کافی است که صبح علی الطلوع، سری به فضای سبز اطراف محله مان بزنیم; پر از زن و مردهایی است که با یک جفت کتانی و لباسی راحت یا پیاده روی می کنند یا از همان چند دستگاه ورزشی کنج پارک ها استفاده می کنند، همان دستگاه هایی که اتفاقا ممکن است از نقاط خطرناک انتقال ویروس کرونا باشند.
حالا یک زمستان، یک بهار و نیمی از یک تابستان را با کروناویروس دیدیم، دیگر از این به بعد سبک زندگی مان همین است و این ما هستیم که باید خودمان را با ناسازگاری این ویروس سازگار کنیم. پس بهتر است برای ورزش همگانی هم چاره اندیشی کنیم. البته چاره اندیشی شخصی بخشی از ماجراست و همین که پروتکل های بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی را رعایت کنیم سهم خودمان را ادا کرده ایم، آن وقت است که در همان پارک های محلی مسن ترها می توانند چند حرکت کششی انجام دهند و قدمی بزنند و جوان ترها هم بدوند.
به نظر می رسد سهم بزرگتر و مهم تر اما برعهده مسئولان ورزش همگانی است. ورزش همگانی برای هر جامعه ای همیشه مهم بوده ولی حالا انگار فضا برای جولان آن بازتر شده و وقت آن است مسئولانی که همیشه خوب شعار این بخش را سر داده اند آستین ها را بالا بزنند و جامه عمل بپوشانند به هرآنچه که گفته اند.
فدراسیوت ورزش همگانی به تازگی و بعد از گذشت بیشتر از ۶ ماه درگیری با ویروس کرونا از پویش ملی «آماده‌باش» با هدف افزایش نقش ورزش‌های همگانی در پیشگیری از ابتلاء به این ویروس رونمایی کرده و قرار است این پویش را به صورت مجازی از ۱۰ مرداد تا ۳۰ شهریور در سراسر کشور برگزار کند.
جزییات این پویش مشخص نیست اما واضح است پویشی مجازی نیاز خیلی ها به ورزش را برآورده نخواهد کرد.
بهتر بود مسئولان ورزش همگانی در این مدت کمر همت می بستند و مسیر درست را معرفی می کردند، گویی به جز چالش ورزش در خانه عملا استراتژی مشخصی برای توسعه ورزش عموم در شرایط اپیدمی کرونا دیده نمی شود. با تعطیلی باشگاه ها به عنوان پایگاه ورزش همگانی به ویژه برای زنان حالا دیگر به جز پارک ها و تفرجگاه ها محلی برای ورزش، تحرک آپارتمان نشین ها دیده نمی شود پس شاید معرفی یک مربی کاربلد به بوستان های بزرگ شهر قدم موثری برای کمک به مردمی باشد که صبح ها در آن فضا ورزش می کنند.
حضور یک مربی که هم حرکات درست را آموزش دهد و هم یک گروه را رهبری و حتی پروتکل ها را یادآوری کند، به حتم مورد استقبال عموم قرار خواهد گرفت و دین ورزش همگانی را ادا خواهد کرد تا هر کس در شرایط فعلی آتش به اختیار قدم در این گود نگذارد، چرا که ممکن است درگیر و یا ناقل خطرناک ترین ویروس قرن شود.
کرونا خطرناک است اما تداوم قرنطینه و فاصله گذاری اجتماعی هم اگر زمینه بی تحرکی و یکجانشینی را سبب شود خطرناک است و آن وقت جان مردم علاوه بر کرونا با بیماری های قلبی- عروقی، استخوانی و چاقی نیز به خطر می افتد.
✍🏻#الهام_محمدی_مجد