1.صاحب این قلم از تعداد بسیاری از روسای فدراسیون ها شنیده است که ماحصل این جلسات فقط حرف های تکراری است و کمتر سخن نو یا طرح جدیدی عنوان می شود. پیشنهاد این است که در این جلسات از مهمان های ویژه دعوت شود تا ورزش را از منظر دیگری بررسی کند.
نیچه می گوید برای شناخت یک چیز باید یک قدم از ان فاصله گرفت. بی تردید روسای فدراسیون ها با توجه به مشکلات بسیاری که دارند آنچنان غرق کار و رفع موانع هستند که کمتر مجالی پیدا می کنند تا از افقی بالاتر به مسائل نگاه کنند پس نیاز است که در این جلسات جدای از مباحث روزانه مسائل جدید و آشنایی با جهان جدید و... نیز مطرح شود. به عنوان مثال در همین جلسه پاره ای از روسای فدراسیون ها انتقاداتی نسبت به برخی موضع گیری های رسانه ها داشته اند. خوب است در این جلسات از اساتید ارتباطات و رسانه دعوت شود تا هم جایگاه رسانه را برای مدیران تبیین کنند و هم شیوه مواجهه با رسانه ها را. به هر حال ما از تکرار به جایی نمی رسیم و وضعیت ما همین خواهد بود که هست. پس اگرخواهان تغییر هستیم به تعبیر حافظ عالمی از نو باید ساخت و از نو آدمی.
2.شایعاتی در خصوص اختلاف میان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش بر سر زبان هاست. مسئولان این دو نهاد بر طبل تکذیب می کوبند اما متاسفانه باید گفت آنچه را که شاهد هستیم در جهت این شایعه است.
ریشه این شایعات تحلیلی است که برخی اهل نظر دارند مبنی بر اینکه وزارت نشینان سودای ریاست بر کمیته ملی المپیک را دارند و گفتار آنها که مرتب از بازی های آسیایی و المپیک سخن می گویند و کمتر به وظایف خود می پردازند دلیلی است بر این مدعا.
در این که برخی گفتارها و رفتارها شامه کسانی که در خواستار آرامش در ورزش هستند را آزار می دهد تردیدی نیست. اما حالا که مسئولان اختلاف نظر را رد می کنند پسندیده است که در رفتار و اعمال نیز چنین باشند.
عدم دعوت دبیرکل کمیته ملی المپیک برای جلسه روسای فدراسیون ها را چگونه می شود تحلیل کرد؟ آیا این حرکات به آن شایعات دامن نمی زند؟ جامعه ورزش به توانایی و دانش دکتر علینژاد در حوزه داخلی و بین المللی ورزش اذعان دارد و او را مدیری برنامه ریز می داند. مدیری که سالها معاونت وزارت ورزش را داشته و جلساتی از این نوع را اداره کرده است پس چرا نباید فردی با این سابقه و سمت دبیرکلی به جلسه دعوت نشود؟
کاش می شد مسئولان به دور از رقابت ها در فکر اعتلای ورزش کشور باشند. چه خوب است کار محمود خسروی وفا که رقیب انتخاباتی خود را به عنوان دبیرکل انتخاب کرد شیوه ای شود تا دیگر مدیران ما نیز چنین کنند و در فکر حذف دیگران نباشند. بی تردید با این شیوه ورزش ما راه مطلوبی پیدا خواهد کرد چراکه از تمام ظرفیت ها و توانایی ها بهره خواهد برد.
گذر زمان دو نکته را روشن خواهد کرد اول اینکه آیا واقعا آنگونه که برخی تحلیل گران می گویند سودای اصلی مقامات وزارت ورزش نه بهبود کار ورزش که تصاحب کمیته ملی المپیک است یا این تحلیل اشتباه است.
و دیگر نکته آنکه آیا این عدم دعوت ارتباطی با برنامه ریزی زود هنگام برای مدیریت مجمع کمیته ملی المپیک دارد یا خیر؟
در نوبت بعد به سخنان خوب و امیدوار کننده وزیر ورزش در خصوص رسانه ها، چسبیده های به ورزش، تغییر نگاه سنتی و فدراسیون هایی که بیهوده فدراسیون شدند و جز هزینه چیزی برای ورزش ندارند خواهیم پرداخت.
به قلم غلامحسین شعبانی