پس از المپیک پاریس و درخشش تکواندوکاران کشورمان بود که حواشی بسیاری پیرامون این رشته پدید آمد. مسائل و حواشی‌ای که می‌شد از آن جلوگیری کرد و یا پس از رخ دادن با مدیریت بهتری با آن‌ها برخورد کرد اما نه‌تنها این‌گونه نشد بلکه بر آتش هر یک از اتفاقات دامن زده شد.
به عنوان نمونه می توان به موضوع درگیری یکی از ورزشکاران مدال‌آور پاریس با یکی از پیشکسوت‌های ورزشی اشاره کرد. کار به وزیر و معاون بانوان و شکایت و دادگاه کشید. یک هفته به این ماجرا دامن زده شد و در نهایت با یک عذرخواهی ساده مسئله تمام شد بدون آنکه هیچ تنبیهی برای مقصر در نظر گرفته شود. اگر قرار بر کدخدا منشی و حل‌وفصل ماجرا بود، چرا همان ابتدا این کار صورت نگرفت و پس از آن مصاحبه ها و بالاگرفتن کار، این امر صورت پذیرفت
فدراسیون تکواندو علی‌رغم موفقیت دربازی‌های المپیک پاریس 2024، کام مردم و جامعه ورزش را شیرین نگاه نداشت. مصاحبه‌های شتاب زاده، درگیری و کتک‌کاری و زیر سوال بردن منزلت ورزشکار و مربی و پیشکسوت و ... موجب شد تا چهره دیگری از قهرمانان و مسئولان فدراسیون را شاهد باشیم.
قانونی در ورزش هست که «که به ترکیب تیم برنده دست نمی‌زنند» اما متاسفانه این کار در فدراسیون تکواندو انجام نشد و رفتار و اقداماتی را دیدیم که منجر به استعفای مینو مداح شد تا تا مسیر برای مربیگری مهروز ساعی هموار شود. جامعه ورزش به‌خوبی می‌داند که مهروز ساعی نقشی در المپیک پاریس و آمادگی ورزشکاران نداشت و فقط به‌واسطه اینکه دو نماینده در المپیک بود در کنار مینو مداح راهی پاریس شد. پس از بازگشت از المپیک دو قطبی در تیم ملی بانوان شکل گرفت ودو بانوی مدال‌آور المپیک پاریس رو به روی هم قرار گرفتند تا اتفاقات خوش آیندی رخ ندهند. خوشبختانه پیش از مسابقات جهانی آرامشی نسبی در این فدراسیون برقرار است که به نظر می رسد ماندگاری آن به مسابقات آتی و تصمیمات فدراسیون تکواندو بستگی دارد.
بحث‌وجدل بر سر انتخاب سرمربی تیم ملی بانوان و تصمیم کمیته فنی و ... از نمونه‌های دیگری است که بی‌خود و بی‌جهت ادامه پیداکرد. متأسفانه در ورزش کشور این چنین جاافتاده است که کمیته فنی نقشی فرمایشی دارد. در برخی فدراسیون‌ها نظرات رئیس به اعضا اعلام و رأی‌گیری فرمایشی انجام می‌شود، در برخی دیگر حتی جلسات هم تشکیل نمی‌گردد و همان تصمیم انجام می‌شود و شاید معدود فدراسیون‌هایی باشند که به نظرات کمیته فنی توجه و رسیدگی می کنند.
در همین راستا وقتی در فدراسیون تکواندو گفته می‌شود که تصمیم‌گیری در خصوص سرمربیگری مهروز ساعی در تیم ملی بانوان به چه شکل خواهد بود، طبیعتاً کمیته فنی یا جرات مخالفت ندارد و یا تصمیم گرفته‌شده را تأیید خواهد کرد. تصمیمی که امیدواریم آینده این رشته را تحت‌الشعاع قرار ندهد. حرف از مقام‌های داخلی و مربیگری مهروز ساعی در لیگ برتر و پشت برادرش مانده نیز بهانه است. هادی ساعی قهرمان پرافتخار کشورمان می‌بایست تصمیمی اصولی بگیرد. ایشان می‌خواهد این چند ماه باقیمانده تا انتخابات از خواهر خود به‌عنوان سرمربی استفاده کند کاری که امیدواریم ختم به خیر شود. البته در ورزش ما دیگرانی هم هستند که در ورزش از اعضای خانواده استفاده می‌کنند و مهروز ساعی هم یکی دیگر. مگر برای عضویت در هیئت‌رئیسه و کارشناس خبره شدن خواهرشان خرده‌ای گرفته‌شده که برای سرمربیگری به او بگیرند؟ ورزش در دوران اخیر به‌گونه‌ای اداره می‌شود که هرکسی با اندکی پشتوانه و سفارش این و آن می‌تواند در هر پست و سمتی بر سر سفره وفاق بنشیند و از آن بهره ببرد.
میرزا حسین گیلانی