزش های بیشتر و تنزل کمی و کیفی کشتی در مناطق یاد شده خواهیم بود؛ مناطقی که به هنگام انتخابات و رد و بدل شدن رای سینه سپر می‌کنند؛ اما عملکرد قابل قبولی ندارند. برگزاری این مسابقات باردیگر این واقعیت را عیان کرد که ما استعدادهای فراوان در گوشه و کنار این سرزمین پهناور داریم اما این استعدادها و مربیان زحمتکش آنان نیاز به شناسایی و تقویت دارند. از سوی دیگر لازم است در ارتباط با استان‌های صاحب کشتی در گذشته که باوجود وعده وعید مسئولان هیات همچنان درجا می‌زنند، فکر اساسی شود.
به قلم: محمدرضا کاظمی