به گزارش منهای فوتبال، با توجه به پروسۀ دو ماهۀ احراز صلاحیت‌ها، اعلام نام‌ها، فرصت تبلیغات و... می‌توان انتظار داشت که فدراسیون والیبال نیمۀ دوم مهر، رئیس جدید خود را بشناسد.
باید امیدوار بود رئیس جدید، همان رئیس پیشین باشد که خود را از مشغلۀ وزارتی و جو مسموم سیاسی‌جناحی خلاص کرده و به والیبال برگشته است. خاصه این روزها که عقلا متفق‌القولند والیبال با حضور مستقیم او از این بحران خارج می‌شود؛ چراکه دیده‌اند جنبۀ متابعت بعضی‌ها را که دیری نپایید آغاز جداسری‌شان.
همچنین باید امیدوار بود وزارت ورزش در تدارک انتخابات، دیگر به تعیین سرپرست و تأخیر نیفتد؛ چراکه اصولاً انتخابات را قبل از به پایان رسیدن یک دورۀ ریاستی برگزار می‌کنند؛ حالا می‌خواهد ریاست‌جمهوری باشد یا مجلس، فدراسیون جهانی یا کنفدراسیون قاره‌ای، یا... . وگرنه امروزِ والیبال فردای همۀ رشته‌های افتخارآفرین است؛ 10ماه مدیریت موقت، ماندن در بلاتکلیفی محض، تباه‌شدن دستاوردها و عقب‌رفت تا مرز هیچ. خدا واسه هیشکی نخواد!