آن از فوتبال که با قراردادی مبهم و پر از اشکال با یک مربی معمولی بلژیکی، میلیون‌ها یورو را به جیب «مارک ویلموتس»، دلالان داخلی و خارجی و تنظیم‌کنندگان این قرارداد «استعماری» ریخت و هر روز که می‌گذرد، ابعاد جدیدی از این ظلم آشکار به فوتبال گشوده و خاطیان بیشتری به این پرونده عریض و طویل افزوده می‌شود. آن از داستان جودو که با بی‌تدبیری و عدم مدیریت صحیح و البته نگاه خاص گردانندگان فدراسیون، این همه هزینه‌های مادی و معنوی برای ورزش کشور بر جای گذاشت و سرمایه‌های جودو مملکت را فراری داد تا سایه یاس، رکود و بحران بر سر این ورزش المپیکی حاکم شود.
این روزها هم که داستان هنر رزمی کیک بوکسینگ که برخی با اقداماتی عجیب و غریب از جمله تأسیس انجمنی بومی و غیرقابل تأیید از سوی فدراسیون‌های آسیایی و جهانی و همچنین انتشار اخبار کذب، باعث شدند اعتبار ورزش ایران و به‌ویژه رشته‌های رزمی با این همه مدال و افتخار اهالی رزمی در آسیا، جهان و المپیک، زیر سؤال برود. واقعاً این انجمن که تنها مصرف داخلی دارد، چگونه می‌خواهد و البته می‌تواند تیم به مسابقات معتبر برون‌مرزی اعزام کند؟ این اتفاقات در حالی رخ داده که ما در ورزش کیک بوکسینگ قهرمان قاره آسیا هستیم و همچنین مسئولیت فدراسیون آسیایی آن در اختیار جمهوری اسلامی ایران و یک ایرانی است.
مجموعه این اتفاقات ناخوشایند، نوک‌تیز پیکان انتقادات را به سمت شخص اول ورزش کشور نشانه رفته که صدالبته انتقاد نیست، بلکه انتظار و نوعی منطقی و به‌جا است. اهالی ورزش، دلسوزان واقعی و به‌ویژه عامه مردم، از شخص وزیر و مجموعه وزارت ورزش این توقع را دارند که بیش از پیش و با جدیت فراوان‌تر، نسبت به حل مشکلات بین‌المللی ورزش ایران همت بگمارند، مشکلاتی که با بی‌تدبیری از داخل کشور و از سوی کسانی به وجود آمده که منافع شخصی را بر مصالح ملی ترجیح داده‌اند. پس آقای وزیر، تا خیلی دیر نشده، جلوی آبروریزی بیشتر ورزش ایران در سطوح بین‌المللی را بگیرید و البته با مغرضان و مسببان این آبروریزی‌ها برخورد کنید.
حمیدرضا نقیبی
منبع: خبرگزاری انا