دبیر پیشین فدراسیون وزنهبرداری در گفت و گو با خبرنگار منهای فوتبال در پاسخ به عملکرد فدراسیون اظهار داشت: به اعتقاد من، مسئولان فدراسیون به جای آنکه مدیریت کلان و اقدامات راهبردی را در دستور کار قرار دهند صرفا تیمداری میکنند یعنی بدون توجه به مشکلات هیاتهای استان و حمایت از آنان صرفا عده معدودی از وزنهبرداران را تحت پوشش قرار داده و به صورت گلخانهای فعالیت میکنند.
طی ۷ سال یک ست وسیله هم به استانها نداده اند
مقامی ادامه داد: این درست که شیوع کرونا باعث تعطیلی ورزش شده اما مسئولان فدراسیون میتوانستند حداقل از این فرصت در جهت پیشبرد اهداف آموزشی و ارتقا دانش مربیان و داوران استفاده کنند یا برای آینده وزنهبرداری از جمله استعدادیابی برنامهریزی کنند اما متاسفانه در این کار غفلت کردند. در حال حاضر اغلب هیاتهای استانی به جهت سخت افزاری و تهیه وزنههای استاندارد با مشکلات روبهرو هستند. در گذشته فدراسیونهای وقت جهت تهیه وزنه هیاتها را یاری میدادند اما به جرات میتوان گفت در مدت ۷ سال گذشته یک ست وسیله هم به هیاتهای استانی داده نشده است.
اگر حمایت ادارات کل نبود وزنهبرداری استانها تعطیل میشد
رییس هیات وزنهبرداری قزوین در پاسخ به این پرسش که در حال حاضر هیاتها نیازهای خود را از چه طریقی برطرف میکنند، گفت: یکی از مشکلات جدی ما در استانها کمبود وسایل استاندارد است که همچنان با آن دست به گریبان هستیم. بودجهای که سال گذشته از فدراسیون دریافت کردیم حدود دو و نیم میلیون بود که امسال پس از اعتراض به این امر فدراسیون ۱۵ میلیون بودجه به هیات ما تخصیص داد با این پول چکار میشود کرد؟ انصافا اگر حمایت ادارات کل نبود وزنهبرداری استانها تعطیل میشد هرچند با شرایط کنونی شیوع کرونا فعلا کار زیادی هم نمیتوان کرد.
وی تصریح کرد: زمانی استانهایی چون اردبیل، مازندران، آذربایجان هرکدام چند مدالآور بزرگ در تیمهای وزنهبرداری داشتند اما الان فعالیت آنها هم به تک ستارهها محدود شده چون مورد حمایت قرار نمیگیرند و انگیزه کافی وجود ندارد. با این وضع چه کسی تضمین میکند در آینده باز هم شاهد درخشش قهرمانان استانهای یاد شده باشیم؟ باور کنید همین تعداد وزنهبرداران شاخص سالهای اخیر هم در دوران فدراسیون گذشته رشد کردند و بارور شدند. آیا جایگزینی برای بزرگان حاضر پرورش دادیم و اصلا برای تقویت و هدایت تیمهای پایه تدابیر لازم به کار گفته شده؟ در یک دوره و با حضور افشارزاده به عنوان رییس فدراسیون اقدامات زیربنایی خوبی انجام گرفت. بعدها مربی توانمندی چون کوروش باقری هم توانست با ساخته و پرداخته کردن وزنهبرداران خوب و پرقدرت نقش ارزندهای در پیشرفت این ورزش ایفا کند. متاسفانه در ادامه راه به دلیل ضعف مدیریت و برنامهریزی نامناسب نتوانستیم مسیر گذشته را پیگیری کنیم در نتیجه شاهد پسرفت وزنهبرداری در اقصی نقاط کشور هستیم. وظیفه مدیریت فدراسیون، سازماندهی، برنامهریزی، پشتیبانی و ایجاد انگیزه در جمع همکاران و هیاتها به عنوان بازوان خود است نه اینکه دنبال حضور خود به عنوان داور مسابقات بینالمللی باشد. مگر ما کم داور بینالمللی وزنهبرداری داریم، چرا از جمع همین نفرات افرادی به مسابقات بینالمللی اعزام نمیشوند؟
دبیر پیشین فدراسیون وزنهبرداری در پایان اظهار امیدواری کرد: آرزو میکنم ملیپوشان وزنهبرداری کشورمان در المپیک توکیو بهترین نتیجه را کسب کنند. دوره قبل توانستیم دو مدال ارزشمند از گردونه مسابقات به دست آوریم باید ببینیم در المپیک پیش رو چه خواهیم کرد؟ خواست همه ما موفقیت دلاور مردان کشورمان در ژاپن است هرچند کسب مدال آن هم طلا، کار آسانی نیست خصوصا اینکه کرونا باعث شده تا شرایط مثل گذشته مناسب نباشد. از طرفی ضعف مدیریت حاکم بر ورزش کشور مزید بر علت شده تا مدالآوران ما از برنامههای زمانبندی شده خود جهت حضور موفق در المپیک عقب بیفتند. با این وجود همه ما امید داریم که ورزش ایران در المپیک ۲۰۲۱ موفق باشد و قهرمانانی که شب و روز تلاش میکنند مزد زحمات خود را بگیرند.
به قلم: محمدرضا کاظمی